Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Ewa Krawczyk, Sędziowie Sędzia NSA Łucja Franiczek (spr.), Sędzia WSA Maria Taniewska-Banacka, Protokolant st. sekretarz sądowy Anna Trzuskowska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 lutego 2013 r. sprawy ze skargi Wojewody [...] na uchwałę Rady Miejskiej W. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie ustalenia stref płatnego parkowania stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w części określonej w § 3 ust. 3; § 6; § 14; § 19; § 20; § 21 załącznika nr 3 do tej uchwały.
Rada Miejska Wodzisławia Śląskiego działając na podstawie art. 13 ust. 1 pkt 1, art. 13 b i art. 13 f ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (t.j. Dz. U. z 2004 r. Nr 204, poz. 2086 ze zm.) oraz art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.), podjęła w dniu 27 maja 2009 r. uchwałę nr XXXV/337/09 w sprawie ustalenia w Wodzisławiu Śl. strefy płatnego parkowania, stawek opłat za parkowanie pojazdów samochodowych na drogach publicznych w strefie płatnego parkowania, wysokości opłat dodatkowych oraz sposobu ich pobierania. Powyższa uchwała została opublikowana w Dzienniku Urzędowym Woj. Śl. z 2009 r. Nr 122, poz. 2585 z dnia 13 lipca 2009 r. i zgodnie z § 4, weszła w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Uchwałę doręczono Wojewodzie Śląskiemu w dniu 4 czerwca 2009 r., zaś pismem z dnia 10 sierpnia 2012 r. organ nadzoru wniósł skargę na powyższą uchwałę, domagając się stwierdzenia jej nieważności w części określonej w treści § 3 ust. 3 oraz § 6, § 14, § 19, § 20, § 21 załącznika nr 3 do uchwały - jako niezgodnej z art. 13 b ust. 4 i ust. 6 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (t.jedn. Dz. U. z 2004 r. Nr 204, poz. 2086 ze zm.).
W uzasadnieniu wskazał, że zgodnie z przepisem art. 13 ust. 1 pkt 1 ustawy o drogach publicznych, korzystający z dróg publicznych są obowiązani do ponoszenia opłat za parkowanie pojazdów samochodowych na drogach publicznych w strefie płatnego parkowania. Wskazaną opłatę pobiera się za parkowanie pojazdów samochodowych w strefie płatnego parkowania, w wyznaczonym miejscu, w określone dni robocze, w określonych godzinach lub całodobowo. Stosownie do postanowień art. 13 b ust. 3 ustawy, rada gminy na wniosek wójta (burmistrza, prezydenta miasta), zaopiniowany przez organy zarządzające drogami i ruchem na drogach, może ustalić strefę płatnego parkowania. Rada gminy ustalając strefę płatnego parkowania:
- ustala wysokość stawek opłat, o których mowa w art. 13 ust. 1 pkt 1 ustawy, z tym że opłata za pierwszą godzinę parkowania pojazdu samochodowego nie może przekraczać 3 zł,
- może wprowadzić opłaty abonamentowe lub zryczałtowane oraz zerową stawkę opłaty dla niektórych użytkowników drogi,
- określa sposób pobierania opłaty, o której mowa w art. 13 ust. 1 pkt 1 ustawy (art. 13 b ust. 4 ustawy).
Uchwała podjęta na podstawie art. 13 b oraz art. 13 f ustawy o drogach publicznych jest aktem normatywnym powszechnie obowiązującym na danym terenie. Organem uprawnionym do wydawania aktów prawa miejscowego jest zgodnie z przepisem art. 41 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, rada gminy. Wyjątkowo przepis art. 41 ust. 2 ustawy, dopuszcza możliwość wydawania przepisów porządkowych przez organ wykonawczy, co potwierdza regułę, że wyjątki od wskazanej w przepisie art. 41 ust. 1 ustawy gminnej zasady muszą wynikać wyraźnie z przepisów ustawy.
Zdaniem Wojewody, uchwała rady gminy podjęta na podstawie art. 13 b ust. 4 ustawy, ma bezsprzecznie charakter aktu prawa miejscowego w rozumieniu art. 40 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym. Z normatywnego charakteru niniejszej uchwały wynika konieczność formułowania jej postanowień jedynie na podstawie i w granicach upoważnienia ustawowego, co oznacza, że w jej treści nie mogą znaleźć się regulacje nie znajdujące uzasadnienia w normie zawierającej delegację ustawową. Muszą one ponadto być zgodne z innymi przepisami.