Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elżbieta Kaznowska (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Iwona Bogucka, Sędzia WSA Maria Taniewska-Banacka, Protokolant starszy sekretarz sądowy Beata Bieroń, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 października 2009 r. sprawy ze skargi Gminy Ż. na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody [...] z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie sprzedaży lokali mieszkalnych uchyla zaskarżone rozstrzygnięcie nadzorcze.
Zaskarżonym rozstrzygnięciem nadzorczym Wojewoda [...] w trybie art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.jedn. Dz.U. Nr 142 z 2001 r., poz. 1591, ze zm.) stwierdził nieważność uchwały Nr [...] Rady Miasta Ż. z dnia [...] w sprawie zaopiniowania przedstawionych przez Prezydenta Miasta Ż. zasad sprzedaży lokali mieszkalnych stanowiących własność Miasta Ż. - jako sprzecznej z art. 7 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej w związku z art. 18 ust. 2 pkt 9 lit.a ustawy o samorządzie gminnym.
W uzasadnieniu Wojewoda wskazał, że przedmiotową uchwałą Rada Miasta Ż., działając na podstawie art. 18 ust. 1 ustawy o samorządzie gminny zaopiniowała pozytywnie przedstawione zasady sprzedaży lokali mieszkalnych stanowiących własność Miasta Ż. W opinii organu nadzoru została ona podjęta z istotnym naruszeniem prawa, a w szczególności powołanych powyżej przepisów. Zdaniem Wojewody wszystkie organy, w tym rada miasta, działają na podstawie i w granicach prawa, czyli zgodnie z zasadą "co nie jest dozwolone, jest zabronione". Żaden z przepisów prawa nie upoważnia rady do opiniowania przygotowanych przez prezydenta zasad sprzedaży lokali mieszkalnych stanowiących własność gminy, tym bardziej, że brak jest także podstaw dla przygotowania takich zasad przez organ wykonawczy gminy (są to bowiem wyłączne kompetencje rady miasta). Do czasu określenia tych zasad przez organ stanowiący gminy (na zasadzie art. 18 ust. 2 pkt 9 lit.a powołanej ustawy) wójt, prezydent może dokonywać tych czynności wyłącznie za zgodą rady.
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach Prezydent Miasta Ż. reprezentujący Gminę Ż., zarzucając organowi nadzoru naruszenie art. 91 ust. 1 i ust. 3 ustawy z dnia 8 marca 1991 r. o samorządzie gminnym (t.jedn. Dz.U. z 2001 r., Nr 142, poz. 1591 ze zm.) poprzez wydanie zaskarżonego rozstrzygnięcia po upływie ustawowego 30-dniowego terminu od dnia doręczenia uchwały Wojewodzie [...] oraz przez wadliwe uznanie sprzeczności z prawem uchwały skutkujące jej nieważnością, wniósł o uchylenie zaskarżonego aktu nadzorczego.
W uzasadnieniu wskazał, że zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym organ nadzoru może wydać rozstrzygnięcie nadzorcze w terminie 30 dni od dnia doręczenia mu uchwały. W rozpatrywanej sprawie Wojewoda [...] otrzymał uchwałę Rady Miasta Ż. Nr [...] w dniu [...] a rozstrzygnięcie zostało opatrzone datą [...], a zatem zostało wydane w [...] dniu od doręczenia uchwały. Niezależnie od tego podniósł, iż Wojewoda w rozstrzygnięciu nie rozważył treści określonej w zasadach sprzedaży opiniowanych przez Radę Miasta Ż., ograniczając się do stwierdzenia, że zasady te powinna Rada uchwalić a nie tylko opiniować. Podnosząc, że przedstawione do zaopiniowania Radzie przepisy to szczegółowa procedura sprzedaży mieszkań, będąca powtórzeniem przepisów ustawowych, których Rada, przynajmniej w takiej formie i treści nie mogłaby uchwalić, nie narażając się na rozstrzygniecie nadzorcze stwierdzające ich nieważność. Dlatego jedynie zaopiniowała przedstawioną procedurę. Na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 2 ustawy o samorządzie gminnym do kompetencji rady należy m.in. stanowienie o kierunkach działania prezydenta miasta i w ocenie skarżącej zaopiniowanie przedstawionych przez organ wykonawczy zasad mieści się w pojęciu "stanowienie o kierunkach działania", nie naruszając przy tym kompetencji organów gminy. Wskazała nadto, że odrębną uchwałą nr [...] z dnia [...] Rada Miasta Ż. uchwaliła zasady gospodarowania nieruchomościami i określił, że ich zbywanie (także lokali mieszkalnych) należy do kompetencji Prezydenta Miasta Ż. Dlatego też, mając powyższe na uwadze, rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody [...] należy uznać za wadliwe.