Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ireneusz Fornalik (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Joanna Brzezińska Sędzia WSA Jacek Jaśkiewicz Protokolant referent Marta Świetlik po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 lipca 2010 r. sprawy ze skargi Z.M. na decyzję Wojewody z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie udostępnienia informacji adresowej oddala skargę.
Pismem z dnia [...] października 2009 r. Z.M. wystąpiła do Urzędu Miasta z wnioskiem o udostępnienie danych z ewidencji ludności dotyczącej informacji adresowej D.J. wskazując, że adres wymienionej osoby potrzebny jest jej do uregulowania spraw rodzinnych.
Decyzją z dnia [...] listopada 2009 r., nr [...] Prezydent Miasta, na podstawie art. 44 i ust. 5 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych ( Dz. U. z 2001 r., Nr 87, poz. 960, ze zmianami) odmówił udostępnienia ze zbioru meldunkowego informacji o adresie zameldowania D.J. wskazując w uzasadnieniu, że nie wyraziła ona zgody na udzielenie wnioskodawczyni informacji o jej adresie zamieszkania, udostępniając jedynie numeru telefonu. Podanie przez organ wbrew jej woli żądanych danych spowodowałoby naruszenie jej dóbr osobistych.
Ze stanowiskiem organu l instancji nie zgodziła się wnioskodawczyni, która wniosła odwołanie i kwestionując stanowisko zawarte w uzasadnieniu orzeczenia stwierdziła, że D.J. dokonała oszustwa, przypisując sobie dane osobowe innej osoby.
Wojewoda decyzją z dnia [...] lutego 2010 r. nr [...], na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a. w związku z art. 44 h ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 10.04.1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych, utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.
W uzasadnieniu organ odwoławczy podniósł, że zgodnie z art. 44 h ust. 2 pkt 3 ustawy o ewidencji ludności i dowodach osobistych, dane ze zbiorów meldunkowych udostępnia się, o ile są one niezbędne do realizacji ich ustawowych zadań innym osobom i podmiotom jeżeli uwiarygodnią one interes faktyczny w otrzymywaniu danych i za zgodą osób, które dane dotyczą. Udostępnienie danych adresowych bez zgody osoby, której dane te dotyczą, następuje wtedy, gdy ich uzyskanie leży w interesie prawnym osób wnioskujących o ich udostępnienie. Gdy osoby te nie wykażą, że przysługuje im interes prawny w uzyskaniu danych adresowych innej osoby, to uzyskanie informacji w tym zakresie jest wtedy zależne od uzyskania zgody osoby, której dane te dotyczą. Zdaniem organu II instancji potrzeba skontaktowania się z osobą nie stanowi o przysługiwaniu interesu prawnego w uzyskaniu danych adresowych tej osoby. O interesie prawnym mógłby świadczyć fakt, iż wnioskujący nie mógł zrealizować swoich uprawnień lub nie mógł poddać się prawnie określonym obowiązkom, bez udziału osoby, której dane adresowe służyłyby jej odnalezieniu. Wobec tego, iż D.J. nie wyraziła zgody na podanie swojego adresu zamieszkiwania, organ II instancji podtrzymał jako zasadną decyzję organu l instancji.
Z powyższą decyzją nie zgodziła się Z.M. i wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wlkp. skargę podnosząc, że osoba o której dane wystąpiła popełniła przestępstwo, tj. zawłaszczyła sobie m.in. nazwisko i dane osobowe jej męża.
W odpowiedzi na skargę organ odwoławczy wniósł o oddalenie skargi, podtrzymując swoje dotychczasowe stanowisko w sprawie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269, ze zm.), sądy te sprawują kontrolę zaskarżonych decyzji pod względem zgodności z prawem. W związku z powyższym usunięcie zaskarżonej decyzji z obrotu prawnego może nastąpić tylko wówczas, gdy postępowanie sądowe dostarczy podstaw do uznania, że przy jej wydawaniu organy naruszyły prawo materialne lub przepisy postępowania określone art. 145 § 1 pkt 1-3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270, ze zm.) - dalej jako "p.p.s.a.". Sąd nie może opierać kontroli o kryterium słuszności czy sprawiedliwości społecznej. Dokonując oceny zasadności zaskarżonej decyzji w zakresie w jakim Sąd władny jest to uczynić, a więc z punktu widzenia jej legalności uznać należy, iż decyzja ta nie uchybia prawu.