1. Przepis art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt (Dz.U. z 2008 r., Nr 213, poz. 1342 z późn. zm.) nie przewiduje możliwości wydania kolejnej z wymienionych w nim decyzji w sytuacji, kiedy wcześniej wydana decyzja nie została w całości lub w części wykonana przez jej adresata.
2. Naruszenie wymagań weterynaryjnych dla określonej działalności nadzorowanej skutkuje w pierwszej kolejności wydaniem jednej z decyzji, o których mowa w art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt (…), a w razie niewykonania nakazu lub zakazu określonego w tej decyzji - wydaniem decyzji, o której mowa w art. 9 ust. 1 omawianej ustawy.
3. Przez jednostkę w rozumieniu przepisu art. 35 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.) należy rozumieć wyłącznie organ danego szczebla bez względu na związanie jej pełnomocnika stosunkiem pracy z organem innego szczebla. Przepis dopuszcza jedynie sytuację, w której pełnomocnikiem organu może być, poza pracownikiem tego organu, pracownik organu nadrzędnego. Nie jest zatem dopuszczalne, aby w postępowaniu sądowoadministracyjnym organ był reprezentowany przez osobę piastującą funkcję organu niższego szczebla, ani też przez pracowników organu niższego szczebla.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Rafał Wolnik (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Iwona Bogucka, Sędzia WSA Maria Taniewska-Banacka, Protokolant referent - stażysta Marta Zasoń, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 maja 2011 r. sprawy ze skargi Gminy Z. na decyzję [...] Wojewódzkiego Lekarza Weterynarii w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie ochrony zwierząt 1. Stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji oraz poprzedzającej ją decyzji Powiatowego Lekarza Weterynarii w M. z dnia [...] r. nr [...]; 2. orzeka, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości.
W wyniku kontroli przeprowadzonej na terenie targowiska miejskiego w Z. w dniu [...] r., Powiatowy Lekarz Weterynarii decyzją z dnia [...]r. nakazał obecnie skarżącej Gminie Z., jako podmiotowi prowadzącemu to targowisko, usunięcie siedmiu wymienionych w tej decyzji uchybień stwierdzonych w trakcie kontroli. Jednocześnie organ pierwszej instancji wskazał w tej decyzji terminy usunięcia poszczególnych uchybień, przy czym ostatni z tych terminów został oznaczony na dzień [...]r.
Jako podstawę prawną wydanej decyzji wskazano przepisy art. 1 ust. 1 lit. b, art. 4 ust. 1 i 2 oraz art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt (Dz.U. z 2008 r., Nr 213, poz. 1342 z późn. zm.), zwaną dalej ustawą o ochronie zdrowia zwierząt. W uzasadnieniu stwierdzono, że ustalony w trakcie kontroli stan targowiska jest niezgodny z przepisami wydanego na podstawie powołanej ustawy rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 4 stycznia 2008 r. w sprawie szczegółowych wymagań weterynaryjnych dla prowadzenia działalności w zakresie organizowania targów, wystaw, pokazów lub konkursów zwierząt (Dz.U. Nr 11, poz. 67), zwanego dalej rozporządzeniem.
Z uwagi na nie wniesienie odwołania powyższa decyzja stała się ostateczna z dniem [...]r.
Kolejne kontrole targowiska organ przeprowadził w dniach [...] i [...]r. Z protokołu tej ostatniej kontroli wynika, że zostały wykonane nakazy zawarte w pkt 1, 4 i 7 decyzji z dnia [...]r., częściowo został wykonany nakaz określony w pkt 2 tej decyzji, natomiast w ogóle nie zostały wykonane nakazy określone w pkt 3, 5 i 6 decyzji.
Kolejną decyzją z dnia [...]r. organ pierwszej instancji nakazał skarżącej wstrzymanie działalności nadzorowanej, a polegającej na organizowaniu targów zwierząt na targowisku miejskim w Z. Tym razem jako podstawę prawną wskazano art. 8 ust. 1 pkt 2 ustawy o ochronie zwierząt.
W uzasadnieniu wskazano, że skarżąca nie usunęła uchybień wymienionych w decyzji z dnia [...]r. polegających na utwardzeniu w pełni terenu targowiska, uszczelnieniu ogrodzenia i naprawieniu bramy tak, aby się zamykały, zainstalowaniu oświetlenia w miejscu badania zwierząt gospodarskich oraz zapewnieniu możliwości izolacji zwierząt agresywnych lub wykazujących objawy chorobowe. W ocenie organu uchybienia te mogą powodować zagrożenie dla zdrowia zwierząt, a tym samym spełnione zostały przesłanki z art. 8 ust. 1 ustawy o ochronie zdrowia zwierząt. Wskazano także, iż skarżąca została zawiadomiona o możliwości zapoznania się ze zgromadzonym w sprawie materiałem i o prawie zgłoszenia wniosków, z czego jednak nie skorzystała.
W odwołaniu od powyższej decyzji skarżąca Gmina wniosła o jej uchylenie. Zakwestionowała wystąpienie przesłanek z art. 8 ust. 1 ustawy o ochronie zdrowia zwierząt. W jej ocenie wstrzymanie działalności następuje dopiero po wystąpieniu zagrożenia epizootycznego lub epidemicznego. Takie zagrożenia nie występują i nie występowały przez cały okres administrowania targowiskiem przez skarżącą (20 lat). Wskazano także, że organizowanie targów zwierząt jest ściśle kontrolowane przez skarżącą, a niektóre zalecenia organu pierwszej instancji nie zostały wykonane z powodów finansowych i technicznych w tak krótkim okresie czasu.