Sprawa ze skargi Prokuratora Okręgowego na rozporządzenie nr [...] Wojewody w sprawie obszarów chronionego krajobrazu stwierdza nieważność zaskarżonego rozporządzenia w części obejmującej § 1 ust. 1 pkt 16, 19, 21, 22, 23, 24, 25, 26, 27, 28, 29, 30, 31, 32, 33, 34, 35, 36, 37, 38 oraz § 4 pkt 1 i 3.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wlkp. w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krzysztof Dziedzic (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Michał Ruszyński Asesor WSA Jarosław Piątek Protokolant referent stażysta Katarzyna Grycuk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 sierpnia 2017 r. sprawy ze skargi Prokuratora Okręgowego na rozporządzenie nr [...] Wojewody z dnia [...] r., w sprawie obszarów chronionego krajobrazu stwierdza nieważność zaskarżonego rozporządzenia w części obejmującej § 1 ust. 1 pkt 16, 19, 21, 22, 23, 24, 25, 26, 27, 28, 29, 30, 31, 32, 33, 34, 35, 36, 37, 38 oraz § 4 pkt 1 i 3.

Uzasadnienie

W dniu [...] lutego 2005 r. Wojewoda wydał rozporządzenie Nr [...] w sprawie obszarów chronionego krajobrazu (Dz. Urz. Woj. Nr 9, poz. 172).

Skargę na to rozporządzenie złożył Prokurator Okręgowy w części dotyczącej § 1 ust. 1 pkt 16, 19, 21, 22, 23, 24, 25, 26, 27, 28, 29, 30, 31, 32, 33, 34, 35, 36, 37, 38 oraz odpowiednio § 4 pkt 1, 3.

Rozporządzeniu temu zarzucił:

1) rażące naruszenie prawa, w szczególności przepisów art. 23 ust. 3 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 roku o ochronie przyrody (Dz. U. Nr 92 poz. 880 w wersji z dnia wydania rozporządzenia), polegające na bezpodstawnym uznaniu, że projekt zaskarżonego rozporządzenia w sprawie obszarów chronionego krajobrazu nie dotyczy utworzenia ani zmiany granic obszarów chronionego krajobrazu, co uzasadnia brak obowiązku uzgodnienia (opiniowania) z właściwymi radami gmin jego nowelizacji, a w konsekwencji arbitralne wprowadzenie ustaleń dotyczących czynnej ochrony ekosystemów oraz zakazów określonych w art. 24 cyt. ustawy;

2) rażące naruszenie art. 153 w zw. z art. 23 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 roku o ochronie przyrody (Dz. U. Nr 92 poz. 880 w wersji z dnia wydania rozporządzenia), polegające na błędnym przyjęciu, że rozporządzenie nie kreuje nowych form ochrony przyrody, o których mowa w art. 6 cyt. ustawy, co uzasadnia zwolnienie wojewody z obowiązku dokonywania uzgodnień projektu nowego rozporządzenia z właściwymi radami gmin;

3) przyjęcie nie znanej prawu instytucji "dostosowania" aktu normatywnego do zmian w porządku prawnym, zwalniającej z rygorów określonych dla nowelizacji tego aktu;

W związku z powyższym skarżący wniósł o stwierdzenie nieważności zaskarżonej części rozporządzenia Nr [...] Wojewody z dnia [...] lutego 2005 r. w sprawie obszarów chronionego krajobrazu (Dz. U. Woj. Nr 9, poz. 172).

W odpowiedzi na skargę Sejmik Województwa wniósł o wydanie przez Sąd stosownego rozstrzygnięcia, wskazując iż przedstawione w skardze zarzuty, w szczególności braku uzgodnienia projektu rozporządzenia z radami gmin są uzasadnione.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Stosownie do art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (t.j. Dz.U. 2016. 1066 ze zm.), sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości między innymi poprzez kontrolę legalności działalności administracji publicznej. Zgodnie natomiast z art. 3 § 1 w zw. z § 2 pkt 5 i 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (aktualny t.j. Dz. U 2017. 1369.; dalej jako p.p.s.a.) zakres kontroli administracji publicznej obejmuje także orzekanie w sprawach skarg na akty prawa miejscowego oraz inne akty organów jednostek samorządu terytorialnego. Sąd uwzględniając skargę na uchwałę lub akt, o których mowa w art. 3 § 2 pkt 5 i 6 p.p.s.a., stwierdza nieważność tej uchwały lub aktu w całości lub w części albo stwierdza, że zostały wydane z naruszeniem prawa, jeżeli przepis szczególny wyłącza stwierdzenie ich nieważności (art. 147 § 1 p.p.s.a.).

W niniejszej sprawie przedmiotem skargi było rozporządzenie Wojewody nr [...] z dnia [...] lutego 2005 r. W pierwszej kolejności wskazać należy, iż na skutek nowelizacji ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody dokonanej na mocy art. 21 pkt 1 ustawy z dnia 23 stycznia 2009 r. o zmianie niektórych ustaw w związku ze zmianami w organizacji i podziale zadań administracji publicznej w województwie (Dz. U. z 2009 r. Nr 92, poz. 753) organem właściwym do występowania w niniejszym postępowaniu w roli organu administracji jest Sejmik Województwa (por. wyrok NSA z 10 stycznia 2013 roku, II OSK 1649/11, LEX nr 1341561).

Przechodząc do kontroli zaskarżonego rozporządzenia należy wskazać, że zgodnie z art. 23 ust. 2 ustawy o ochronie przyrody (w brzmieniu obowiązującym w dniu wydania Rozporządzenia), wyznaczenie obszaru chronionego krajobrazu następowało w drodze rozporządzenia wojewody, które określało jego nazwę, położenie, obszar, sprawującego nadzór, ustalenia dotyczące czynnej ochrony ekosystemów oraz zakazy właściwe dla danego obszaru chronionego krajobrazu lub jego części wybrane spośród zakazów wymienionych w art. 24 ust. 1 u.o.p., wynikające z potrzeb jego ochrony. Projekt rozporządzenia w sprawie wyznaczenia lub powiększenia obszaru chronionego krajobrazu wymagał uzgodnienia z właściwą miejscowo radą gminy (art. 23 ust. 3 u.o.p.).

Powyższe oznacza, że Wojewoda wydając przedmiotowe Rozporządzenie miał obowiązek uzgodnienia jego projektu z właściwymi radami gmin.

Bezsporne było, że projekt zaskarżonego rozporządzenia Wojewody nr [...] z dnia [...] lutego 2005 r. nie został uzgodniony z właściwymi miejscowo radami gmin. Stanowiło to istotne naruszenie procedury uzgodnień określonej w art. 23 ust. 3 ustawy o ochronie przyrody, uzasadniające stwierdzenie nieważności zaskarżonego rozporządzenia w części wskazanej w skardze.

Mając na względzie powyższe, Sąd na podstawie art. 147 § 1 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji wyroku.

Strona 1/1