Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Zdzisław Kostka (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Jan Jędrkowiak Sędzia WSA Dorota Jadwiszczok Protokolant Starszy sekretarz sądowy Katarzyna Gross po rozpoznaniu w dniu 19 października 2010 r. na rozprawie sprawy ze skargi R. N. na uchwałę Rady Miejskiej z dnia 31 sierpnia 2005 r., nr [...] w przedmiocie zaopiniowania przebiegu granicy portu morskiego oddala skargę.
Skarżący R. N., powołując się na art. 101 ust. 1 i 2a ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, wniósł skargę na uchwałę Rady Miejskiej we z dnia 31 sierpnia 2005 r. nr [...] w sprawie opinii dotyczącej przebiegu granicy portu morskiego we W. od strony morza i lądu.
W skardze zarzucił rażące naruszenie przepisów prawa materialnego, przez niewłaściwe zastosowanie art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 19 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne, polegające na oparciu zaskarżonej uchwały na danych niezgodnych z ewidencją gruntów i budynków oraz na niewłaściwie sporządzonej mapie geodezyjnej i w konsekwencji tego rażące naruszenie przepisów prawa materialnego, przez niewłaściwe zastosowanie art. 45 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 21 marca 1991 r. o obszarach morskich Rzeczpospolitej Polskiej i administracji morskiej oraz art. 18 ust. 2 pkt. 15 ustawy o samorządzie gminnym, polegające na nieprawidłowym określeniu granicy portu morskiego we W. od strony lądu, a także rażące naruszenie prawa materialnego przez niewłaściwe zastosowanie i błędną wykładnię art. 140 k.c., art. 233 k.c. oraz art. 2, art. 21 ust. 1 i art. 64 ust. 1, 2 i 3 Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej w zw. z art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, polegające na naruszeniu prawa własności i użytkowania wieczystego skarżącego w ten sposób, że zaskarżona uchwała wprowadza ograniczenia w zakresie możliwości korzystania z nieruchomości i czerpaniu z niej korzyści przez skarżącego, przez ustalenie, iż działka nr [...] jest położona na obszarze portu morskiego we W..
W oparciu o te zarzuty wnosił o stwierdzenie nieważności zaskarżonej uchwały w całości, ewentualnie o stwierdzenie, że została wydana z naruszeniem prawa oraz o zasądzenie od Rady Miejskiej na jego rzecz kosztów postępowania według norm przepisanych.
Uzasadniając skargę wyjaśnił zachowanie wymogów zaskarżenia uchwały (wezwanie do usunięcia naruszenia prawa), swój interes prawny, podniesione zarzuty, przedmiotową dopuszczalność skargi i skutki prawne zaskarżonej uchwały.
Wyjaśniając zachowanie wymogów zaskarżenia uchwały wskazał, że Radę Miejską wezwał do usunięcia naruszenia prawa pismem z 23 czerwca 2010 r. w dniu 25 czerwca 2010 r. (w oryginale oczywista pomyłka i dzień 25 lipca 2010 r.) oraz że odpowiedź na nie otrzymał 2 lipca 2010 r.
Uzasadniając swój interes prawny skarżący, odwołując się do art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, stwierdził, że "legitymacja skargowa została oparta na subiektywnym przekonaniu danej osoby, że został naruszony jej interes prawny lub uprawnienie". Przytoczył też tezy z orzecznictwa i doktryny prawa podając, że "naruszenie interesu prawnego, o jakim mowa w art. 101 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym, to takie naruszenie subiektywnie pojmowanego przez skarżącego jego interesu, które obiektywnie polega na nieprzestrzeganiu przez organ norm prawnych powszechnie obowiązujących", że "jeżeli odwoływać się do tradycyjnego rozumienia terminu gravamen (wymaganie interesu prawnego w skarżeniu aktu) to należałoby stwierdzić, że chodzi o subiektywne, ale uzasadnione przekonanie skarżącego, że dane ustalenia naruszają jego prawa", że "interes prawny, o jakim mowa w art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, to interes chroniony przepisami prawa. Naruszenie tego interesu oznacza zatem taką sytuację, w której dany podmiot na skutek podjęcia przez organ gminy uchwały lub zarządzenia z zakresu administracji publicznej, nie może realizować przysługujących mu praw (wynikających z określonych przepisów prawa terytorialnego) bądź jest w tym działaniu ograniczony" oraz że uprawnienie do wniesienia skargi na uchwałę ma nie tylko mieszkaniec tej gminy, której organ podjął kwestionowaną uchwałę lub wydał zarządzenie, ale każdy czyj interes prawny został naruszony aktem organu gminy.