Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Iwona Bogucka (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Grzegorz Dobrowolski,, Sędzia NSA Ewa Krawczyk, Protokolant specjalista Ewa Jędrasik, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 czerwca 2015 r. sprawy ze skargi F.G. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie zameldowania oddala skargę.
Jak wynika z akt sprawy, [...] r. K. G., działając w oparciu o pełnomocnictwo do spraw meldunkowych udzielone przez F. G., dokonał zgłoszenia pobytu stałego F. G. w lokalu przy ul. [...]w T.. Zgłoszenie zostało przyjęte i na jego podstawie dokonano zameldowania. W aktach znajduje się nadto decyzja PINB w T. z [...]r. nr [...], nakazująca A. S.-G. i K. G., jako ówczesnym właścicielom budynku przy ul. [...][...] w T., wyłączenie z użytkowania tego budynku, grożącego zawaleniem, w trybie natychmiastowym. Decyzji tej nadano rygor natychmiastowej wykonalności. Prezydent Miasta T. powziął wiadomość, że F. G. nie przebywa w miejscu zameldowania, albowiem odbywa karę pozbawienia wolności, a budynek wyłączony jest z użytkowania. W konsekwencji Prezydent Miasta T. wszczął postępowanie w sprawie anulowania czynności zameldowania. O wszczęciu postępowania i przysługujących stronie prawach pouczono przebywającego w zakładzie karnym F. G., udostępniono mu także materiały sprawy zgromadzone w trakcie postępowania. W wyniku oględzin przeprowadzonych [...]r. potwierdzono, że budynek jest trwale zamknięty, ma zamurowane okna i drzwi, nie jest użytkowany. Przesłuchana aktualna właścicielka budynku podała do protokołu z [...]r., że budynek kupiła w [...]r., nie nadaje się on do użytkowania, nie zna F. G. i nigdy go nie widziała.
Decyzją z [...]r. Prezydent Miasta T. orzekł o anulowaniu czynności materialno-technicznej zameldowania F. G. na pobyt stały w przedmiotowym lokalu. W podstawie prawnej podano przepis art. 47 ust. 2 w związku z art. 10 ust. 1 ustawy z 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych (Dz. U. z 2006 r., nr 139, poz. 993 ze zm.). W uzasadnieniu wyjaśniono, że zgodnie z powołanymi przepisami, badaniu w postępowaniu podlegała okoliczność, czy w dacie zameldowania strona zamieszkiwała w danym lokalu. Zgodnie bowiem z art. 47 ust. 1 ustawy, organ prowadzący ewidencję jest obowiązany do dokonania zameldowania lub wymeldowania przez rejestrację zgłaszanych danych, jedynie gdy budzą one wątpliwości, orzeka w formie decyzji (art. 47 ust. 2) . Gdy zameldowania dokonano mimo braku ustawowych przesłanek, organ zobowiązany jest w drodze decyzji do anulowania czynności. Okoliczności sprawy wykazują, że F. G., zarówno w dacie zameldowania, jak i w okresie późniejszym, nie mieszkał w lokalu. Od [...] r. przebywał w Zakładzie Karnym w C., nie korzystał w [...]r. z przepustek. Organ I instancji przyjął w związku z tym, że strona nie miała możliwości zamieszać w lokalu. Nadto lokal ten nie nadaje się do zamieszkiwania i decyzją PINB z [...]r. jego właściciele zostali zobowiązani do wyłączenia budynku z użytkowania, co uczyniono. Skoro w dacie zameldowania strona nie zamieszkiwała w miejscu zameldowania, to czynność zameldowania na pobyt stały należy anulować, jako niezgodną ze stanem faktycznym.
W odwołaniu od decyzji F. G. podał, że w zakładzie karnym przebywa od [...] Przyznał, że budynek, w którym został zameldowany jest wyłączony z użytkowania. Podniósł, że do końca kary pozbawienia wolności pozostało mu kilka miesięcy, brak zameldowania pozbawia go możliwości uzyskiwania przepustek i ubiegania się o przedterminowe zwolnienie. Jest inwalidą, a jego wniosek o przydział lokalu komunalnego nie został do tej pory pozytywnie rozpoznany. W trakcie przepustek mył się i golił w miejscach publicznych, tułał po piwnicach i bunkrach. Po opuszczeniu zakładu nie chce tak żyć. Na posesji jest miejsce na postawienie przyczepy i po wyjściu z zakładu karnego w taki sposób ma zamiar z nieruchomości korzystać.