Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Mariola Jaroszewska po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w Gdańsku w dniu 7 sierpnia 2008 r. sprawy ze skargi J. T. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 23 stycznia 2006 r. nr [...] w przedmiocie zaliczki alimentacyjnej uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję Burmistrza Miasta z dnia 6 października 2005 r. Nr [...].
J. T. wniosła do Wojewódzkiego Sadu Administracyjnego w Gdańsku skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 23 stycznia 2006 r. nr 3243/05 utrzymującą w mocy decyzję Burmistrza Miasta z dnia 6 października 2005 r. nr [...] odmawiającą przyznania zaliczki alimentacyjnej na G. D..
W skardze skarżąca domaga się uchylenia wskazanych powyżej decyzji, zarzucając błędną wykładnię przepisów prawa polegającą na przyjęciu, że nie jest osobą samotnie wychowującą dziecko.
Zaskarżona decyzja została wydana na podstawie art. 2 pkt 5 i art. 7 ustawy z dnia 22 kwietnia 2005 r. o postępowaniu wobec dłużników alimentacyjnych oraz zaliczce alimentacyjnej (Dz. U. Nr 86, poz. 732, ze zm.) oraz art. 3 pkt 17a ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. Nr 228, poz. 2255, ze zm.), w następującym stanie faktycznym ustalonym przez organ.
Decyzją z dnia 6 października 2005 r. Kierownik Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w R., działając z upoważnienia Burmistrza Miasta, odmówił przyznania Justynie T. zaliczki alimentacyjnej na syna G. D.. W uzasadnieniu decyzji organ I instancji powołał się na art. 3 pkt 17 lit. a ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych uznając, że wnioskodawczyni nie jest osobą samotnie wychowująca dzieci, ponieważ pozostaje w konkubinacie z ojcem swojego trzeciego dziecka (P. D.) i wspólnie z konkubentem wychowuje wszystkie swoje dzieci.
Od powyższej decyzji J. T. wniosła odwołanie, w którym podała, że z treści art. 3 pkt 17 lit. a omawianej ustawy nie wynika, iż osoba stanu wolnego, która nie wychowuje dziecka wspólnie z jego ojcem nie spełnia warunków pozwalających na uznanie jej za osobę samotnie wychowująca dziecko. W ocenie odwołującej fakt wspólnego wychowania P. D. - brata G. D. - z jego ojcem, nie może stanowić przesłanki pozbawiającej jej syna Gracjana uprawnień do otrzymania zaliczki alimentacyjnej.
Kolegium rozpatrując sprawę w postępowaniu odwoławczym wskazało, że w dniu 1 czerwca 2005 r. weszła w życie ustawa z dnia 22 kwietnia 2005 r. o postępowaniu wobec dłużników alimentacyjnych oraz zaliczce alimentacyjnej (Dz. U. Nr 86 poz. 732 ze zm.), która określa między innymi zasady przyznawania zaliczek alimentacyjnych dla osób samotnie wychowujących dzieci, uprawnionych do świadczenia alimentacyjnego na podstawie tytułu wykonawczego, którego egzekucja jest bezskuteczna. Z treści art. 7 ust. 1 ustawy wynika, że zaliczka alimentacyjna przysługuje osobie uprawnionej do ukończenia 18 roku życia albo, w przypadku gdy uczy się w szkole lub szkole wyższej, do ukończenia 24 roku życia. W art. 2 pkt 5 lit. a omawianej ustawy wskazano, że przez osobę uprawnioną należy rozumieć osobę uprawnioną do świadczenia alimentacyjnego na podstawie tytułu wykonawczego, którego egzekucja jest bezskuteczna, jeżeli osoba uprawniona jest wychowywana przez osobę samotnie wychowująca dziecko w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych. W art. 3 pkt 17 lit. a ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. Nr 228, poz. 2255 ze zm.) wskazano, że osoba samotnie wychowująca dziecko, to panna, kawaler, wdowa, wdowiec, osoba pozostająca w separacji orzeczonej prawomocnym wyrokiem sądu, osoba rozwiedziona, chyba, że wychowuje wspólnie co najmniej jedno dziecko z jego rodzicem. Kolegium ustaliło, iż członkami rodziny wnioskodawczyni jest również córka A. T. i syn P. D., którego odwołująca wychowuje wspólnie z jego ojcem, a swoim konkubentem. W świetle wskazanej powyżej ustawowej definicji osoby samotnie wychowującej dziecko osobie uprawnionej, to jest G. D. nie może być przyznane przedmiotowe świadczenie, bowiem wnioskodawczyni wychowuje swojego syna P. D. wspólnie z konkubentem, będącym ojcem tego dziecka.