Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Aleksandra Wieczorek (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Grażyna Staniszewska Sędzia WSA Jacek Jaśkiewicz Protokolant sekr. sąd. Stanisława Maciejewska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 kwietnia 2014 r. sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego na uchwałę Rady Miejskiej dnia 29 września 2011 r., nr XIII/116/11 w sprawie ustalenia maksymalnej wysokości wynagrodzenia dziennego opiekuna oraz zasady jego ustalania I. stwierdza nieważność § 2 pkt 2 i 6 zaskarżonej uchwały; II. oddala skargę w pozostałym zakresie; III. orzeka, iż zaskarżona uchwała nie podlega wykonaniu w zakresie wskazanym w punkcie I wyroku.
Na sesji w dniu 29 września 2011r. Rada Miejska, powołując się na art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2001r., Nr 142, poz. 1591 ze zm.) oraz art. 43 ustawy z dnia 4 lutego 2011r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 (Dz. U. nr 45, poz. 235), podjęła jednogłośnie uchwałę nr XIII/116/11 w sprawie ustalenia maksymalnej wysokości wynagrodzenia dziennego opiekuna oraz zasady jego ustalania.
Jej ogłoszenie nastąpiło w dzienniku urzędowym województwa z 2011 r., nr 124 poz. 2299.
Uchwała ta została następnie zmieniona uchwałą Rady Miejskiej z dnia 27 października 2011r. nr XIV/141/11( Dz. Urz. Woj. z 2011 r., nr 134, poz. 2563 ) w ten sposób, iż skreślony został w § 2 punkt 4.
Skargę na powyższą uchwałę wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wlkp. Prokurator Rejonowy zaskarżając ją w całości i zarzucając jej istotne naruszenie prawa, to jest :
- art. 43 ustawy z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 poprzez wskazanie w § 1 uchwały konkretnej i stałej stawki wynagrodzenia dziennego opiekuna zamiast określenia jego maksymalnej wysokości, a w § 2 pkt 1 konkretnej i stałej stawki wynagrodzenia opiekuna, w przypadku objęcia opieką dziecka niepełnosprawnego,
- art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym w zw. z art. 43 ustawy z dnia 4 lutego 2011r. o opiece nad dziećmi do lat 3, poprzez określenie w § 2 pkt 2, 5 i 6 uchwały czasu sprawowania opieki oraz terminu wypłacania wynagrodzenia, gdy kwestie te powinny być ustalone w cywilnoprawnej umowie, która jest zawierana pomiędzy opiekunem dziennym a gminą (wójtem gminy) i pomimo braku upoważnienia ustawowego w tym zakresie.
W uzasadnieniu skargi Prokurator podniósł, że uchwalając konkretną a nie maksymalną wysokość wynagrodzenia dziennego opiekuna, Rada wykroczyła poza kompetencje nadane jej przez ustawodawcę. Norma kompetencyjna wyraźnie upoważnia Radę wyłącznie do określenia maksymalnej wysokości wynagrodzenia opiekuna dziennego co, zdaniem skarżącego, należy rozumieć w ten sposób, że organ ma uprawnienie do wskazania górnego pułapu wynagrodzenia, przy czym ustawodawca nie wskazuje, czy ma to być maksymalna stawka godzinowa, dzienna czy miesięczna. W ocenie skarżącego, skoro Rada ma określić wyłącznie wysokość maksymalną, powinno być możliwe ustalenie konkretnej wysokości wynagrodzenia na poziomie niższym na etapie zawierania umowy cywilnoprawnej między dziennym opiekunem a wójtem gminy. Takiego rozwiązania nie można zastosować w oparciu o obowiązującą uchwałę.
Prokurator zwrócił również uwagą na art. 36 ust. 3 ustawy, który wskazuje na elementy umowy zawieranej pomiędzy opiekunem dziennym a gminą, a w szczególności na art. 36 ust. 3 pkt 6, zgodnie z którym umowa określa między innymi wysokość wynagrodzenia oraz sposób i termin jego wypłaty. Zdaniem skarżącego, skoro ustawodawca wskazał, że w umowie zawiera się między innymi regulacje dotyczące wynagrodzenia opiekuna, to należy uznać, że Rada, określając w uchwale w § 1 (a de facto także w § 2 pkt 1) konkretną, a nie maksymalną wysokość wynagrodzenia dziennego opiekuna wykroczyła poza kompetencje nadane jej przez ustawodawcę i w konsekwencji uregulowała kwestię, która powinna być określona w umowie zawartej między opiekunem dziennym a wójtem gminy.