Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Miejskiej w sprawie przyjęcia programu opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt na terenie Gminy o statusie miejskim na rok 2016 stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w całości.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jacek Jaśkiewicz Sędziowie Sędzia WSA Adam Jutrzenka-Trzebiatowski (spr.) Sędzia WSA Grażyna Staniszewska Protokolant st.sekr.sąd. Elżbieta Dzięcielewska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 kwietnia 2017 r. sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego na uchwałę Rady Miejskiej z dnia 25 marca 2016 r., nr XVI/23/16 w sprawie przyjęcia programu opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt na terenie Gminy o statusie miejskim na rok 2016 stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w całości.

Uzasadnienie strona 1/5

Rada Miejska uchwałą nr XVI/23/16 z dnia 25 marca 2016 r. - działając na podstawie art. 11a ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt (Dz. U. z 2013 r. poz. 856, z 2014 r. poz. 1794 oraz z 2015 r. poz. 266 - określanej dalej jako u.o.z.) - przyjęła program opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt na terenie Gminy o statusie miejskim na rok 2016, stanowiący załącznik do tej uchwały (§ 1). Wykonanie uchwały powierzono Burmistrzowi Miasta i Zakładowi [...] Sp. z o. o. (§ 2). Zgodnie zaś z § 3 uchwały weszła ona w życie po upływie 14 dni od dnia jej ogłoszenia w Dz.Urz. Woj..

Uchwała została opublikowana dnia 31 marca 2016 r. w Dz.Urz.Woj. pod pozycją 701.

Skargę na powyższą uchwałę wniósł dnia 18 stycznia 2017 r. Prokurator Rejonowy w części dotyczącej § 2 , § 4 , § 6 , § 11 pkt 3, § 12 pkt 3, § 14 Programu, zarzucając istotne naruszenie:

1. art. 7 Konstytucji RP oraz art. 11a ust. 2 pkt 1 - 8 u.o.z., poprzez powtórzenie w § 2 Programu treści tego przepisu ustawowego;

2. art. 11a ust. 2 pkt 8 u.o.z., poprzez niewskazanie w § 6, § 11 pkt 3 , § 12 pkt 3 Programu konkretnego podmiotu świadczącego usługi z zakresu medycyny weterynaryjnej;

3. art. 11a ust. 5 u.o.z., poprzez niewskazanie w § 14 Programu sposobu wydatkowania środków przeznaczonych na realizację programu opieki na zwierzętami bezdomnymi i zapobiegania bezdomności zwierząt w okresie objętym uchwalonym programem poprzestając na określeniu kwotowym 500.000,00 zł na administrowanie schroniskiem i 21 000,00 zł dla podmiotu realizującego plan znakowania psów, gdy tymczasem z ustawy wynika obligatoryjna powinność przedstawienia sposobu rozdysponowania puli środków finansowych na poszczególne cele wskazane w ustawie;

4. art. 11a ust. 2 pkt 2 u.o.z., poprzez niesprecyzowanie w Programie zagadnień dotyczących opieki nad wolno żyjącymi kotami, niewskazanie konkretnych miejsc dokarmiania kotów oraz niewskazanie ile środków pieniężnych na ten cel będzie przeznaczonych.

Na podstawie tak sformułowanych zarzutów Prokurator wniósł o stwierdzenie nieważności powyższej uchwały Rady Miejskiej w części obejmującej § 2 , § 4, § 6, § 11 pkt 3, § 12 pkt 3 i § 14 Programu opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt na terenie Gminy o statusie miejskim na rok 2016, stanowiącego załącznik do tej uchwały.

W uzasadnieniu skargi Prokurator podkreślił, iż organ stanowiący gminy podejmując uchwałę w przedmiocie programu opieki nad bezdomnymi zwierzętami i zapobiegania bezdomności zwierząt, nie może pominąć żadnego z elementów wskazanych w art. 11a ust. 2 u.o.z. Program winien wskazywać sposób postępowania w określonych sytuacjach, konkretne podmioty odpowiedzialne za realizację poszczególnych zadań, jak również wielkość środków finansowych przeznaczonych na jego realizację i sposób ich wydatkowania. Zatem niewskazanie w uchwale konkretnego lekarza sprawującego całodobową opiekę weterynaryjną w przypadku zwierząt poszkodowanych w zdarzeniach drogowych (w tym określenie adresu), czy też nieuszczegółowienie na czym miałaby polegać opieka nad wolno żyjącymi kotami, w tym niewskazanie konkretnych miejsc ich dokarmiania uniemożliwia realizację zadań wynikających z programu. Ponadto w ocenie Prokuratora zaskarżona uchwała narusza art. 11a ust. 5 u.o.z. przez zaniechanie określenia sposobu wydatkowania środków finansowych przeznaczonych na jego realizację. W zaskarżonej uchwale w § 14 Programu Rada Miejska przeznaczyła na realizację programu kwotę 521.000,00 zł, w tym 500 000,00 zł na administrowaniem Schroniskiem i 21.000,00 zł dla podmiotu realizującego plan znakowania psów. Nie określiła jednak już sposobu wydatkowania tych środków na konkretne cele wskazane w ustawie. Za taki sposób, nie można bowiem uznać zapisu, że środki te będą wydatkowane na administrowanie Schroniskiem, w szczególności na cele stanowiące ogólne powtórzenie zapisu art. 11a ust. 2 pkt 1-8 u.o.z.

Strona 1/5