Sprawa ze skargi na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w przedmiocie uprawnień kombatanckich
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Przybielski Sędziowie NSA Barbara Skrzycka-Pilch (spr.) WSA Janina Guść Protokolant Diana Wojtowicz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 marca 2004r. sprawy ze skargi E. H. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia 26 czerwca 2001 r. nr [...] w przedmiocie uprawnień kombatanckich uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia 9 października 2000r. Nr [...] oraz zasądza od Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych na rzecz skarżącego E. H. kwotę 10 (dziesięć) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie strona 1/4

E. H. wniósł do Naczelnego Sądu Administracyjnego - Ośrodka Zamiejscowego w Gdańsku skargę na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia 26 czerwca 2001r. nr [...] utrzymującą w mocy decyzję własną z dnia 9 października 2000r. nr [...].

Utrzymaną w mocy decyzją Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych działając na podstawie art.25 ust.3 pkt 2 ustawy z dnia 24 stycznia 1991r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (tekst jednol. Dz.U. z 1997r. Nr 142, poz.950 ze zm.) pozbawił skarżącego uprawnień kombatanckich przyznanych przez ZW ZBoWiD w S. decyzją z dnia 25 września 1978r. z tytułu udziału w walkach o utrwalenie władzy ludowej w szeregach Milicji Obywatelskiej w okresie od 26 marca 1946r. do września 1946r.

W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, że w okresie zaliczonym przez b. ZBoWiD jako działalność kombatancka skarżący pełnił służbę w organach Milicji Obywatelskiej i uzyskał uprawnienia kombatanckie na mocy dotychczasowych przepisów wyłącznie z tytułu działalności w latach 1944-1956 w "charakterze uczestnika walk o ustanowienie i utrwalenie władzy ludowej".

Zgodnie zaś z art.25 ust.2 pkt 2 cytowanej w podstawie prawnej rozstrzygnięcia ustawy o kombatantach osoby takie pozbawia się wcześniej nabytych uprawnień.

Ponadto organ wskazał, że nie jest obowiązany do wyjaśniania, czy istnieją przesłanki uzasadniające przyznanie uprawnień kombatanckich z tytułu działalności określonej w art.l ust.2, art.2 i art.4 ustawy.

Wnosząc o ponowne rozpatrzenie sprawy E. H. wskazywał, że w czasie służby w Milicji Obywatelskiej skierowany został do kompanii operacyjnej, która walczyła wspólnie z jednostkami Wojska Polskiego z UPA na terenie województwa rzeszowskiego oraz grupami Wehrwolfu m.in. pod Brodnicą i Kamieniem Pomorskim.

Skarżący powoływał się na uchwałę Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 12 czerwca 2000r. sygn. akt OPS 5/00, w uzasadnieniu której Sąd nie wykluczył w zupełności prawa do uprawnień kombatanckich dla tych funkcjonariuszy, którzy uczestniczyli w walkach zbrojnych z oddziałami UPA prowadzonych we współdziałaniu w Wojskiem Polskim. Rozpatrując ponownie sprawę Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych nie znalazł podstaw do zmiany decyzji z dnia 9 października 2000r.

Powołując się ponownie na treść art.25 ust.2 pkt 2 ustawy o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego organ wskazał, że zaistniały przesłanki do pozbawienia skarżącego uprawnień kombatanckich. Organ ten stwierdził, że okoliczności podnoszone przez skarżącego w toku postępowania weryfikacyjnego oraz we wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy, dotyczące udziału w walkach z UPA i Wehrwolfem podczas służby w MO, nie mają wpływu na wynik sprawy, gdyż zgodnie z art.l ust.2 pkt 6 cyt. ustawy za działalność kombatancką uznaje się uczestniczenie w walkach w jednostkach Wojska Polskiego oraz zmilitaryzowanych służbach państwowych z oddziałami UPA i grupami Wehrwolfu. Milicja Obywatelska stanowiła natomiast organ chroniący bezpieczeństwa i porządku publicznego, bezpieczeństwa obywateli i ich mienia. Nie była zatem służbą zmilitaryzowaną i w związku z powyższym jakiekolwiek zadania wykonywane podczas zatrudnienia w MO bez względu na zajmowane stanowisko służbowe nie mogą być uznane jako działalność kombatancka.

Strona 1/4