1. Kierownik ośrodka pomocy społecznej, upoważniony przez radę gminy na podstawie art. 46 ust. 5 ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej /Dz.U. 1993 nr 13 poz. 60 ze zm./ do wydawania decyzji administracyjnych w sprawach z zakresu pomocy społecznej, nie ma uprawnienia do upoważnienia pracowników ośrodka w trybie art. 268a Kpa do załatwiania tych spraw w jego imieniu.
2. Decyzja administracyjna wydana przez osobę /pracownika ośrodka/ korzystającą wyłącznie z upoważnienia kierownika ośrodka pomocy społecznej jest z mocy art. 156 par. 1 pkt 1 Kpa nieważna.
Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Jolanty Ś. na decyzję Wojewody (...) z dnia 18 listopada 1996 r. w przedmiocie odmowy przyznania zasiłku okresowego na podstawie art. 22 ust. 3 art. 29 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ w związku z art. 156 par. 1 pkt 1 i 2 Kpa stwierdził nieważność zaskarżonej decyzji oraz poprzedzającej ją decyzji Kierownika Działu Organizacji Nadzoru Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w E. z dnia 13 września 1996 r., a także na mocy art. 55 ust. 1 powyższej ustawy zasądził od Wojewody (...) na rzecz skarżącej Jolanty Ś. dziesięć złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Decyzją z dnia 13 września 1996 r. Kierownik Działu Organizacji Nadzoru Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w E., na podstawie art. 1 ust. 1, art. 4 oraz 31 ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej /Dz.U. 1993 nr 13 poz. 60/, powołując się ponadto na uchwałę nr VIII/132/95 Rady Miejskiej w E. z dnia 20 kwietnia 1995 r. w sprawie upoważnienia Dyrektora oraz Zastępcy Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w E. do wydawania decyzji administracyjnych w zakresie pomocy społecznej, odmówił przyznania zasiłku okresowego Jolancie Ś. Organ administracji ustalił, że łączny dochód w rodzinie wnioskodawczyni wynosi 1 135,55 zł, to jest 378,52 zł na osobę. Dochód ten przekracza wysokość najniższej emerytury wynoszącej 322,20 zł, wobec czego Jolanta Ś. nie spełnia kryteriów uzasadniających przyznanie świadczeń pieniężnych z pomocy społecznej.
W odwołaniu od tej decyzji Jolanta Ś. zarzuciła, że jej dochód określono właściwie, lecz nie wystarcza on na prowadzenie godnego życia jej oraz córek. Ponadto zwróciła uwagę, że decyzja nie została podpisana przez Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w E.
Nie uwzględniając odwołania, Wojewoda (...) utrzymał zaskarżoną decyzję w mocy swą decyzją z dnia 18 listopada 1996 r. nr WZPS.I.0556/D/93/96, podzielając faktyczne prawne podstawy rozstrzygnięcia organu instancji. Ustosunkowując się do zarzutu odwołania, iż decyzja nie została wydana przez właściwy organ, Wojewoda stwierdził, że została ona podpisana przez pracownika Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w E., dysponującego odpowiednim upoważnieniem, udzielonym mu na podstawie art. 268a Kpa przez Dyrektora tego Ośrodka. Uwzględniając obowiązującą od 14 września 1996 r. zmianę ustawy o pomocy społecznej, w której w art. 4 ust. 1 inaczej określono kryteria dochodowe upoważniające do świadczeń pieniężnych, organ odwoławczy podał, że kryterium to dla rodziny Jolanty Ś. wynosi 550 zł, podczas gdy dochód przekracza 1 000 zł miesięcznie.
Jolanta Ś. wniosła skargę do sądu administracyjnego. Zarzuciła, iż zbyt niskie jest kryterium dochodowe na osobę w rodzinie, upoważniające do udzielenia pomocy w formie świadczeń pieniężnych, oraz ponowiła zarzut odwołania dotyczący wydania decyzji organu instancji przez osobę nie upoważnioną.
W odpowiedzi na skargę wniesiono o jej oddalenie z przyczyn wyłuszczonych w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji, wywodząc, że Jolanta Ś. nie spełnia kryterium dochodowego określonego w art. 4 ust. 1 ustawy, co jest warunkiem przyznania prawa do świadczeń pieniężnych z pomocy społecznej. Odnosząc się do zarzutu wydania decyzji przez kierownika działu, a nie przez dyrektora ośrodka pomocy społecznej, Wojewoda stwierdził, że zgodnie z art. 46 ust. 5 ustawy o pomocy społecznej rada gminy udziela na podstawie art. 39 ust. 3 ustawy o samorządzie terytorialnym kierownikowi ośrodka pomocy społecznej upoważnienia do wydawania decyzji administracyjnych w zakresie wykonywania zadań zleconych może upoważnić do wydawania decyzji w celu wykonania zadań własnych gminy oraz własnych o charakterze obowiązkowym. Upoważnienie takie Dyrektor Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w E. otrzymał na mocy uchwały Rady Miejskiej z dnia 20 kwietnia 1995 r. Z chwilą otrzymania upoważnienia na podanej wyżej podstawie prawnej kierownik ośrodka pełni funkcję organu administracji wydaje decyzje we własnym imieniu. Dalsze uregulowanie kwestii przeniesienia kompetencji do wydawania decyzji administracyjnych przez organ administracji na pracowników danej jednostki organizacyjnej zawarte jest w art. 268a Kpa. Na mocy tego przepisu organ administracji może w formie pisemnej upoważnić pracowników kierowanej jednostki organizacyjnej do załatwiania spraw w jego imieniu, a w szczególności do wydawania decyzji administracyjnych. Na podstawie tego przepisu Dyrektor Ośrodka udzielił upoważnienia do wydawania w jego imieniu decyzji Kierownikowi Działu Organizacji Nadzoru, który podpisał decyzję organu instancji. Osoba ta była prawidłowo umocowana do wydawania decyzji administracyjnych w sprawach z zakresu pomocy społecznej. Organ odwoławczy wskazał ponadto, że podobne stanowisko w omawianej kwestii wyraził Naczelny Sąd Administracyjny - Ośrodek Zamiejscowy w Łodzi w wyroku z dnia 21 czerwca 1994 r.