Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Janina Guść Sędziowie: Sędzia WSA Wanda Antończyk (spr.) Sędzia WSA Jolanta Górska Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Agnieszka Szczepkowska po rozpoznaniu w dniu 9 lutego 2011 r. na rozprawie sprawy ze skargi J. B. na decyzję Wojewody z dnia 10 września 2010 r., nr [...] w przedmiocie sprzeciwu w sprawie robót budowlanych 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Starosty nr [...] z dnia 1 lipca 2010 r., 2. określa, że decyzje wymienione w punkcie pierwszym wyroku nie mogą być wykonane, 3. zasądza od Wojewody na rzecz skarżącej J. B. kwotę 500 (pięćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Decyzją z dnia 1 lipca 2010 r., nr [...] Starosta na podstawie art. 30 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz. U. z 2006 r. Nr 156 poz. 1118 ze zm.) wniósł sprzeciw w sprawie zgłoszenia z dnia 19 kwietnia 2010r. dokonanego przez J. B. zamiaru budowy budynku gospodarczego na terenie działki nr [...] położonej w M. W uzasadnieniu decyzji wskazano, że w dniu 19 kwietnia 2010 r. do organu wpłynęło zgłoszenie J. B. dotyczące zamiaru budowy budynku gospodarczego na terenie ww. działki. Postanowieniem z dnia 10 maja 2010r. organ nałożył na zgłaszającą obowiązek uzupełnienia brakujących dokumentów określonych w sentencji postanowienia do dnia 10 maja 2010r. Zgłaszająca nie uzupełniła zgłoszenia o brakujące dokumenty. Organ wskazał, że w przypadku nieuzupełnienia brakujących dokumentów organ na podstawie art. 30 ust. 2 Prawa budowlanego wnosi sprzeciw w drodze decyzji. Taka sytuacja zaistniała w rozpatrywanej sprawie, stąd wniesienie sprzeciwu do zgłoszenia na podstawie art. 30 ust. 2 Prawa budowlanego.
J. B. wniosła odwołanie od powyższej decyzji. W uzasadnieniu odwołująca się w pierwszej kolejności powołała się na stan faktyczny sprawy wskazując, że dokonała zgłoszenia zamiaru budowy wolnostojącego, parterowego budynku gospodarczego o pow. zabudowy 25 m² na działce nr [...] w M., gm. K. na podstawie art. 29 ust. 1 pkt 2 ustawy Prawo budowlane z 1994r Postanowieniem z dnia 10 maja 2010r. odebranym przez odwołującą w dniu 21 maja 2010r. Starosta nałożył na skarżącą obowiązek uzupełnienia zgłoszenia poprzez wskazanie dla jakiego budynku zgłaszany budynek gospodarczy będzie pełnił funkcję uzupełniającą oraz poprzez złożenie decyzji o wyłączeniu gruntu z produkcji rolnej. Skarżąca pismem wysłanym w dniu 24 maja 2010r., w wykonaniu nałożonych obowiązków, poinformowała, że budynek gospodarczy będzie pełnił rolę uzupełniającą dla budynku mieszkalnego położonego przy ul. M. nr [...] w W., jako konieczny i umożliwiający korzystanie z gruntu w sposób zgodny z jego przeznaczeniem, gdyż na działce nie ma innych budynków, a jest on niezbędny dla przechowywania środków ochrony roślin, nawozów i narzędzi ogrodniczych. Skarżąca powołała się na definicję budynku gospodarczego zawartą w § 3 pkt 8 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, w którego treści nie określa się konieczności usytuowania budynku gospodarczego na działce w sąsiedztwie zabudowy mieszkaniowej. Art. 3 ustawy Prawo budowlane nie zawiera definicji budynku gospodarczego, mimo że ustawa dopuszcza budowę małych budynków gospodarczych na podstawie zgłoszenia. Planowana budowa nie kłóci się z treścią ww. przepisu rozporządzenia z 12 kwietnia 2002r., z uwagi na planowane i opisane wyżej wykorzystanie budynku, które ma służyć mieszkańcom i otoczeniu budynku zlokalizowanego w Warszawie, w sytuacji, gdy żaden z aktów prawnych nie określa odległości od budynku mieszkalnego i nie wymaga zlokalizowania budynku mieszkalnego i gospodarczego na tej samej działce. Odnosząc się do żądania złożenia decyzji o wyłączeniu gruntu z produkcji rolnej skarżąca podała, że poinformowała Starostę, że teren ten nie wymaga zgody na zmianę przeznaczenia na cele nierolnicze w trybie ustawy z 3 lutego 1995r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych. Żądanie dostarczenia takiej decyzji było więc bezzasadne.