Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Janina Guść, Sędziowie Sędzia WSA Wanda Antończyk, Sędzia WSA Mariola Jaroszewska (spr.), Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Maria Flisikowska, po rozpoznaniu w Gdańsku na rozprawie w dniu 2 kwietnia 2014 r. sprawy ze skargi U. K. o wymierzenie grzywny Wojewódzkiemu Inspektorowi Nadzoru Budowlanego w G. z powodu niewykonania wyroku sądu w sprawie zatwierdzenia projektu budowlanego zamiennego i udzielenia pozwolenia na wznowienie robót budowlanych oddala skargę.
U. K. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku skargę o wymierzenie grzywny Wojewódzkiemu Inspektorowi Nadzoru Budowlanego z powodu niewykonania wyroku z dnia 19 grudnia 2012 r. sygn. akt II SA/Gd 447/12. Wyrokiem tym Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku uchylił decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 14 czerwca 2012 r. nr [[...]], wydaną na skutek odwołania od decyzji Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 29 września 2011 r. nr [[...]] w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego zamiennego i udzielenia pozwolenia na wznowienie robót budowlanych.
Skarżąca zarzuciła organowi naruszenie art. 9, art. 12 § 1, art. 14 § 1, art. 35 § 1 oraz art. 36 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r., poz. 267) oraz zażądała wyciągnięcia konsekwencji wobec osób winnych niezałatwienia sprawy w terminie, zgodnie z art. 38 k.p.a. W związku z powyższymi zarzutami skarżąca wniosła o:
1. zobowiązanie wydania decyzji w terminie 14 dni od daty doręczenia akt organowi,
2. zobowiązanie Inspektora Wojewódzkiego Inspektoratu Nadzoru Budowlanego do ukarania dyscyplinarnego pracowników winnych niezałatwienia sprawy w terminie,
3. w przypadku niewydania decyzji w terminie 14 dni od daty otrzymania skargi - o skierowanie prowadzenia sprawy przez inny niezależny organ,
4. zasądzenie kosztów postępowania.
Skarżąca podała, że wyrok z dnia 19 grudnia 2012 r. uprawomocnił się w dniu 2 marca 2013 r., przy czym akta sprawy został przesłane przez Wojewódzki Sad Administracyjny w Gdańsku organowi w dniu 5 kwietnia 2013 r. W maju 2013 r. Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego wystosował do skarżącej pismo o możliwości zapoznania się z materiałem dowodowym. Strona po zapoznaniu się z aktami wniosła skargę do Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego o wyciągnięcie konsekwencji służbowych wobec osób winnych zaniedbań. Od maja 2013 r. Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego nic w przedmiotowej sprawie nie uczynił. Do dnia wniesienia skargi skarżąca nie otrzymała żadnej informacji od organu, pomimo ponagleń.
W odpowiedzi na skargę Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego stwierdził, że w związku z wyrokiem z dnia 19 grudnia 2012 r. sygn. akt II SA/Gd 447/12 zobowiązany był do ponownego rozpatrzenia odwołania U. K. z dnia 11 października 2011 r. od decyzji Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 29 września 2011 r. nr [[...]]. Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego uczynił to, bowiem decyzją nr [[...]] z 8 lipca 2013 r. uchylił decyzję organu I instancji i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia Powiatowemu Inspektorowi Nadzoru Budowlanego. Od decyzji tej strony postępowania nie złożyły w ustawowym terminie skargi do sądu, zatem stała się ona prawomocna.
Wobec powyższego Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego wniósł o oddalenie skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 154 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270, ze zm.) w razie niewykonania wyroku uwzględniającego skargę na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania oraz w razie bezczynności organu lub przewlekłego prowadzenia postępowania po wyroku uchylającym lub stwierdzającym nieważność aktu lub czynności strona, po uprzednim pisemnym wezwaniu właściwego organu do wykonania wyroku lub załatwienia sprawy, może wnieść skargę w tym przedmiocie, żądając wymierzenia temu organowi grzywny. Zgodnie z § 3 tego przepisu wykonanie wyroku lub załatwienie sprawy po wniesieniu skargi, o której mowa § 1, nie stanowi podstawy do umorzenia postępowania lub oddalenia skargi.