Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wlkp. w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ireneusz Fornalik (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Maria Bohdanowicz, Asesor WSA Joanna Brzezińska, Protokolant Krzysztof Rogalski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 czerwca 2006 przy udziale sprawy ze skargi Rady Miejskiej na rozstrzygnięcie Wojewody z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie uchwały nr [...] Rady Miejskiej z dnia [...]r. w sprawie rozpatrzenia skargi M.P. na działanie Dyrektora Zespołu Szkół oddala skargę
Uchwałą Nr [...] z dnia [...] lutego 2006r. Rada Miejska, na podstawie art. 229 pkt 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000r., nr 98, poz. 1071, ze zmianami), po rozpatrzeniu skargi M.P. na działanie Dyrektora Zespołu Szkół, uznała skargę za bezzasadną.
Rozstrzygnięciem nadzorczym z dnia [...] marca 2006 r. nr [...] Wojewoda, na podstawie art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, póz. 1591 ze zmianami), stwierdził nieważność powyższej uchwały. Organ nadzorczy w uzasadnieniu wyjaśnił, że skargi składa się do organów właściwych do ich rozpatrzenia, a właściwość ustala się na podstawie treści skargi. Ponadto podniesiono, że wydając przedmiotową uchwałę Rada Miejska naruszyła prawo - art. 30 ust. 2 pkt 5 w zw. z art. 33 ust. 5 ustawy o samorządzie gminnym oraz art. 231 Kodeksu postępowania administracyjnego. Zdaniem organu skargę powinien rozpoznać Burmistrz, który wykonuje uprawnienia zwierzchnika służbowego w stosunku do pracowników urzędu oraz kierowników gminnych jednostek organizacyjnych, a tym samym przekazanie skargi Przewodniczącemu Rady Miejskiej było nieprawidłowe i Rada Miejska podejmując uchwałę w sprawie rozpatrzenia skargi M.P. naruszyła obowiązujące przepisy.
Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego na powyższe rozstrzygnięcie nadzorcze złożyła Rada Miejska wnosząc o jego uchylenie w całości oraz obciążenie kosztami postępowania Wojewody. Skarżąca zarzuciła naruszenie art. 229 pkt 3 k.p.a., który stanowi, iż jeżeli przepisy szczególne nie określają innych organów właściwych do rozpoznania skarg, organem właściwym do rozpatrzenia skargi dotyczącej zadań lub działalności kierowników gminnych jednostek organizacyjnych, z wyjątkiem spraw należących do zadań zleconych z zakresu administracji rządowej, jest rada gminy. W ocenie skarżącej powołane w zaskarżonym rozstrzygnięciu nadzorczym przepisy nie wyłączają kompetencji Rady Miejskiej do rozpoznania skargi M.P., bowiem nie wskazują one wprost na takie wyłączenie.
W odpowiedzi na skargę Wojewoda wniósł o jej oddalenie oraz obciążenie kosztami postępowania strony skarżącej, przytaczając argumentację przedstawioną w uzasadnieniu zaskarżonego rozstrzygnięcia nadzorczego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Kontrola przestrzegania prawa sprawowana przez sądy administracyjne ma charakter ograniczony i jest dokonywana w sformalizowanym postępowaniu o charakterze procesowym. Ograniczony charakter sądowej kontroli przestrzegania prawa kształtują przede wszystkim przepisy wyznaczające zakres właściwości sądu administracyjnego.
Zgodnie z art. 3 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. 153, poz. 1270 ze zm.) sąd administracyjny sprawuje w zakresie swojej właściwości kontrolę działalności administracji publicznej. Oznacza to, że Sąd sprawuje kontrolę pod względem legalności decyzji i może decyzję uchylić lub stwierdzić jej nieważność jeżeli narusza ona przepisy obowiązujące w dacie jej wydania na tle stanu faktycznego ustalonego w toku postępowania administracyjnego. Sąd nie jest natomiast uprawniony do merytorycznego rozstrzygnięcia sprawy.