Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Janina Guść (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Mariola Jaroszewska Sędzia WSA Katarzyna Krzysztofowicz Protokolant Starszy sekretarz sądowy Katarzyna Gross po rozpoznaniu w dniu 8 sierpnia 2012 r. na rozprawie sprawy ze skargi E. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 9 marca 2012 r., nr [...] w przedmiocie wznowienia postępowania w sprawie nieodpłatnego przyznania prawa własności nieruchomości, która wchodziła w skład gospodarstwa rolnego przejętego na własność Państwa 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Starosty z dnia 25 stycznia 2012 r., nr [...]; 2. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz E. P. kwotę 200 (dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Decyzją z dnia 25 stycznia 2012 r., Nr [...], Starosta na podstawie art. 151 § 1 pkt 1 w zw. z art. 145 § 1 pkt 2, art. 145 § 1 pkt 4, art. 145 § 1 pkt 5 k.p.a. oraz art. 118 ust. 1, 2a i 4 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników odmówił uchylenia ostatecznej decyzji Starosty [...] z dnia 4 września 2007 r. w sprawie przyznania nieodpłatnie prawa własności nieruchomości -działki nr [...] o pow. 0,16 ha, działki nr [...] o pow. 0,34 ha, dla których była założona Księga Wieczysta nr KW [...], położonych w obrębie geodezyjnym U. gmina B., na rzecz W. Z. oraz A. Z. z uwagi na fakt, że nie zachodzą przesłanki z art. 145 § 1 k.p.a.
Z uzasadnienia decyzji wynika, że postępowanie wznowieniowe prowadzone było z wniosku E. P., złożonego na podstawie art. 145 § 1 pkt. 2, 4 i 5 k.p.a. E. P. wskazywała, że z pisma Urzędu Miasta w B. z dnia 25 sierpnia 2011 r. dowiedziała się, że działki, których użytkownikami byli jej rodzice E. i A. O. oznaczone numerami [...] i [...], położone w U., były przedmiotem postępowań, o których nie została bez jej winy poinformowana. E. P. wskazała, że jako córka, która jako jedyna mieszkała nieprzerwanie na posesji rodziców od urodzenia, powinna być stroną wszelkich postępowań dotyczących ziemi rodziców. Wskazywała ona, że istnieje bardzo wysokie prawdopodobieństwo, iż decyzje dotyczące powyższych działek zostały wydane w wyniku popełnienia przestępstwa a wnioskodawcy tych postępowań wprowadzili organ w błąd.
W toku postępowania Starosta ustalił, że decyzją z dnia 4 września 2007 r., Nr [...], na podstawie art. 118 ust. 2a ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz.U. z 1998 r. nr 7, poz. 25 ze zm.) przyznano W. i A. Z. nieodpłatnie prawo własności nieruchomości - działki nr [...] o pow. 0,16 ha i działki nr [...] o pow. 0,34 ha, dla których założona była KW [...]. Umową darowizny z dnia 22 października 2008 r. (Rep. A nr [...]) A. i W. Z. darowali synowi G. i jego żonie J. Z. niezabudowaną działkę nr [...], o pow. 0,16 ha, dla której została założona księga wieczysta [...].
Starosta wznawiając postępowanie postanowieniem z dnia 26 października 2011 r. wezwał wnioskodawczynię do przedstawienia wszelkich posiadanych dokumentów i dowodów potwierdzających osobiste użytkowanie przez E. P. (faktyczne władanie) działkami nr [...] i nr [...] położonymi w U., w okresie od 5 października 1991 r. (tj. po śmierci matki) do chwili obecnej, dostarczenia dowodów potwierdzających, że powyższa decyzja została wydana w wyniku przestępstwa (art. 145 § 1 pkt 2 k.p.a) lub innych istotnych dla sprawy dowodów istniejących w dniu wydania decyzji Starosty z dnia 4 września 2007 r., a nieznanych organowi wydającemu decyzję (art. 145 § 1 pkt 5 k.p.a.).
Organ analizując interes prawny E. P. w świetle przepisów ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników, organ doszedł do wniosku, że nie spełnia ona warunku osobistego użytkowania działek nr [...] i [...] w okresie od dnia 5 października 1991 r. do dnia 4 września 2007 r., tj. do dnia wydania kwestionowanej decyzji Starosty. Przesłuchanie powołanych przez wnioskodawczynię świadków nie potwierdziło bowiem tego faktu, część świadków potwierdziła fakt użytkowania przedmiotowych działek, ale żaden nie potwierdził, że miało ono charakter ciągły. Okoliczności tej nie potwierdzają również dowody dotyczące opłacania podatku rolnego (łączne zobowiązanie pieniężne). Dostarczone przez strony kopie dokumentów dotyczących zobowiązań podatkowych, nie mogą zdaniem organu mieć mocy dowodowej w sprawie, ponieważ nie wynika z nich, że dotyczą one nieruchomości - działki nr [...] i nr [...] w U. Organ wskazał, że z art. 118 ust. 2a ustawy wynika, że prawo do nabycia własności działki gruntu przyznanej do użytkowania z tytułu przekazania gospodarstwa rolnego Państwu przysługiwało i przysługuje nadal zstępnemu osoby uprawnionej, ale tylko i wyłącznie takiemu, który od chwili śmierci osoby uprawnionej nieprzerwanie faktycznie włada daną nieruchomością w zakresie odpowiadającym jej uprawnieniom. Wobec tego wnioskodawca, aby legitymować się własnym indywidualnym interesem prawnym w postępowaniu wznowieniowym musi wykazać fakt nieprzerwanego władania działką (działkami) do czasu wydania kwestionowanej decyzji (samodzielnie bądź wspólnie z innymi zstępnymi), ponieważ stronami postępowania winni być wszyscy ci zstępni osoby uprawnionej, którzy po jej śmierci i w dalszym ciągu w dacie rozstrzygania wniosku złożonego w myśl art. 118 ust. 2a faktycznie władali działką deputatową. Analizując sprawę pod kątem pozostałych wskazanych we wniosku podstaw wznowienia organ doszedł do przekonania, że pomimo wezwania organu wnioskodawczyni nie przedłożyła dowodów potwierdzających wydanie decyzji wskutek przestępstwa bądź wyjścia na jaw istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy nowych okoliczności faktycznych i nowych dowodów istniejących w dniu wydania decyzji a nieznanych organowi, który wydał decyzję.