Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Miejskiej w Toszku w przedmiocie regulaminu dostarczania wody i odprowadzania ścieków
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Bonifacy Bronkowski, Sędziowie Sędzia WSA Piotr Broda,, Sędzia WSA Rafał Wolnik (spr.), Protokolant Barbara Urban, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 maja 2013 r. sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego Gliwice - Zachód w Gliwicach na uchwałę Rady Miejskiej w Toszku z dnia 18 kwietnia 2006 r. nr XXXV/356/06 w przedmiocie regulaminu dostarczania wody i odprowadzania ścieków 1. stwierdza nieważność § 1 ust. 2 lit. d, § 2 ust. 1, § 11 ust. 5 w zakresie słów "i na skutek odstąpienia przedsiębiorstwa od umowy" oraz § 11 ust. 6 zaskarżonej uchwały, 2. oddala skargę w pozostałym zakresie.

Uzasadnienie strona 1/3

W dniu 2 stycznia 2013 r. Prokurator Prokuratury Rejonowej Gliwice-Zachód wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach na uchwałę Rady Miejskiej w Toszku Nr XXXV/356/06 z dnia 18 kwietnia 2006 r. w sprawie regulaminu dostarczania wody i odprowadzania ścieków. Uchwała ta została podjęta na podstawie art. 19 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (Dz. U. Nr 72, poz. 747 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą.

Skarżący domagał się stwierdzenia nieważności zaskarżonej uchwały w części objętej postanowieniami zawartymi w § 1 ust. 2 lit. d), § 11 ust. 2, 3, 5 i 6 oraz w § 17 uchwały. Zarzucił rażące naruszenie prawa - art. 1, art. 6 ust. 3 i 4 w zw. z art. 19 ust. 1 i 2 ustawy poprzez wskazanie w § 1 ust. 2 lit. d) konkretnego przedsiębiorcy wodociągowo-kanalizacyjnego oraz poprzez określenie w § 11 ust. 2, 3, 5 i 6 zagadnień, które zgodnie z art. 6 ust. 3 ustawy winny być określone w umowie. Naruszenia te polegają w ocenie skarżącego na przekroczeniu przez Radę Miejską ustawowych kompetencji. Ponadto wskazanie w § 17 uchwały podmiotów, które mogą wystąpić z wnioskiem o wydanie technicznych warunków przyłączenia do sieci z ograniczeniem do osób posiadających tytuł prawny do nieruchomości, stanowi w ocenie skarżącego naruszenie art. 6 ust. 4 ustawy, który dopuszcza możliwość zawarcia umowy również z osobą, która korzysta z nieruchomości o nieuregulowanym stanie prawnym.

W odpowiedzi na skargę Burmistrz Toszka zgodził się z zarzutami skargi uznając je za zasadne. Nadmienił jednak, że wskazany w kwestionowanym zapisie uchwały "A" w T. Sp. z o.o. jest jedynym przedsiębiorstwem realizującym na terenie gminy usługi w przedmiotowym zakresie. W ocenie organu nie stoi to jednak na przeszkodzie, aby w sytuacji podjęcia podobnej działalności przez inne przedsiębiorstwo, również i one mogło posługiwać się zaskarżonym regulaminem. Ewentualne uchybienie w tym zakresie nie stanowi istotnego naruszenia prawa.

Na rozprawie w dniu 17 maja 2013 r. skarżący Prokurator wnosił i wywodził jak w pisemnej skardze.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach zważył, co następuje:

Przystępując do kontroli zaskarżonej uchwały, wskazać przyjdzie, że zgodnie z art. 3 § 2 pkt 5 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.), zwanej dalej p.p.s.a., akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego (a takim aktem jest zaskarżona uchwała) podlegają kognicji sądu administracyjnego. Przepis art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2001 r., Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.), zwanej dalej u.s.g., stanowi, iż uchwała lub zarządzenie organu gminy sprzeczne z prawem są nieważne. Z kolei w myśl art. 147 § 1 p.p.s.a., sąd uwzględniając skargę na uchwałę lub akt, o których mowa w art. 3 § 2 pkt 5 i 6, stwierdza nieważność tej uchwały lub aktu w całości lub w części albo stwierdza, że zostały wydane z naruszeniem prawa, jeżeli przepis szczególny wyłącza stwierdzenie ich nieważności. Jednym z takich przepisów szczególnych jest przepis art. 94 u.s.g, który nie znajdzie jednak zastosowania w stosunku do aktów prawa miejscowego. W orzecznictwie sądowoadministracyjnym ukształtował się pogląd, że sprzeczność z prawem uchwały organu jednostki samorządu terytorialnego zachodzi w sytuacji, gdy doszło do jej wydania z naruszeniem przepisów wyznaczających kompetencję do podejmowania uchwał, podstawy prawnej podejmowania uchwał, przepisów prawa ustrojowego, przepisów prawa materialnego przez wadliwą ich wykładnię, a także z naruszeniem przepisów regulujących procedurę podejmowania uchwał. Sprzeczność z prawem zachodzi również w przypadku przekroczenia ustawowej delegacji do wydania aktu lub pominięcia w akcie elementów, które na mocy przepisów rangi ustawowej winny się w nim znaleźć, przy czym stanowienie aktów prawa miejscowego następuje wyłącznie na podstawie i w granicach upoważnień zawartych w ustawie.

Strona 1/3