Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Bonifacy Bronkowski (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Andrzej Matan, Sędzia WSA Stanisław Nitecki, Protokolant specjalista Magdalena Dąbek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 listopada 2019 r. sprawy ze skargi A. D. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Katowicach z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie świadczenia wychowawczego 1. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta T. z dnia [...] r. Znak [...], 2. przyznaje adwokatowi T. I. od Skarbu Państwa tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu kwotę 295,20 zł (dwieście dziewięćdziesiąt pięć złotych i 20 groszy), w tym kwotę 55,20 zł (pięćdziesiąt pięć złotych i 20 groszy) z tytułu podatku od towarów i usług.
Po rozpoznaniu wniosku A. D. (dalej jako skarżąca) z dnia 17 sierpnia 2018 r. Prezydent Miasta T. decyzją z dnia [...] r. znak [...] wydaną na podstawie art. 2 pkt 11, art. 4, art. 5, art. 13, art. 18, art. 27 ust. 3, art. 28 i art. 48 ustawy z 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowaniu dzieci (Dz. U. z 2016 r. poz. 195, obecnie Dz. U. 2018. 20134 ze zm., zwanej też dalej ustawą) odmówił przyznania skarżącej świadczenia wychowawczego na dziecko I. D. w okresie od 1 października 2018 r. do 30 września 2019 r.
W uzasadnieniu decyzji stwierdził, że skarżąca wnioskowała o ustalenie prawa do świadczenia wychowawczego na kolejne dziecko w wieku poniżej 18 roku życia, co oznacza, iż organ właściwy nie ma w takiej sytuacji obowiązku zweryfikować, czy w odniesieniu do rodziny osoby ubiegającej się o to świadczenie spełnione zostało kryterium dochodowe. Wnioskowane świadczenie wychowawcze nie przysługuje, ponieważ osobie samotnie wychowującej dziecko nie zostało ustalone, na rzecz tego dziecka od jego rodzica, świadczenie alimentacyjne na podstawie tytułu wykonawczego pochodzącego lub zatwierdzonego przez sąd oraz nie zachodzi żadna z okoliczności wymienionych w art. 8 ust. 2 ustawy tj.:
1) drugie z rodziców dziecka nie żyje,
2) ojciec dziecka jest nieznany,
3) powództwo o ustalenie świadczenia alimentacyjnego od drugiego z rodziców zostało oddalone,
4) sąd zobowiązał jedno z rodziców do ponoszenia całkowitych kosztów utrzymania dziecka i nie zobowiązał drugiego z rodziców do świadczenia alimentacyjnego na rzecz tego dziecka,
5) dziecko, zgodnie z orzeczeniem sądu, jest pod opieką naprzemienną obojga rodziców sprawowaną w porównywalnych i powtarzających się okresach.
W odwołaniu od tej decyzji skarżąca zarzuciła, że kosztami wychowania syna I. w wyroku rozwodowym z dnia [...] r. Sąd Okręgowy w K. obciążył obojga rodziców w częściach równych. Ponieważ w tym względzie doszło do porozumienia z byłym mężem (ojcem syna) to nie było potrzeby ustalania na syna alimentów przez sąd. Dzieci wychowują wspólnie z byłym mężem, z ojcem spędzają również czas we wtorki i czwartki i co drugi weekend. Nadto podniosła, że zgodnie z wyrokami sądów przy dochodzeniu świadczenia wychowawczego na drugie dziecko przepis art. 8 ust. 2 nie ma zastosowania.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Katowicach (dalej też jako Kolegium lub SKO) odwołania tego nie uwzględniło i zaskarżoną decyzją z dnia [...] r. nr [...] wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 Kpa orzeczenie organu pierwszej instancji utrzymało w mocy.
W uzasadnieniu tego rozstrzygnięcia podzieliło stanowisko tego organu, że w odniesieniu do skarżącej jako osoby samotnie wychowującej dziecko nie zachodzi żadna z sytuacji wymienionych w art. 8 ust. 2 ustawy, co zgodnie z tym przepisem uniemożliwia przyznanie jej wnioskowanego świadczenia. W świetle treści wyroku rozwodowego Sądu Okręgowego w K. z dnia [...] r. nie można bowiem przyjąć, że syn skarżącej I. zgodnie z tym wyrokiem jest pod opieką naprzemienną obojga rodziców rozwiedzionych sprawowaną w porównywalnych i powtarzających się okresach, o której to sytuacji jest mowa w art. 2 pkt 16 i art. 8 ust. 2 ustawy. W świetle treści tych przepisów opieka naprzemienna polega na zapewnieniu każdemu z rodziców możliwości spędzenia z dzieckiem porównywalnej ilości czasu. Zatem dziecko winno mieszkać z każdym z rodziców w powtarzających się i równych okresach. Piecza taka jest orzekana przez sądy wyjątkowo, ponieważ sąd powinien mieć pewność, że rodzice dają gwarancję stałej współpracy we wszystkich sprawach dotyczących dziecka.