Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Łucja Franiczek (spr.), Sędziowie Sędzia NSA Bonifacy Bronkowski,, Sędzia WSA Elżbieta Kaznowska, Protokolant st. sekretarz sądowy Ewa Jędrasik, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 grudnia 2013 r. sprawy ze skarg M. G. i S. L. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie zezwolenia na realizację inwestycji drogowej oddala skargi.
Prezydent Miasta S. decyzją z dnia [...] r. nr [...] działając na podstawie art. 11 a ust. 1, art. 11 f ust. 1, art. 11 i ust. 1, art. 12 ust. 1-4, art. 17 ust. 1 i 3 i art. 32 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (Dz. U. z 2008 r., Nr 193, poz. 1194 ze zm.), udzielił zezwolenia na realizację inwestycji drogowej p.n. "budowa drogi publicznej gminnej (etap I o długości ok. 298 m), komunikującej teren przygotowywanej strefy biznesowo-przemysłowej ze skrzyżowaniem - połączeniem z drogą powiatową - ul. [...] w S.. wraz z towarzyszącym uzbrojeniem terenu". Jednocześnie decyzji nadano rygor natychmiastowej wykonalności oraz określono wymagania dotyczące powiązania drogi z innymi drogami publicznymi, ustalono linie rozgraniczające teren inwestycji, zatwierdzono podział nieruchomości, określono nieruchomości, które stają się własnością Gminny - Miasta S.., określono warunki wynikające z potrzeb ochrony środowiska oraz ochrony uzasadnionych interesów osób trzecich, a także zatwierdzono projekt budowlany i określono warunki zabezpieczenia budowy i prowadzenia robót budowlanych. Nadto, organ I instancji stwierdził, że decyzja zobowiązuje do niezwłocznego wydania nieruchomości, które przechodzą na własność Gminy, a to z uwagi na nadanie jej rygoru natychmiastowej wykonalności. W uzasadnieniu organ podał, że inwestycja została pozytywnie zaopiniowana przez Zarząd Województwa [...] oraz zarządcę drogi. Zarządca drogi przedłożył też wymagane dokumenty i informacje. Nie jest to też przedsięwzięcie mogące znacząco oddziaływać na środowisko w rozumieniu rozp. Rady Ministrów (Dz. U. z 2010 r. Nr 213, poz. 1397).
W związku ze sprzeciwem S. L., J. S., K. G. i M. G. co do przebiegu drogi po ich nieruchomości, co utrudni możliwość dalszej uprawy polnej, organ stwierdził, że nie jest upoważniony do kwestionowania zasadności realizacji inwestycji lub jej lokalizacji. Przeprowadzono też spotkanie z przedstawicielami inwestora z udziałem projektanta, którzy wyjaśnili, że przyjęta lokalizacja drogi jest optymalna ze względu na potrzebę wykonania obsługi komunikacyjnej dużego obszaru przeznaczonego w obowiązującym planie miejscowym (uchwała Rady Miejskiej dnia 19 lutego 1998 r., opubl. Dz. U. Woj. Kat. Nr 6, poz. 48)) na tereny usługowo-produkcyjne. Proponowana lokalizacja uwzględnia również konieczność oddalenia zjazdu z ul. [...] od skrzyżowania z drogą krajową nr [...] oraz zachowanie wymaganej widoczności na tym zjeździe, co wymusza oddalenie włączenia projektowanej drogi do ul. [...] od istniejącego wiaduktu kolejowego nad ul. [...]. Nadto, racjonalna obsługa komunikacyjna tego obszaru możliwa jest jedynie w przypadku sytuowania układu drogowego pośrodku tego obszaru, nie zaś na jego skraju. Uzasadniając nadanie decyzji na wniosek zarządcy drogi rygoru natychmiastowej wykonalności, organ powołał się na względy gospodarcze. Wreszcie, zdaniem organu, brak było podstaw do jego wyłączenia w sytuacji, gdy prezydent miasta na prawach powiatu nie reprezentuje gminy (miasta).