Określony w art. 30 ust. 5 Prawa budowlanego termin do wniesienia sprzeciwu jest terminem materialnym, co oznacza, że z jego upływem następuje wygaśnięcie kompetencji organu. Tylko zatem zakreślonych ramach czasowych organ administracji uprawniony jest do korzystania ze swoich kompetencji. Decyzyjna aktywność organu poza tymi ramami nie ma umocowania. Skutkiem wydania decyzji kasacyjnej jest wyeliminowanie z obiegu prawnego decyzji o sprzeciwie i uznanie wniesionego w terminie sprzeciwu za niebyły (zob. wyroki NSA: z dnia 21 maja 2009 r. w sprawie II OSK 724/08, z dnia 6 marca 2009 r. w sprawie II OSK 307/08, wyrok WSA w Gdańsku z dnia 21 października 2009r. IISA/Gd 276/09, http://orzeczenia.nsa.gov.pl).
W niniejszej sprawie nie można zatem twierdzić, że skarżący nie dokonali skutecznego zgłoszenia. Wręcz przeciwnie skoro organ architektoniczno-budowlany nie wniósł sprzeciwu dokonane przez skarżących zgłoszenie musi być uznane za skuteczne.
W tej sytuacji stwierdzić należy, że w niniejszej spawie brak było podstaw do prowadzenia postępowania w trybie art. 49b ustawy Prawo budowlane. Organ nadzoru budowlanego mógł jedynie w odniesieniu do przedmiotowych robót prowadzić postępowanie w trybie art. 50 i 51 ustawy Prawo budowlane.
Z uwagi na powyższe Sąd na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit a i art. 135 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję, a także wydane w dniu 18 sierpnia 2009r. postanowienie nakładające na skarżących obowiązki w oparciu o art. 49b ust. 2 ustawy Prawo budowlane.
Wobec uwzględnienia skargi Sąd na podstawie art. 200 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi zasądził od organu na rzecz skarżących zwrot kosztów postępowania przyjmując stosownie do treści art. 205 § 2 tej ustawy, że na koszty te składa się uiszczony przez skarżących wpis sądowy oraz koszty zastępstwa procesowego.
Z uwagi na uwzględnienie skargi sprawa będzie ponownie rozpoznawana przez organ I instancji, który winien uwzględnić powyższe uwagi przy podejmowaniu rozstrzygnięcia. Zgodnie bowiem z treścią art. 153 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie lub bezczynność było przedmiotem zaskarżenia.