Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: s.NSA Jacek Ryla Sędziowie: Asesor WSA Krzysztof Gruszecki (spr.) SO (deI.) Elżbieta Kowalik - Grzanka Protokolant: Barbara Kroczak po rozpoznaniu w dniu 3 marca 2004 r. na rozprawie sprawy ze skargi L. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 25 stycznia 2001 r. Nr [...] w przedmiocie zasiłku stałego 1. uchyla zaskarżoną decyzję w całości oraz poprzedzającą ją decyzję Kierownika Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej z dnia 20 grudnia 2000 r. nr [...] oraz zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz skarżącej L. M. kwotę 265 (dwieście sześćdziesiąt pięć) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Zaskarżoną decyzją Nr [...] z dnia 25 stycznia 2001 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze - działając na podstawie art. 2 ustawy z dnia 12.10.1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych (Dz.U. Nr 122, poz. 593 ze zm.), art. 127 § 2 w zw. z art. 17 pkt l oraz art. 138 § 1 pkt l K.p.a., art. 27 ust. l i 2b ustawy z dnia 29.11.1990 r. o pomocy społecznej (j.t. Dz.U. Nr 64/98, poz. 414 ze zm.) utrzymało w mocy decyzję Kierownika Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej z dnia 31 marca 2000 r. Nr [...] w sprawie odmowy przyznania L. M. zasiłku stałego z tytułu sprawowania opieki nad dzieckiem.
Jak wynika z uzasadnień decyzji organy ustaliły, że L. M. opiekuje się przewlekle chorą córką. A. urodz. 01.10.1982 r. Od maja 1999 r. L. M. otrzymywała zasiłek stały z tytułu konieczności rezygnacji z podjęcia pracy celem opieki nad dzieckiem wymagającym stałej opieki. W dniu 20 grudnia 2000 r. organ I instancji odmówił przyznania L. M. takiego zasiłku, gdyż po nowelizacji ustawy z dnia. 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej, ustawą z dnia 8 października 1999 r. o zmianie ustawy o pomocy społecznej... (Dz.U. Nr 90, poz. 1001) brzmienie art. 27 ustawy stoi temu na przeszkodzie. W świetle wskazanego przepisu zasiłek stały przysługuje osobie zdolnej do pracy lecz nie pozostającej w zatrudnieniu ze względu na konieczność sprawowania opieki nad dzieckiem wymagającym stałej pielęgnacji, polegającej na bezpośredniej osobistej pielęgnacji i systematycznym współdziałaniu w postępowaniu leczniczym - rehabilitacyjnym .oraz edukacyjnym, jeżeli dochód rodziny nie przekracza dwukrotnego dochodu określonego zgodnie z art.4 ww. ustawy, a dziecko jest uprawnione do zasiłku pielęgnacyjnego. Organ I instancji na podstawie opinii Zespołu do Spraw Orzekania o Stopniu Niepełnosprawności z dnia 29 marca 2000 r. orzekł, że A. M. nie wymaga opieki .polegającej na stałej bezpośredniej i osobistej pielęgnacji i systematycznym współdziałaniu w postępowaniu leczniczym oraz rehabilitacyjnym w zakresie uniemożliwiającym podjęcie zatrudnienia przez osobę ubiegającą się o zasiłek stały, zatem orzekł jak w sentencji decyzji. Wobec tego, że - zdaniem organu odwoławczego - orzeczenie takie nie narusza prawa, decyzje utrzymano w mocy. Zarzuty dotyczące trybu postępowania przed Zespołem do Spraw Orzekania o Stopniu Niepełnosprawności oddalono jako niezasadne.
W odwołaniu od decyzji organu I instancji i w skardze do Naczelnego Sądu Administracyjnego L. M. wniosła o uchylenie decyzji. Skarżąca podniosła, że córka A. jest ciężko i przewlekle chora, pobiera zasiłek pielęgnacyjny, ma orzeczony umiarkowany stopień niepełnosprawności, skarżąca stwierdziła również, że córka jest leczona w Centrum Zdrowia Dziecka i wymaga stałej opieki i pomocy ze strony drugiej osoby, którą sprawuje skarżąca.
Zdaniem L. M., orzeczenie - opinia Zespołu do Spraw Orzekania o Stopniu Niepełnosprawności jest błędne, a miedzy innymi - koliduje z orzeczeniem Wojewódzkiego Zespołu do Spraw Orzekania o Stopniu Niepełnosprawności z dnia 13.10.1998 r., w którym orzeczono, że A. M. ma korzystać z pomocy społecznej zgodnie z ustawą o pomocy społecznej. Uzasadnia to wnioski skargi.