Sprawa ze skargi na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody [...] w przedmiocie zgody na obciążenie nieruchomości
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Bonifacy Bronkowski, Sędziowie Sędzia WSA Elżbieta Kaznowska (spr.), Sędzia NSA Ewa Krawczyk, Protokolant sekretarz sądowy Marta Zasoń, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 2 lipca 2015 r. sprawy ze skargi Gminy T. na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody [...] z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie zgody na obciążenie nieruchomości oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/6

Rada Miejska w T. w dniu [...] r. podjęła uchwałę Nr [...], wydaną z powołaniem się na przepisy art. 18 ust. 2 pkt 9 lit a ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.jedn. Dz.U z 2001, Nr 142, poz. 1591 ze zm.) art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r.o gospodarce nieruchomościami (t.jedn. Dz.U. z 2014 r. poz. 121) oraz art. 305 1-4 Kodeksu cywilnego w sprawie wyrażenia zgody na obciążenie prawa użytkowania wieczystego służebnością w odniesieniu do nieruchomości położonej w T., stanowiącej działkę nr 1.

Pismem z dnia 3 marca 2015 r. organ nadzoru zawiadomił Radę Miejską w T. o wszczęciu postępowania nadzorczego, a następnie rozstrzygnięciem nadzorczym z dnia [...] r., działając w trybie art. 91 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, stwierdził nieważność tej uchwały w całości jako niezgodnej z art. 18 ust. 2 pkt 9 lit.a tej ustawy w związku z art. 14 ust. 2 ustawy gospodarce nieruchomościami. W uzasadnieniu organ przywołując treść art. 18 ust. 2 pkt 9 lit a ustawy o samorządzie gminnym wskazał, że stanowi on delegację do określenia zasad nabycia, zbycia i obciążania nieruchomości gruntowych, bądź też do wyrażenia zgody na dokonanie wskazanych czynności, nie daje jednak radzie kompetencji do regulowania treści stosunku cywilnoprawnego. Rada Miejska w T. regulacją zawartą w §1 przedmiotowej uchwały, dotyczącą nieodpłatnego ustanowienia służebności, wykroczyła poza delegację określoną w art. 18 ust. 2 pkt 9 lit a ustawy o samorządzie gminnym, jednocześnie naruszając kompetencje organu wykonawczego. Kompetencje organu stanowiącego w zakresie gospodarowania nieruchomościami określone w art. 18 ustawy o samorządzie gminnym i w innych przepisach szczególnych nie mogą ulegać rozszerzeniu kosztem kompetencji organu wykonawczego. Następnie organ przywołał treść art. 7 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej wskazując, że została w nim zawarta norma zakazująca domniemania kompetencji organu, w związku z czym wszystkie działania organów władzy publicznej muszą być oparte na wyraźnie określonej normie kompetencyjnej. Ponadto organ podkreślił, wskazując na uchwałę Sądu Najwyższego z dnia 17 lipca 2013 r. sygn. akt III CZP 46/03, że normy regulujące zasady obrotu nieruchomościami należącymi do jednostek samorządu terytorialnego ( także Skarbu Państwa) mają w większości charakter prawa publicznego i są bezwzględnie obowiązujące.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami, nieruchomości Skarbu Państwa mogą być nieodpłatnie obciążane ograniczonymi prawami rzeczowymi na rzecz jednostek samorządu terytorialnego, a nieruchomości będące własnością jednostek samorządu terytorialnego - na rzecz Skarbu Państwa lub innych jednostek samorządu terytorialnego. Ze wskazanej regulacji jednoznacznie wynika, że tylko pomiędzy wskazanymi w tym przepisie podmiotami dozwolone jest ustanawianie ograniczonych praw rzeczowych takich jak zastaw, użytkowanie, służebność, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu oraz hipoteka (art. 244 §1 Kodeksu cywilnego) nieodpłatnie.

Strona 1/6