Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Edyta Kędzierska (spr.), Sędziowie Asesor WSA Tomasz Dziuk, Sędzia NSA Łucja Franiczek, , po rozpoznaniu w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu 19 września 2019 r. sprawy ze skargi A. S. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Katowicach z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia odwołania w sprawie uznania za dłużnika alimentacyjnego uchylającego się od zobowiązań alimentacyjnych oddala skargę.
Postanowieniem z dnia [...] r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Katowicach, po rozpatrzeniu wniosku A. S. odmówiło przywrócenia terminu do wniesienia odwołania od decyzji Burmistrza Miasta L. z dnia [...] r. w sprawie uznania skarżącego za dłużnika alimentacyjnego uchylającego się od zobowiązań alimentacyjnych na rzecz dzieci S. S. i K. S.
W uzasadnieniu organ wskazał, że w dniu [...] r. skarżący złożył osobiście w siedzibie Urzędu Miejskiego w L. odwołanie od decyzji Burmistrza Miasta L. z dnia [...] r. wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania. We wniosku złożył wyjaśnienia dotyczące przyczyn braku obecności w dniu wyznaczonym na przeprowadzenie wywiadu środowiskowego. Nie przedstawił jednakże żadnych wyjaśnień dotyczących przyczyn uchybienia terminu do złożenia odwołania od ww. decyzji.
Następnie organ przytoczył art. 58 Kodeksu postępowania administracyjnego, według którego, w razie uchybienia terminu należy przywrócić termin na prośbę zainteresowanego, jeżeli uprawdopodobni, że uchybienie nastąpiło bez jego winy. Organ podniósł, że ciężar uprawdopodobnienia okoliczności uzasadniającej brak winy w uchybieniu terminowi spoczywa wyłącznie na stronie postępowania, która występuje z prośbą o jego przywrócenie. W literaturze przedmiotu nie budzi wątpliwości, że osoba zainteresowana powinna uwiarygodnić stosowną argumentacją swoją staranność oraz fakt, że przeszkoda była od niej niezależna (por. B. Adamiak, J. Borkowski, Kodeks postępowania administracyjnego. Komentarz, Warszawa 2011, s.284). W prośbie o przywrócenie terminu wnioskodawca powinien wykazać, że mimo całej staranności nie udało mu się zachować terminu. Wiąże się to z takimi sytuacjami, kiedy uchybienie terminu nastąpiło wskutek przeszkody, której strona nie mogła usunąć nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku (wyrok NSA z dnia 14 stycznia 2000 r., I SA/Gd 794/99, niepubl.). Nie chodzi tutaj jednak o nadzwyczajny wysiłek, który stanowiłby zagrożenie dla zdrowia czy życia zainteresowanego (wyrok NSA z dnia 18 lipca 2001 r., SA 431/00, niepubl.). Istnienie po stronie tej osoby niedbalstwa, czy chociażby winy nieumyślnej, powoduje niemożność przywrócenia terminu (wyrok NSA z dnia 22 maja 1997 r., SA/Sz 630/96, niepubl.). Przeszkody powodujące uchybienie terminu powinny mieć charakter obiektywny, niezależny od zainteresowanego oraz trwać przez cały bieg terminu przewidzianego dla dokonania czynności procesowej (wyrok NSA z dnia 13 października 1999 r., IV SA 1656/97, niepubl.). Okolicznościami wskazującymi na brak winy osoby zainteresowanej w dochowaniu terminu jest m. in. nieprawidłowe doręczenie pisma (wyrok NSA z dnia 14 grudnia 2000 r., IV SA 2121/98, niepubl.), obłożna choroba uniemożliwiająca stronie działającej osobiście wniesienie odwołania(E. Iserzon (w:) E. Iserzon, J. Starościak, Kodeks s. 138), przerwa w komunikacji, nagła choroba, które nie pozwoliła na wyręczenie się inną osobą, pożar (wyrok NSA z dnia 19 września 2000 r., I SA 1072/00, niepubl.).