Sprawa ze skargi na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody w przedmiocie nieważności uchwały , [...] Rady Miasta w sprawie zmiany uchwały , [...] Rady Miasta dotyczącej wyrażenia zgody na sprzedaż, kupno i zamianę nieruchomości położonych w mieście
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Tamara Dziełakowska, Sędziowie Sędzia WSA Jolanta Górska, Sędzia WSA Dorota Jadwiszczok (spr.), Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Diana Wojtowicz, po rozpoznaniu w dniu 2 kwietnia 2014 r. w Gdańsku na rozprawie sprawy ze skargi Gminy na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody z dnia 3 grudnia 2013 r., nr [...] w przedmiocie nieważności uchwały z dnia 30 października 2013 r., [...] Rady Miasta w sprawie zmiany uchwały z dnia 26 września 2013 r., [...] Rady Miasta dotyczącej wyrażenia zgody na sprzedaż, kupno i zamianę nieruchomości położonych w mieście 1. uchyla zaskarżone rozstrzygnięcie nadzorcze; 2. zasądza od Wojewody na rzecz strony skarżącej Gminy kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie strona 1/6

Rozstrzygnięciem nadzorczym z 3 grudnia 2013 r. Wojewoda stwierdził nieważność uchwały Nr [...] Rady Miasta z 30 października 2013 r., w sprawie zmiany uchwały Nr [...] Rady Miasta z 26 września 2013 r., w przedmiocie wyrażenia zgody na sprzedaż, kupno i zamianę nieruchomości położonych w mieście H.

Uzasadniając rozstrzygnięcie Wojewoda wskazał, że podstawą prawną przedmiotowej uchwały jest art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r. poz. 594 z późn. zm.), dalej u.s.g.. W treści § 1 uchwały Rada wprowadziła m.in. następujące zmiany: "pod warunkiem dokonania czynności prawnych opisanych w ust. 1 wyraża się zgodę na: 1). sprzedaż przez Gminą H. na rzecz Spółdzielni Mieszkaniowej Lokatorsko-Własnościowej z siedzibą w H., przy ul. [...] (...) prawa własności działek: ozn. geod. nr [...] opow. 237 m2, ozn. geod. nr [...] o pow. 232 m2, objętych księgą wieczystą [...], oraz ozn. geod. nr [...] objętej KW [...]", oraz "pod warunkiem dokonania czynności prawnych opisanych w ust. 2 wyraża się zgodę na przeniesienie przez Gminę H. na rzecz E. i Z. O. prawa własności działki [...] o pow. 136 m2, nabytej uprzednio od SMLW w H.".

Wojewoda podkreślił, że w treści art. 18 ust. 2 ustawy o samorządzie gminnym ustawodawca określił zakres kompetencji rady gminy, wskazując w pkt 9 lit. a, że m.in. "do wyłącznej właściwości rady gminy należy podejmowanie uchwał w sprawach majątkowych gminy, przekraczających zakres zwykłego zarządu, dotyczących zasad nabywania, zbywania obciążania nieruchomości oraz ich wydzierżawiania lub wynajmowania na czas oznaczony dłuższy niż 3 lata lub na czas nieoznaczony, o ile ustawy szczególne nie stanowią inaczej; uchwała rady gminy jest wymagana również w przypadku, gdy po umowie zawartej na czas oznaczony do 3 lat strony zawierają kolejne umowy, których przedmiotem jest ta sama nieruchomość; do czasu określenia zasad wójt może dokonywać tych czynności wyłącznie za zgodą rady gminy". Przepis art. 18 ust. 2 pkt 9 ustawy o samorządzie gminnym stanowi zatem wyjątek od ogólnej zasady przyznającej organowi wykonawczemu kompetencje do gospodarowania mieniem komunalnym.

Definicja "mienia komunalnego" zawarta została w przepisie art. 43 ustawy o samorządzie gminnym. Stosownie do jego treści "mieniem komunalnym jest własność i inne prawa majątkowe należące do poszczególnych gmin i ich związków oraz mienie innych gminnych osób prawnych, w tym przedsiębiorstw". Dodatkowo ustawodawca zawęził pojęcie mienia komunalnego i w art. 24 ustawy o gospodarce nieruchomościami zawarł definicję gminnego zasobu nieruchomości. Przepis ten stanowi, że "do gminnego zasobu nieruchomości należą nieruchomości, które stanowią przedmiot własności gminy i nie zostały oddane w użytkowanie wieczyste, oraz nieruchomości będące przedmiotem użytkowania wieczystego gminy" (zob. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 14 marca 2012 r., sygn. akt II SA/Gd 13/12). Wojewoda odnosząc się do istoty prawa własności wynikającej bezpośrednio z przepisów prawa cywilnego, wskazał, że zgodnie z treścią art. 140 Kodeksu cywilnego "w granicach określonych przez ustawy i zasady współżycia społecznego właściciel może, z wyłączeniem innych osób, korzystać z rzeczy zgodnie ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem swego prawa, w szczególności może pobierać pożytki i inne dochody z rzeczy. W tych samych granicach może rozporządzać rzeczą".

Strona 1/6