Sprawa ze skargi na decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji w przedmiocie naruszenia dyscypliny
Uzasadnienie strona 9/9

Przytoczone okoliczności wskazują, iż stan faktyczny sprawy nie został wyjaśniony w sposób umożliwiający jego właściwą ocenę w świetle przepisów prawa materialnego ( art. 135 ust. 4 ustawy o Policji), co mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy.

6. Odnosząc się natomiast do pozostałych zarzutów skargi, to za bezpodstawne uznać należało te związane z zarzutami naruszenia przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego. Jak bowiem już wyżej wskazano ( pkt 2 ) w postępowaniu dyscyplinarnym dotyczącym funkcjonariuszy Policji przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego nie mają zastosowania. Odnośnie zaś pozostałych wywodów skargi i mając na uwadze niedostateczne wyjaśnienie stanu faktycznego sprawy to należy jedynie wskazać, iż skarżący nie dostrzega w dostatecznym stopniu specyfiki służby w jakiej pozostaje. Jedną z cech właściwych dla stosunku służbowego policjanta jest określenie obowiązków służbowych w tym dyspozycyjności i posłuszeństwa poleceniom służbowym. Już z roty ślubowania ( art. 25 ust. 1 ustawy o Policji ) wynika, iż funkcjonariusz ślubuje przestrzegać dyscypliny służbowej oraz wykonywać rozkazy i polecenia przełożonych. Zgodnie zaś z art. 58 ust. 1 ustawy policjant obowiązany jest dochować obowiązków wynikających z roty złożonego ślubowania. Granice związania funkcjonariusza Policji poleceniem służbowym reguluje przepis art. 58 ust. 2 i 3 ustawy o Policji, który pozwala na stwierdzenie, iż ustawa ta nakłada na funkcjonariusza obowiązek wykonania polecenia przełożonego, którym jest związany. Wyjątek dotyczy jedynie polecenia, którego wykonanie łączyłoby się z popełnieniem przestępstwa. Kwestię postępowania funkcjonariusza w przypadku zaistnienia przeszkód uniemożliwiających wykonanie innych poleceń przełożonego reguluje powoływane przez organ Zarządzenie nr 21 KGP z dnia Tym samym obowiązek wykonania polecenia służbowego jest obowiązkiem funkcjonariusza, którego niewykonanie jest podstawą do pociągnięcia go do odpowiedzialności dyscyplinarnej o jakiej mowa w art. 132 ustawy ( vide: wyrok NSA z 11 kwietnia 2006 roku - l OSK 1003/05 Lex nr 209083).

7. Mając na uwadze wskazane powyżej okoliczności związane z niewyjaśnieniem stanu faktycznego sprawy zachodziły podstawy do uchylenia zaskarżonej decyzji w oparciu o przepis art. 145 § 1 pkt 1 lit c ppsa. Ponownie rozpoznając sprawę organ odwoławczy obligowany będzie mieć na uwadze, iż przedawnienie karalności przewinienia dyscyplinarnego wyłącza możliwość prowadzenia wszczętego już postępowania, stanowiąc przeszkodę uwzględnianą z urzędu na każdym etapie postępowania dyscyplinarnego. Celem oceny zaistnienia przeszkody z art. 135 ust. 4 ustawy o Policji organ, uwzględniając wskazówki zawarte w niniejszym uzasadnieniu, rozważy kwestię upływu okresu przedawnienia z uwzględnieniem dwóch okresów zawieszenia postępowania ( ze względu na chorobę skarżącego i oczekiwanie na opinię prawną) i w rozważy zastosowanie przepisu art. 135 ust. 1 pkt 2 ustawy o Policji, nie wykluczając możliwości uchylenia orzeczenia l instancji w przypadku uznania, iż rozstrzygnięcie sprawy wymagać będzie przeprowadzenia czynności dowodowych w całości lub znacznej części.

8. Konsekwencją stwierdzenia, iż kontrolowane orzeczenie podjęte zostało z naruszeniem prawa mogącym mieć wpływ na wynik zawartego w nim rozstrzygnięcia mogło być jedynie jego uchylenie. Z uwagi na fakt, iż sąd administracyjny kontroluje legalność zaskarżonych aktów, a nie rozstrzyga merytorycznie w sprawie brak było podstaw do wydania żądanego przez skarżącego orzeczenia o umorzeniu postępowania dyscyplinarnego.

9. O kosztach postępowania Sąd nie orzekał zważywszy na cofnięcie przez skarżącego wniosku w tym przedmiocie.

10. Sąd nie odnosił się do stanowiska zaprezentowanego w piśmie procesowym pełnomocnika organu, złożonym w dniu [...] października 2008 roku, bowiem wpłynęło ono już po zamknięciu rozprawy. Fakt złożenia pisma procesowego, w którym strona "uzupełnia" swe stanowisko w kwestii jednego z zarzutów skargi nie może być utożsamiany z przypadkiem z ujawnienia się po zamknięciu rozprawy istotnych okoliczności, co obligowałoby Sąd do jej otwarcia na nowo.

Strona 9/9
Inne orzeczenia o symbolu:
6192 Funkcjonariusze Policji
Inne orzeczenia z hasłem:
Pracownicy urzędów państwowych
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wlkp.
Inne orzeczenia ze skargą na:
Komendant Policji