Dnia 9 października 2008 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Aleksandra Wieczorek Sędziowie Sędzia WSA Grażyna Staniszewska Asesor WSA Michał Ruszyński (spr.) Protokolant asystent sędziego Paweł Majka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 października 2008 roku sprawy ze skargi Rzecznika Praw Obywatelskich na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] roku, nr [...] w przedmiocie zaliczki alimentacyjnej uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Kierownika Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej z dnia [...] roku, nr [...].
Wnioskiem z dnia 25 lipca 2005r, złożonym za pośrednictwem komornika sądowego, M.P. (działając jako przedstawiciel ustawowy małoletnich P.J. i D.J.) wystąpiła do organu l instancji -Kierownika Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej o przyznanie prawa do zaliczki alimentacyjnej na dzieci: P.J. i D.J.. We wniosku wskazała jednocześnie, iż prócz niej oraz córki i syna rodzinę tworzą W.L. z którym pozostaje w nieformalnym związku i ich wspólna małoletnia córka J.L.. Do wniosku załączone zostało zaświadczenie komornika sądowego z dnia [...] września 2005r, stwierdzające bezskuteczność postępowania egzekucyjnego świadczeń alimentacyjnych zasądzonych od dłużnika J.J. na rzecz P.J. i D.J..
Kierownik Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej, działając z upoważnienia Wójta Gminy - na podstawie art. 2 pkt 5, art. 7, art. 8, art. 10, art. 18 ust. 2 ustawy z dnia 22 kwietnia 2005r. o postępowaniu wobec dłużników alimentacyjnych oraz zaliczce alimentacyjnej (Dz.U. z 2005r. Nr 86, póz. 732 ze zm. - dalej jako: ustawa o zaliczce alimentacyjnej), art. 3 pkt 17, art. 25a, art. 48 ust. 3 ustawy z dnia 28 listopada 2003r. o świadczeniach rodzinnych (Dz.U. z 2006r. Nr 139, póz. 992 ze zm. - dalej jako: ustawa o świadczeniach rodzinnych), rozporządzenia Ministra Polityki Społecznej z dnia 7 czerwca 2005r. w sprawie wzoru wniosku o ustalenie prawa do zaliczki alimentacyjnej oraz odpowiednich zaświadczeń (Dz.U. Nr 105, póz. 882), oraz art. 104 i 108 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2000r. Nr 98, póz. 1071 ze zm. - dalej jako: k.p.a), decyzją z dnia [...] września 2005r. Nr [...] odmówił M.P. przyznania zaliczki alimentacyjnej na dzieci P.J. i D.J.. W uzasadnieniu decyzji organ l instancji przytoczył treść przepisów art. 2 pkt 5 ustawy o zaliczce alimentacyjnej oraz art. 3 pkt 17 ustawy o świadczeniach rodzinnych i wskazał, że wnioskodawczyni M.P. nie spełnia przesłanek określonych w ustawie, bowiem nie jest osobą samotnie wychowującą dziecko, ponieważ wychowuje przynajmniej jedno dziecko z jego ojcem, tj. córkę J.L. z W.L..
W odwołaniu od tej decyzji M.P. wskazała, iż jest osobą rozwiedzioną, wychowującą łącznie troje dzieci. Podała, że wyrokiem Sądu Rejonowego przyznane zostały jej alimenty na P. i D.J., lecz egzekucja tych alimentów od ojca dzieci - J.J. okazała się bezskuteczna. Odwołująca się wskazała ponadto, że ojciec P. i D. ma ograniczone wykonywanie władzy rodzicielskiej, jednak z dziećmi nie utrzymuje żadnego kontaktu. Konkubent jej nie jest natomiast zobowiązany do łożenia na utrzymanie P. i D., lecz na wspólną córkę J..
Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z dnia [...] listopada 2005r. Nr [...] utrzymało w mocy decyzję organu l instancji. Organ odwoławczy wskazał, że odmowa przyznania zaliczki alimentacyjnej na małoletnich: P.J. i D.J. była uzasadniona, bowiem oni, jako osoby uprawnione do świadczeń alimentacyjnych na podstawie tytułu egzekucyjnego, których egzekucja okazała się bezskuteczna, nie są wychowywani przez osobę samotną jak wymaga tego przepis art. 2 pkt 5 lit. a ustawy o zaliczce alimentacyjnej. Odwołująca się nie jest "osobą samotnie wychowującą dziecko" w rozumieniu przepisu art. 3 pkt 17 ustawy o świadczeniach rodzinnych. Zgodnie ze wskazanym przepisem za taką uważana jest panna, kawaler, osoba pozostająca w separacji orzeczonej prawomocnym wyrokiem sądu, osoba rozwiedziona, wdowa lub wdowiec, jeżeli wspólnie nie wychowuje dziecka z ojcem lub matką dziecka. Zdaniem organu II instancji, skoro odwołująca się wspólnie z konkubentem W.L. wychowuje wspólne ich dziecko J.L., to nie można jej uznać za osobę samotnie wychowującą dzieci.