Wynikające z art. 4[1] ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi /Dz.U. nr 35 poz. 230 ze zm./ upoważnienie rady gminy do ustalania szczegółowych zasad wydawania zezwoleń na prowadzenie sprzedaży napojów alkoholowych w uchwalanym corocznie programie profilaktyki i rozwiązywania problemów alkoholowych obejmuje możliwość ukształtowania przez radę gminy procedury prowadzącej do wydania zezwolenia, nie pozwala natomiast na określenie w tym programie, choćby uzupełniająco, warunków sprzedaży alkoholu. Niczym innym jak uzupełnieniem ustalonych wcześniej warunków sprzedaży alkoholu jest zawarta w programie profilaktyki i rozwiązywania problemów alkoholowych definicja "obiektu".
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Roberta P. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia 9 sierpnia 1999 r. (...) w przedmiocie zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych - uchyla zaskarżone postanowienie oraz postanowienie Zarządu Miejskiego w U. z dnia 2 czerwca 1999 r. (...); (...).
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w S. postanowieniem z dnia 9 sierpnia 1999 r. (...), powołując się na przepisy art. 138 par. 1 ust. 1 w związku z art. 144 Kpa oraz art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi /Dz.U. nr 35 poz. 230 ze zm./ utrzymało w mocy postanowienie Zarządu Miejskiego w U. (...) z dnia 2 czerwca 1999 r. opiniujące negatywnie wniosek Roberta P. o wydanie zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych. W uzasadnieniu postanowienia wskazano, że Robert P. działający pod firmą Prywatna Agencja Handlowa "P." złożył w dniu 9 stycznia 1999 r. wniosek o wydanie zezwolenia na sprzedaż i podawanie napojów alkoholowych zawierających do 4,5 procent alkoholu oraz piwa powyżej 4,5 procent alkoholu w punkcie gastronomicznym kompleksu handlowo-usługowego zlokalizowanego w U. przy ul. L. /obiekt nr A5/. Zarząd Miejski w U. postanowieniem (...) z dnia 2 czerwca 1999 r. zaopiniował wniosek negatywnie, ponieważ punkt gastronomiczny nie spełniał warunków zawartych w uchwale (...) Rady Miejskiej w U. z 18 grudnia 1997 r., gdyż nie posiadał toalety z wejściem z wnętrza obiektu - będącego budynkiem trwale związanym z gruntem lub obiektem małej architektury posiadającym ściany boczne i zadaszenie.
Z postanowieniem tym nie zgodził się Robert P. i wniósł zażalenie twierdząc, iż przepis definiujący pojęcie obiektu zawarty w nowej uchwale (...) z 25 lutego 1999 r. obowiązuje z datą późniejszą niż złożony wniosek i nie powinien mieć zastosowania w tym przypadku.
Organ odwoławczy wskazał, że zgodnie z par. 3 uchwały Rady Miejskiej w U. sprzedaż napojów alkoholowych zawierających do 4,5 procent alkoholu oraz piwa przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży może być prowadzona jedynie w zakładzie gastronomicznym lub punkcie gastronomicznym posiadającym własne miejsca konsumpcyjne. Natomiast par. 4 uchwały stanowi, iż warunkiem sprzedaży napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia na miejscu sprzedaży jest posiadanie przez punkt gastronomiczny własnej toalety dla konsumentów stosownie oznaczonej, udostępnionej nieodpłatnie z wejściem wewnątrz obiektu. Definicję obiektu zawiera natomiast punkt 8 działu III uchwały Rady Miejskiej w U. z 25 lutego 1999 r. w sprawie przyjęcia gminnego programu profilaktyki i rozwiązywania problemów alkoholowych w Gminie Miejskiej U. na rok 1999 i zgodnie z nią obiektem jest budynek trwale związany z gruntem lub obiekt małej architektury posiadający ściany boczne i zadaszenie. Punkt gastronomiczny, w którym Robert P. zamierza prowadzić sprzedaż alkoholu nie spełnia tego warunku. Zarząd gminy, wydając opinię, jako organ wykonawczy gminy obowiązany jest realizować uchwały Rady Miejskiej, nie miał zatem podstaw do wydania opinii pozytywnej, zaś Samorządowe Kolegium Odwoławcze nie jest uprawnione do oceny zgodności z prawem uchwał rady miasta. Uwzględnienie przy rozpatrywaniu sprawy przepisów prawa miejscowego obowiązującego w dniu składania wniosku nie było możliwe, gdyż rozpatrywanie sprawy w postępowaniu odwoławczym następuje w oparciu o stan faktyczny i prawny obowiązujący w dniu podjęcia rozstrzygnięcia.