Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Bonifacy Bronkowski, Sędziowie Sędzia NSA Łucja Franiczek (spr.), Sędzia WSA Maria Taniewska-Banacka, Protokolant Starszy referent Anna Cyganek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 listopada 2009 r. sprawy ze skargi Wojewody [...] na uchwałę Rady Miejskiej w R. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie zasad bezprzetargowej sprzedaży gminnych lokali mieszkalnych stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w części określonej w § 5 ust. 4.
Rada Miasta R. podjęła w dniu [...] uchwałę Nr [...] w sprawie zasad bezprzetargowej sprzedaży gminnych lokali mieszkalnych ich najemcom. Jako podstawę prawną aktu powołano przepisy art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. a ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym ( Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.) oraz art. 34 ust. 6, art. 68 ust. 1 pkt 7 i art. 70 ust. 2 i 3 ustawy o gospodarce nieruchomościami ( Dz. U. z 2000 r. Nr 46, poz. 543 ze zm.).
W § 5 ust. 4 uchwały postanowiono, iż warunkiem skorzystania z bonifikaty przy sprzedaży lokalu jest pisemne zrzeczenie się przez najemcę roszczeń o zwrot kaucji mieszkaniowej, złożone najpóźniej z wnioskiem o nabycie mieszkania.
Uchwała ta została opublikowana w Dzienniku Urzędowym Woj. [...] nr [...], poz. [...] z [...] r. z dnia [...] i zgodnie z zapisem § 8, weszła w życie po upływie 14 dni od ogłoszenia, tj. w dniu [...].
Następnie w dniu [...] Rada Miasta R. uchwałą nr [...] określiła nowe zasady w tym przedmiocie, zaś w § 7 uchwały postanowiono o utracie mocy uchwały tego organu z dnia [...]. Uchwała weszła w życie w dniu [...] po uprzednim ogłoszeniu w Dz. Urzęd. Woj. [...] z dnia [...] nr [...] poz. [...].
W skardze do sądu administracyjnego wniesionej za przewodnictwem organu w dniu [...] Wojewoda [...] wniósł o stwierdzenie nieważności uchwały Rady Miasta R. z dnia [...] - w części określonej w § 5 ust. 4 jako niezgodnej z art. 6 ust. 3 i 4 oraz art. 36 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego ( tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. Nr 31, poz. 266).
W uzasadnieniu organ nadzoru wywiódł, że skoro w świetle przywołanej regulacji, zasady dotyczące rozliczania kaucji mieszkaniowej w związku z nabyciem przez najemcę własności lokalu mieszkalnego zostały w całości uregulowane w ustawie, rada gminy nie była upoważniona do ich modyfikacji w drodze aktu prawa miejscowego. Tym samym zakwestionowany zapis uchwały został wydany bez upoważnienia ustawowego i z obrazą bezwzględnie obowiązujących norm. Dla poparcia stanowiska organ nadzoru odwołał się do orzecznictwa sądowoadministracyjnego ( wyroki WSA w Gliwicach z dnia 11 września 2006 r. sygn. akt II SA/Gl 1058/08, opubl. ZNSA 2007/3/104, WSA we Wrocławiu z dnia 9 listopada 2006 r. sygn. akt II SA/Wr 453/06, opubl. Dz. Urz. Doln. 2007/44/494, WSA w Gliwicach z dnia 6 października 2008 r. sygn. akt II SA/Gl 466/08.).
Zdaniem Wojewody, uchylenie przez Radę Miasta R. kwestionowanego zapisu nie wpływa też na bezprzedmiotowość skargi, jako że może być ona stosowana do okresu poprzedzającego, na co wskazano w ostatnim z przywołanych orzeczeń.
W odpowiedzi na skargę Prezydent Miasta R. wniósł o jej odrzucenie względnie oddalenie, domagając się zasądzenia zwrotu kosztów postępowania. Zdaniem organu w niniejszej sprawie nie zachodzi sytuacja faktyczna, będąca przedmiotem sprawy II SA/Gl 466/08, ani też uchwały Trybunału Konstytucyjnego z dnia 14 września 1994 r. sygn. akt W5/94 (OTK z 1994 r. nr 2, poz. 44 ),