Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Krzysztof Ziółkowski (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Jacek Hyla Sędzia WSA Katarzyna Krzysztofowicz Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Anna Rusajczyk po rozpoznaniu w dniu 12 czerwca 2013 r. w Gdańsku na rozprawie sprawy ze skargi Z. S. na uchwałę Rady Gminy z dnia 30 listopada 2009 r., nr [...] w przedmiocie zatwierdzenia taryf za zbiorowe odprowadzanie ścieków 1. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały, 2. zasądza od Rady Gminy na rzecz skarżącego Z. S. kwotę 523,20 zł (pięćset dwadzieścia trzy złote dwadzieścia groszy) tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Rada Gminy, działając na podstawie art. 24 ust. 1 i 5 ustawy z 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (tekst jednolity Dz.U. z 2006 r. Nr 123, poz. 858 ze zm. - dalej jako ustawa) oraz w związku z art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jednolity Dz.U. 2001 r., Nr 142, poz. 1591 ze zm. - dalej jako u.s.g.) podjęła w dniu 30 listopada 2009 r. uchwałę nr [...] w sprawie zatwierdzenia taryf za zbiorowe odprowadzanie ścieków na rok 2010.
Pismem z 24 lutego 2010 r. skarżący Z. S. wezwał Radę do usunięcia naruszenia prawa wskazaną uchwałą wskazując, że jest ona sprzeczna z prawem zarówno w zakresie wyodrębnienia grup taryfowych, jak też w zakresie zatwierdzenia przypisanych do tych grup cen jednostkowych za 1 m3 oraz opłat abonamentowych. Kwestionowana uchwała narusza interesy szczególnie usługobiorców zaliczanych do I oraz II grupy taryfowej, do których również się zalicza skarżący.
Rada uchwałą z dnia 26 marca 2010 r., odmówiła uwzględnienia wezwania do usunięcia naruszenia prawa. Według uzasadnienia wniosku o zatwierdzenie taryf za zbiorowe odprowadzanie ścieków z 21 października 2009 r., jako kryterium przynależności podmiotu do odpowiedniej grupy taryfowej przyjęto zasadę przyporządkowania użytkowników w oparciu o algorytm matematyczny zrzutu ścieków. Obliczenie zrzutu ścieków obejmuje średniorocznie 12-miesięczny zrzut ścieków przez poszczególne podmioty pomniejszony o wskaźnik korygujący 0,5 w porównaniu do uśrednionego okresu poza sezonem letnim (lipiec, sierpień, wrzesień), tj. pozostałe 9 miesięcy. Zgodnie z § 13 ust. 1 rozporządzenia Ministra Budownictwa z dnia 28 czerwca 2006 r. w sprawie określenia taryf, wzoru wniosku o zatwierdzenie taryf oraz warunków rozliczeń za zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzanie ścieków (Dz.U. Nr 127, poz. 886 - dalej jako rozporządzenie), wyboru struktury rodzaju taryfy dokonuje się uwzględniając lokalne uwarunkowania w zakresie zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków. Na terenie Gmin S. i S. występuje specyfika sezonowości - 50% całości oczyszczonych ścieków w skali roku przyjmowana jest przez oczyszczalnię w sezonie letnim. Sezon letni na Mierzei W. obejmuje okres od lipca do września, w konsekwencji przez pozostały okres 9 miesięcy urządzenia i obiekty kanalizacyjne są w niedużym stopniu obciążone. Biorąc pod uwagę art. 5 pkt 1 ustawy przedsiębiorstwo kanalizacyjne ma obowiązek zapewnić zdolność posiadanych urządzeń kanalizacyjnych do realizacji odprowadzania ścieków w sposób ciągły i niezawodny. Z uwagi na powyższe pociąga to za sobą dodatkowe koszty utrzymania w gotowości urządzeń. Specyfika ta uzasadnia wprowadzenie zróżnicowanych opłat z podziałem na odbiorców, celem eliminacji tzw. finansowania skrośnego. Brak wprowadzenia zróżnicowanych opłat z podziałem na grupy taryfowe przerzucałby cały ciężar utrzymania infrastruktury przez odbiorców odprowadzających ścieki przez 12 miesięcy w roku. Z tych przyczyn Rada uznała wezwanie skarżącego za bezprzedmiotowe i bezzasadne. Jej zdaniem taryfy za zbiorowe odprowadzanie ścieków spełniają warunki i wymagania określone przepisami wskazanej ustawy.