Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Ewa Krawczyk, Sędziowie Sędzia NSA Łucja Franiczek (spr.),, Sędzia WSA Maria Taniewska-Banacka, Protokolant specjalista Ewa Jędrasik, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 lutego 2014 r. sprawy ze skargi Wojewody [...] na uchwałę Rady Powiatu [...] z dnia [...] r. nr[...] w przedmiocie świadczenia usług publicznego transportu zbiorowego stwierdza wydanie zaskarżonej uchwały z naruszeniem prawa i orzeka, że uchwała nie podlega wykonaniu w całości do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku.
Rada Powiatu [...] działając na podstawie art. 4 ust. 1 pkt 6 i art. 12 pkt 8a ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1592 ze zm.) w zw. z art. 7 ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie drogowym (Dz. U. z 2011 r. nr 5, poz. 13), podjęła w dniu [...]r. uchwałę Nr [...] w sprawie powierzenia "A" ("A") w K. zadania własnego, polegającego na organizowaniu i zarządzaniu publicznym transportem zbiorowym na terenie Powiatu [...] w [...] r. - w zakresie przewozów pasażerskich na linii autobusowej nr [...] (trasa [...] - [...] - [...]). Wykonanie uchwały powierzono Zarządowi Powiatu [...].
Przedmiotowa uchwała została doręczona Wojewodzie [...] w dniu [...]r. W dniu [...]r. organ nadzoru wniósł do sądu administracyjnego skargę na powyższy akt, domagając się stwierdzenia jego nieważności jako sprzecznego z art. 5 ust. 2 i art. 74 ustawy o samorządzie powiatowym w zw. z art. 7 ust. 1 pkt 2, 3 i 4 ustawy o publicznym transporcie zbiorowym.
Powołując się na pogląd Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach wyrażony w wyroku z dnia 19 czerwca 2013 r. sygn. akt II SA/GL 845/13, skarżący zarzucił, że "A" jako związek powołany w celu wspólnego wykonywania zadań publicznych na obszarze gmin tworzących ten związek, nie może zawrzeć porozumienia z powiatem w zakresie organizacji publicznego transportu zbiorowego. Krąg podmiotów będących organizatorami transportu zbiorowego oraz podmiotów, z którymi powiat może zawierać porozumienia w tym zakresie, wymienia bowiem art. 7 ust. 1 pkt 3 tej ustawy. Także przepisy art. 5 ust. 2 i art. 74 ustawy o samorządzie powiatowym, nie pozwalają na przekazanie takiego zadania w drodze porozumienia związkowi międzygminnemu.
W odpowiedzi na skargę Starosta [...] wniósł o jej oddalenie jako bezzasadnej. Jego zdaniem, organ nadzoru opierając na dosłownym brzmieniu art. 5 ust. 2 ustawy o samorządzie powiatowym, pominął regulację art. 64 ust. 3 i 5 oraz art. 8 ust. 2a ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, które to przepisy należy interpretować łącznie, a odpowiednie stosowanie art. 8 ust. 2-5 usg, oznacza że związek międzygminny jest uprawniony na podstawie tych przepisów do zawierania porozumień komunalnych z powiatami, także ziemskimi. W takiej zaś sytuacji, przepisy te nie przesądzają, że podmioty wymienione w art. 7 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy o publicznym transporcie zbiorowym, są wyłącznie właściwe w wykonywaniu transportu zbiorowego na terenie powiatu, gdyż ustawa ta nie wprowadza żadnych zmian do ustaw samorządowych. Możliwość zawarcia przez "A" porozumienia z jednostkami samorządu terytorialnego (nie uczestniczącymi w tym związku), w ocenie organu, wynika zaś wprost z art. 8 ust. 2a oraz art. 64 ust. 3 i 5 ustawy o samorządzie gminnym. Nadto, zawarcie porozumienia leży w interesie mieszkańców, bowiem zasadne jest połączenie na linii objętej porozumieniem, z terenu Gminy K., należącej do Związku do Gminy P. deklarującej zamiar przystąpienia do Związku, lecz obecnie leżącej poza obszarem tego Związku, a taki stan rzeczy istniał w dniu wejścia w życie ustawy o publicznym transporcie drogowym. Wreszcie, decydując o wyborze sposobu realizacji zadania w zakresie organizacji publicznego transportu zbiorowego, Rada Powiatu kierowała się nakazami z art. 44 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o finansach publicznych. Nie ma zatem potrzeby i konieczności organizowania przez Powiat [...] odrębnej komunikacji zbiorowej, co wymagałoby przeprowadzenia długotrwałej i kosztownej procedury.