Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Dorota Jadwiszczok (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Jolanta Górska Sędzia WSA Wanda Antończyk Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Katarzyna Gross po rozpoznaniu w dniu 28 września 2011 r. na rozprawie sprawy ze skargi A Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Szczecinie na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 14 lutego 2011 r., nr [...] w przedmiocie nieważności decyzji w sprawie środowiskowych uwarunkowań zgody na realizację przedsięwzięcia uzupełnia wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 29 czerwca 2011 r. w ten sposób, że dodaje punkt trzeci w brzmieniu: "określa, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana".
Uwzględniając skargę "A" Sp. z o.o. w S., wyrokiem z dnia 29 czerwca 2011 r., sygn. akt II SA/Gd 369/11 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku uchylił decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 14 lutego 2010 r. nr [...] w przedmiocie nieważności decyzji w sprawie środowiskowych uwarunkowań zgody na realizację przedsięwzięcia.
We wniosku z dnia 1 lipca 2011 r. skierowanym do WSA w Gdańsku pełnomocnik strony skarżącej sformułował żądanie uzupełnienia wskazanego wyroku poprzez orzeczenie, że uchylona decyzja nie może być wykonana.
W uzasadnieniu wskazano, że rozstrzygnięcie o którym mowa w art. 152 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, póz. 1270 ze zm.) dalej jako P.p.s.a. stanowi obligatoryjny element każdego wyroku wojewódzkiego sądu administracyjnego uwzględniającego skargę. Wobec jego braku wniosek jest zasadny.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku zważył, co następuje:
W myśl art. 157 § 1 P.p.s.a. strona może w ciągu czternastu dniu od ogłoszenia wyroku zgłosić wniosek o jego uzupełnienie, jeżeli sąd nie orzekł o całości skargi albo nie zamieścił w wyroku dodatkowego orzeczenia, które według przepisów ustawy powinien był zamieścić z urzędu. Orzeczenie uzupełniające wyrok zapada w formie wyroku, chyba, że uzupełnienie dotyczy wyłącznie kosztów.
Zgodnie z art. 152 P.p.s.a. w razie uwzględnienia skargi sąd w wyroku określa, czy i w jakim zakresie zaskarżony akt lub czynność nie mogą być wykonane. Regulacja zawarta w przytoczonym przepisie pozostaje w związku z dwuinstancyjnością postępowania sądowoadministracyjnego.
Skoro wyrok wojewódzkiego sądu administracyjnego jest nieprawomocny, to nie wywiera on jeszcze skutku w postaci wyeliminowania z obrotu prawnego zaskarżonego aktu lub czynności. Z tego względu niezbędne staje się, aby sąd określił czy i w jakim zakresie zaskarżony akt lub czynność nie podlegają wykonaniu.
W konsekwencji, co do zasady rozstrzygnięcie w tej sprawie jest obligatoryjne i powinno być zamieszczone w sentencji orzeczenia uwzględniającego skargę.
W orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego przyjęto, że w art. 152 P.p.s.a. chodzi o wykonalność aktu lub czynności w szerokim znaczeniu. Stwierdzenie przez sąd, że zaskarżony akt lub czynność nie podlegają wykonaniu, oznacza, że ten akt lub czynność nie wywołuje skutków prawnych, od chwili wydania wyroku, mimo że wyrok uwzględniający skargę nie jest jeszcze prawomocny (por. wyrok z 29 lipca 2004 r., sygn. akt OSK 591/04, ONSAiWSA 2004, nr 2, póz. 32 oraz glosa Z. Kmieciaka, OSP 2005, nr 4, póz. 50).
W takim szerokim ujęciu uregulowanie art. 152 P.p.s.a. ma zatem zabezpieczyć stronę, której skarga została uwzględniona przed negatywnymi skutkami zastosowania się przez organ do treści zaskarżonego rozstrzygnięcia administracyjnego, przed uprawomocnieniem się wyroku sądu.
W tym stanie rzeczy, uwzględniając także argumentację przedstawioną we wniosku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku na podstawie art. 157 § 1 i § 3 w związku z art. 152 P.p.s.a. orzekł jak w sentencji wyroku.