Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Łucja Franiczek (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Piotr Broda, Sędzia WSA Elżbieta Kaznowska, Protokolant st. sekretarz sądowy Magdalena Dąbek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 października 2013 r. sprawy ze skarg K. K. i Z. K. na uchwałę Rady Miasta T. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie dozoru pojazdu oddala skargi.
Rada Miejska T. podjęła w dniu [...] r. uchwałę Nr [...] w sprawie ustalenia opłat i kosztów za usuwanie pojazdów z dróg na wyznaczony parking strzeżony i ich parkowanie. Jako podstawę prawną aktu organ gminy powołał przepisy art. 50a i art. 130a ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908 ze zm.). Powyższa uchwała została opublikowana w Dz. Urzęd. Woj. [...] z dnia [...] r. poz. [...].
Pismami z dnia 13 lutego 2013 r. o identycznej treści K. K. i Z. K. wezwali Radę Miasta T. do usunięcia naruszenia prawa poprzez uchylenie powyższej uchwały jako podjętej bez uwzględnienia realnych kosztów usuwania i przechowywania pojazdów na parkingu, którymi będzie obciążony właściciel pojazdu usuniętego z drogi i przekroczeniem średnich dobowych cen na parkingu strzeżonym w T. Ich zdaniem, uchwalając stawki w maksymalnej wysokości, wynikającej z art. 130a ust. 6 ustawy, Rada Miasta T., nie wzięła pod uwagę dyrektywy ustawowej, kierując się jedynie własnym interesem, gdyż opłaty te stanowią dochód własny powiatu. Uzasadniając interes prawny, wnioskodawcy podali, że przepis prawa miejscowego stanowi podstawę do kształtowania prawa lub jednostki o charakterze publicznoprawnym, gdyż w oparciu o podjętą uchwałę mogą być na nich nałożone w drodze decyzji administracyjnej obowiązki, które dotyczą ich sfery majątkowej.
Odpowiadając na wezwanie, Rada Miasta T. uchwałami z dnia [...] r., doręczonymi pełnomocnikowi wnioskodawców w dniu [...] r., odmówiła realizacji żądania.
W tym stanie rzeczy K. K. i Z. K. w dniu 4 kwietnia 2013 r. wnieśli za pośrednictwem organu jednobrzmiące skargi na uchwałę z dnia [...] r., domagając się jej uchylenia i zasądzenia zwrotu kosztów postępowania. Skarżący ponowili zarzuty zawarte w wezwaniu do usunięcia naruszenia, podnosząc że w oparciu o ustalone w uchwale stawki, wydawana jest decyzja o zapłacie, co oznacza, że na skarżących mogą być nałożone obowiązki o charakterze administracyjnym, które dotyczą ich sfery majątkowej.
W odpowiedzi na skargi Rada Miejska T. wniosła o ich oddalenie i zasądzenie zwrotu kosztów postępowania, wskazując że przy ustalaniu wysokości opłat, uwzględniono koszty usuwania i parkowania pojazdów oraz koszty realizacji zadań, o których mowa w ust. 1-2 art. 130a p.r.d. Nadto, organ gminy zarzucił, że skarżący nie wykazali interesu prawnego, uprawniającego do wniesienia skargi zgodnie z art. 50 i art. 57 § 1 pkt 3 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, gdyż wskazują jedynie na zdarzenia przyszłe, a zatem nie są bezpośrednio zainteresowani rozstrzygnięciem sprawy administracyjnej.
Skargi K. K. i Z. K. na mocy zarządzenia Przewodniczącego Wydziału z dnia 5 września 2013 r. połączono do wspólnego rozpoznania i orzekania.
W toku rozprawy sądowej pełnomocnik skarżącej dla wykazania ich legitymacji do wniesienia skargi dodatkowo wskazała na konieczność uwzględnienia interesu społecznego i zbyt wąskie ujęcie pojęcia interesu prawnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje: