Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Wanda Antończyk Sędziowie: Sędzia WSA Jolanta Górska (spr.) Sędzia WSA Dorota Jadwiszczok Protokolant Sekretarz Sądowy Izabela Adamowicz po rozpoznaniu w dniu 7 kwietnia 2011 r. na rozprawie sprawy ze skargi J. R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 13 stycznia 2011 r., nr [...] w przedmiocie rozłożenia na raty oraz umorzenia zadłużenia z tytułu wypłaconej zaliczki alimentacyjnej stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji oraz decyzji Burmistrza z dnia 23 marca 2010 r.[...].
Burmistrz decyzją z 23 marca 2010 r. odmówił J. R. rozłożenia na raty oraz umorzenia należności w wysokości 15.540 zł z tytułu wypłaconej na rzecz K. i P. R. zaliczki alimentacyjnej.
Jako podstawę prawną decyzji wskazano art. 104 i 107 Kpa oraz art. 43 ust. 1 ustawy z dnia 7 września 2007r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów (Dz. U. z 2009r., nr 1, poz. 7 ze zm.) w związku z art. 12 ust. 1 i 2, art. 16 i art. 18 ust.2 ustawy z dnia 22 kwietnia 2005r. o postępowaniu wobec dłużników alimentacyjnych oraz zaliczce alimentacyjnej (Dz. U. z 2005r., nr 86, poz. 732 ze zm.).
W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, że wnioskiem z dnia 20 kwietnia 2009r. skarżący zwrócił się prośbą o rozłożenie na raty zadłużenia z tytułu zaliczki alimentacyjnej w kwocie 15.540 zł ewentualnie jej umorzenie.
Organ wskazał na art. 43 ust. 1 ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów, zgodnie z którym egzekucję należności z tytułu wypłaconych zaliczek alimentacyjnych prowadzi się w dalszym ciągu aż do ich zaspokojenia na podstawie dotychczasowych przepisów.
Zgodnie z art. 16 ustawy z dnia 22 kwietnia 2005r. o postępowaniu wobec dłużników alimentacyjnych oraz zaliczce alimentacyjnej organ właściwy wierzyciela może umorzyć należności dłużnika alimentacyjnego z tytułu wypłaconych zaliczek uwzględniając sytuację dochodową i rodzinną.
Mając to na uwadze organ zbadał stan faktyczny sprawy z uwzględnieniem sytuacji dochodowej i rodzinnej. I tak organ ustalił, że skarżący prowadzi gospodarstwo domowe z żoną i dwiema córkami. Dochód rodziny stanowi wynagrodzenie skarżącego za pracę oraz zasiłek rodzinny. W ocenie organu żona skarżącego mogłaby podjąć pracę, żeby poprawić sytuację materialną rodziny. Nadto organ stwierdził, że zadłużenie z tytułu wypłaconej zaliczki alimentacyjnej powstało w okresie odbywania przez skarżącego kary pozbawienia wolności. W tym bowiem czasie organ wypłacał na rzecz dzieci zaliczkę alimentacyjną. Zdaniem organu skutki tej sytuacji obciążają skarżącego.
W konsekwencji organ uznał, że sytuacja rodzinna skarżącego nie ma charakteru szczególnego, w związku z czym nie ma podstaw by przerzucić ciężar spłaty zadłużenia na MOPS.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze, po rozpoznaniu sprawy na skutek odwołania skarżącego, decyzją z dnia 13 stycznia 2011r. utrzymało w mocy rozstrzygnięcie organu I instancji.
Organ odwoławczy orzekł w decyzji na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 Kpa, art. 41 ustawy z dnia 7 września 2007r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów (Dz. U. z 2009r., nr 1, poz. 7 ze zm.) w związku z art. 16 ustawy z dnia 22 kwietnia 2005r. o postępowaniu wobec dłużników alimentacyjnych oraz zaliczce alimentacyjnej (Dz. U. z 2005r., nr 86, poz. 732 ze zm.).
W uzasadnieniu tej decyzji organ odwoławczy wskazał na art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 22 kwietnia 2005r. o postępowaniu wobec dłużników alimentacyjnych oraz zaliczce alimentacyjnej, który stanowi, że dłużnik alimentacyjny jest zobowiązany do zwrotu organowi właściwemu wierzyciela należności w wysokości zaliczek wypłaconych osobie uprawnionej powiększonej o 5%.