Sprawa ze skargi na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody w przedmiocie nieważności uchwały , [...] Rady Miasta w sprawie zmiany uchwały , [...] Rady Miasta dotyczącej wyrażenia zgody na sprzedaż, kupno i zamianę nieruchomości położonych w mieście
Uzasadnienie strona 5/6

Podkreślić należy, że zgodnie z art. 171 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej działalność samorządu terytorialnego podlega nadzorowi z punktu widzenia legalności, co wynika także z przepisu art. 85 u.s.g. Stosownie do art. 91 ust. 1 u.s.g., uchwała lub zarządzenie organu gminy sprzeczne z prawem są nieważne. W orzecznictwie sądowoadministracyjnym za istotne naruszenie prawa skutkujące stwierdzeniem nieważności uchwały organu gminy przyjmuje się naruszenie przepisów wyznaczających kompetencję do podejmowania uchwał, podstawy prawnej podejmowania uchwał, przepisów prawa ustrojowego, przepisów prawa materialnego - przez wadliwą ich wykładnię oraz przepisów regulujących procedurę podejmowania uchwał (por. wyrok NSA z dnia 11 lutego 1998 r., sygn. akt II SA/Wr 1459/97, LEX nr 33805). Prawną formą stwierdzenia nieważności uchwały jest rozstrzygnięcie nadzorcze, które powinno zawierać uzasadnienia faktyczne i prawne oraz pouczenie o dopuszczalności wniesienia skargi do sądu administracyjnego (art. 91 ust. 3 u.s.g.).

Przedmiotem kontroli Sądu w niniejszej sprawie jest zgodność z prawem rozstrzygnięcia nadzorczego Wojewody. W ocenie Sądu zaskarżone rozstrzygnięcie, stwierdzające nieważność przedmiotowej uchwały Rady Miasta nie jest zgodne z prawem, a zarzuty skargi są uzasadnione.

Zaskarżone rozstrzygnięcie Wojewoda uzasadnia dwojakiego rodzaju argumentami: z jednej strony zakresem kompetencji rady gminy wynikających z ustawy o samorządzie gminnym, z drugiej zaś treścią kwestionowanej uchwały.

Należy stwierdzić, że zdaniem Sądu orzekającego w niniejszym składzie analiza treści przepisów art. 18 ust. 2 pkt 15 oraz przepisu art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. a u.s.g. prowadzi do wniosku, że w niniejszej sprawie Rada Miasta upoważniona była do podjęcia uchwały w przedmiocie gospodarowania nieruchomościami poprzez zaplanowanie transakcji wiązanej. Wojewoda bezzasadnie przyjął, że Rada Miasta nie miała podstaw do podjęcia uchwały w przedmiocie nabycia, a następnie zamiany i sprzedaży nieruchomości nabytej. W przekonaniu Sądu także w tym przypadku Rada Gminy uprawniona była do podejmowania uchwały dotyczących zbywania, zamiany i kupna nieruchomości. Treść uchwały przewiduje powstanie pewnego ciągu zdarzeń, zezwala bowiem na dokonanie kolejnych czynności dopiero w sytuacji ziszczenia się opisanych w niej okoliczności. Pierwszy etap obejmuje zamianę nieruchomości należących do Gminy H. (działki nr [...]) na nieruchomości należące do E. i Z. O. (działki nr [...]). Nie ulega wątpliwości, że przepis art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tj. Dz.U. z 2010 r. nr 102, poz. 651 ze zm.), dalej u.g.n. zezwala, aby nieruchomości stanowiące własność Skarbu Państwa oraz własność jednostki samorządu terytorialnego były przedmiotem zamiany na nieruchomości stanowiące własność osób fizycznych lub osób prawnych. W przypadku nierównej wartości zamienianych nieruchomości stosuje się dopłatę, której wysokość jest równa różnicy wartości zamienianych nieruchomości. Po dokonaniu planowanej zamiany uchwała zezwala na sprzedaż znajdujących się w zasobie Gminy działek nieruchomości (działka nr [...]) oraz stanowiącej własność Gminy wskutek dokonanej zamiany działki [...] Spółdzielni Mieszkaniowej Lokatorsko - Własnościowej. Jednocześnie uchwała zezwala na nabycie od przedmiotowej Spółdzielni działek nr [...]. Końcowym etapem jest sprzedaż E. i Z. O. uprzednio zakupionej i stanowiącej już własność Gminy działki nr [...].

Strona 5/6