Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Grażyna Staniszewska (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Aleksandra Wieczorek Sędzia WSA Adam Jutrzenka - Trzebiatowski Protokolant sekr. sąd. Małgorzata Zacharia-Gardzielewska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 lutego 2014 r. sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego na uchwałę Rady Miejskiej z dnia 29 stycznia 2003 r. nr 16/III/03 w sprawie zasad sprzedaży napojów alkoholowych na terenie Gminy I. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w części obejmującej § 1, § 2, § 3, § 4 i § 5, II. określa, że zaskarżona uchwała w części opisanej w punkcie I wyroku nie podlega wykonaniu.
Rada Miejska podjęła w dniu [...] stycznia 2003r. uchwałę nr 16/III/03 w sprawie zasad sprzedaży napojów alkoholowych na terenie Gminy. Podstawę prawną tej uchwały stanowiły między innymi przepisy art. 12 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 26 października 1982r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz. U. z 2002r., nr 147, poz. 1231 ze zm.).
Powyższą uchwałę, w części obejmującej § 2 i § 3 Prokurator Rejonowy zaskarżył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wlkp.
Wnosząc o stwierdzenie nieważności uchwały w powyższym zakresie, Prokurator zarzucił:
1) istotne naruszenie prawa - art. 12 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 1982 roku o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi, poprzez ustalenie w
§ 2, iż usytuowanie miejsca sprzedaży i podawania napojów alkoholowych w odległości bliższej niż 700 m od placówek oświatowo-wychowawczych i opiekuńczych, obiektów sportowych (w tym basenów i kąpielisk) oraz dworców kolejowych i autobusowych, wymaga opinii kierowników tych placówek,
2) istotne naruszenie prawa - art. 96 ust. 1 ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi, poprzez ustalenie w § 3, iż sprzedaż detaliczna napojów alkoholowych, zawierających powyżej 4,5% alkoholu (z wyjątkiem piwa), przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży, może być prowadzona w punktach sprzedaży, którymi są:
- sklepy branżowe ze sprzedażą napojów alkoholowych,
- wydzielone stoiska w innych placówkach handlowych.
W uzasadnieniu skargi Prokurator wskazał, że art. 12 ust. 2 ustawy o wychowaniu w trzeźwości uprawnia radę gminy jedynie do określenia zasad usytuowania miejsca sprzedaży i podawania napojów alkoholowych, względem innych obiektów użyteczności publicznej (jak szkoły, przedszkola, zakłady pracy) jak i też innych obiektów, które rada gminy uzna za zasługujące na szczególną ochronę. Przepis ten nie upoważnia rady gminy do określenia odstępstw od zachowania odległości od tych placówek. Rada gminy nie może też uzależniać lokalizacji miejsca sprzedaży alkoholu od wydania opinii przez określone podmioty czy grupę podmiotów. Tym samym skarżący uznał, że § 2 uchwały rażąco narusza art. 12 ust. 2 wskazanej uchwały.
Ponadto Prokurator podniósł, że unormowanie zawarte w § 3 jest powtórzeniem oraz modyfikacją unormowania zawartego w art. 96 ust. 1 ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi. Według skarżącego ustawodawca formułując określoną delegację do wydania aktu wykonawczego, przekazuje upoważnienie do uregulowania wyłącznie kwestii nieobjętych dotąd żadną normą o charakterze powszechnie obowiązującym w celu kształtowania stanu prawnego, uwzględniającego między innymi specyfikę, możliwości i potrzeby środowiska, do którego właściwy akt wykonawczy jest skierowany. Zatem z istoty prawa miejscowego wynika niedopuszczalność takiego działania organu realizującego delegację ustawową, które polega na powtarzaniu bądź modyfikacji wiążących norm o charakterze powszechnie obowiązującym. Uchwała organu stanowiącego jednostki samorządu terytorialnego nie może regulować jeszcze raz tego, co zostało zawarte w obowiązującej ustawie.