Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Iwona Bogucka, Sędziowie Sędzia NSA Łucja Franiczek, Sędzia WSA Artur Żurawik (spr.), Protokolant sekretarz sądowy Marta Zasoń, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 lipca 2015 r. sprawy ze skargi M. F. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie zameldowania 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Burmistrza M. z dnia [...] r. nr [...]; 2. orzeka, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku.
Burmistrz M. decyzją z [...] r., znak [...], wydaną na podstawie art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (j.t. Dz. U. z 2013 r. poz. 267 ze zm. - dalej k.p.a.) oraz art. 47 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych (j.t. Dz. U. z 2006 r., Nr 139, poz. 993 z późn. zm. - dalej u.e.l.d.o.), po rozpatrzeniu zgłoszenia pobytu czasowego trwającego ponad 3 miesiące i po przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego, orzekł o zameldowaniu na pobyt czasowy na okres 10 lat P. K. i jej małoletniego syna S. w lokalu mieszkalnym położonym przy ulicy [...] w M.
W uzasadnieniu podano m. in., że istotą zameldowania jest odnotowanie w ewidencji ludności faktycznego miejsca pobytu stałego lub czasowego osoby. W związku z tym stan ewidencji powinien być zgodny ze stanem faktycznym, a więc powinien go odzwierciedlać. T. K. zgłosił się do Urzędu z drukiem zameldowania na pobyt czasowy trwający ponad 3 miesiące dotyczącym żony oraz dziecka. Druk podpisany jest również przez I. K., która potwierdziła, że wymienione osoby przebywają w lokalu. Druk nie został jednak potwierdzony przez współwłaściciela budynku, którym jest M. F.. W związku z powyższym I. K. wystąpiła z wnioskiem dotyczącym zameldowania na pobyt czasowy na okres 10 lat synowej P. K. i wnuka S. Dnia [...] r. M. F., zeznając do protokołu potwierdził, że T. K. wraz z żoną P. oraz synem S. od około 5 lat mieszkają pod adresem M. ul. [...]. Oświadczył, że zajmują parter przedmiotowej nieruchomości. Na podstawie zebranego w aktach sprawy materiału i zaistniałego stanu faktycznego w postaci przebywania zgłaszających w przedmiotowym lokalu mieszkalnym, organ stwierdza, że został spełniony warunek konieczny do ich zameldowania na pobyt czasowy wynikający z art. 7 ust. 1 u.e.l.d.o.
Odwołanie od powyższej decyzji Burmistrza M. złożył M. F.. Wniósł o jej uchylenie i umorzenie postępowania w sprawie.
W uzasadnieniu podał m. in., że z decyzją Burmistrza nie zgadza się jako współwłaściciel nieruchomości w ½ części. Zarówno T. K. jak i jego żona P. oraz syn S. nie są współwłaścicielami nieruchomości, której dotyczy kwestionowana decyzja. Na współwłaścicielach jednak ciążą obowiązki wynikające z faktu współwłasności, a także z przepisów administracyjnych. Jego siostrzeniec T. K., zamieszkując z rodziną w domu, którego odwołujący się jest współwłaścicielem, nie chciał respektować obowiązku wyodrębnienia wykorzystywanej instalacji elektrycznej, a nadto w sposób ewidentnie złośliwy i sprzeczny z zasadami współżycia społecznego naruszał i narusza prawo współwłasności rodziny Odwołującego się.
Wojewoda [...] decyzją z dnia [...]r., znak [...], wydaną na podstawie art. art. 15 i 138 § 1 pkt 1 k.p.a. oraz art. 47 ust. 2 w związku z art. 50 ust. 3 oraz art. 7 ust. 1 i art. 10 oraz art. 12 ust. 1 u.e.l.d.o., po rozpatrzeniu odwołania M. F. od decyzji Burmistrza M. z dnia [...]r., w przedmiocie zameldowania na pobyt czasowy na okres 10 lat P. K. i jej syna S. w lokalu mieszkalnym położonym przy ul. [...] w M., utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.