Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Łucja Franiczek, Sędziowie Sędzia WSA Iwona Bogucka (spr.), Sędzia WSA Włodzimierz Kubik, Protokolant specjalista Ewa Jędrasik, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 listopada 2014 r. sprawy ze skarg S. K. i Wojewody [...] na zarządzenie Prezydenta Miasta B. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie regulaminu miejskich parkingów płatnych 1. stwierdza nieważność zaskarżonego zarządzenia; 2. zasądza od Miasta B. na rzecz skarżącego S. K. kwotę 300 (trzysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Zarządzeniem z dnia [...] r. nr [...] Prezydent Miasta B. wprowadził do stosowania Regulamin miejskich parkingów płatnych funkcjonujących w częściach pasa drogowego i placach Miasta B. oraz Regulamin Parkingu przy ul. [...] w B., stanowiące odpowiednio załącznik nr 1 i nr 2 do zarządzenia. Zgodnie z § 3 wykonanie zarządzenia zostało powierzone Dyrektorowi Miejskiego Zakładu Gospodarczego w B., natomiast w § 4 postanowiono, że wchodzi ono w życie z dniem 1 września 2011 r. W przyjętym zarządzeniem regulaminie stanowiącym załącznik nr 1 określono administratora parkingów, zasady ich funkcjonowania, warunki pozostawiania samochodów i zakres odpowiedzialności administratora oraz stawki za parkowanie. Ustalono krąg osób zwolnionych z opłat za parkowanie oraz osób mogących ubiegać się o zgodę na bezpłatne parkowanie, wysokość opłaty administracyjnej za wydanie abonamentu mieszkańca uprawniającego do bezpłatnego parkowania i warunki jego wydania. W § 7 regulaminu ustalono warunki wykupienia abonamentu parkingowego przez podmioty prowadzące działalność gospodarczą na terenie miasta oraz posługiwania się kartą abonamentową, a także wysokość opłaty za abonament i zasady udostępniania miejsc parkingowych posiadaczom bezpłatnych kart parkingowych, kart osób niepełnosprawnych, zgód na parkowanie i abonamentów parkingowych. W stanowiącym załącznik nr 2 regulaminie Parkingu przy ul. [...] określono jego administratora i zasady funkcjonowania, z wykluczeniem odpowiedzialności administratora za szkody. W § 3 określono stawki za parkowanie, w § 4 wprowadzono zasadę zawierania umowy w formie pisemnej i minimalny okres, na jaki może być zawierana, a także przesłanki rozwiązania umowy zawartej na czas nieoznaczony lub oznaczony dłuższy niż 6 miesięcy. W § 5 regulaminu określono zasady i warunki parkowania pojazdów, limit prędkości na terenie parkingu, a w § 6 uprawnienia administratora w sytuacji naruszania przez posiadacza pojazdu postanowień umowy lub regulaminu oraz obowiązki posiadacza pojazdu w przypadku rozwiązania umowy. W § 7 zawarto regułę, że o każdym przypadku nie przestrzegania przez posiadacza pojazdu postanowień regulaminu spełniającym znamiona czynu zabronionego administrator zawiadomi organy ścigania, a posiadacz pojazdu poprzez zawarcie umowy wyraża zgodę na warunki regulaminu i zobowiązuje się do jego przestrzegania.
Skargi do sądu administracyjnego na to zarządzenie zostały wniesione przez S. K. i przez Wojewodę [...], zarządzeniem Sądu z 29 lipca 2014r., sygn. II SA/Gl 975/14, zostały połączone do łącznego rozpoznania i rozstrzygnięcia pod sygn. II SA/Gl 800/14. Skarga S. K. została poprzedzona wezwaniem Prezydenta Miasta B.do usunięcia naruszenia prawa z dnia [...] r., które wpłynęło do organu [...] r. Organ wezwania nie uwzględnił, o czym poinformowano skarżącego pismem z [...] r., doręczonym [...] r. Skarga nadana w urzędzie pocztowym listem poleconym w dniu [...] r. została wniesiona w terminie.
W swojej skardze S. K. wniósł o stwierdzenie nieważności zarządzenia Prezydenta z [...] r. i zasądzenie zwrotu kosztów postępowania oraz rozpoznanie sprawy w trybie uproszczonym. W uzasadnieniu podał, że zarządzenie narusza jego interes prawny, albowiem został obciążony opłatami za parkowanie wbrew przepisom prawa, na dowód czego dołączył kopie paragonów. Zarzucił, że parkowanie na drogach publicznych może być płatne, ale wymaga to ustalenia stref płatnego parkowania i ustalenia opłaty (art. 13b ust. 3 i 4 ustawy o drogach publicznych). Kompetencje w tym zakresie posiada jedynie rada gminy. Wprowadzenie opłat zarządzeniem organu wykonawczego rażąco narusza art. 13b ust. 3 i 4 ustawy o drogach publicznych.