Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Gminy w sprawie ustalenia liczby punktów sprzedaży napojów alkoholowych zawierających powyżej 4,5% alkoholu przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży jak i w miejscu sprzedaży oraz zasad usytuowania miejsc sprzedaży i podawania napojów alkoholowych I. stwierdza nieważność § 2 ust. 1 lit. c zaskarżonej uchwały; II. określa, że zaskarżona uchwała w zakresie wskazanym w punkcie I wyroku nie podlega wykonaniu.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jacek Jaśkiewicz (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Marek Szumilas Sędzia WSA Michał Ruszyński Protokolant st. sekr. sąd. Monika Walentynowicz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 lutego 2014 r. sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego na uchwałę Rady Gminy z dnia 30 grudnia 2002 r. nr IV/14/2002 w sprawie ustalenia liczby punktów sprzedaży napojów alkoholowych zawierających powyżej 4,5% alkoholu przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży jak i w miejscu sprzedaży oraz zasad usytuowania miejsc sprzedaży i podawania napojów alkoholowych I. stwierdza nieważność § 2 ust. 1 lit. c zaskarżonej uchwały; II. określa, że zaskarżona uchwała w zakresie wskazanym w punkcie I wyroku nie podlega wykonaniu.

Uzasadnienie strona 1/2

1. Uchwałą z dnia 30 grudnia 2002 r. nr IV/14/2002 Rada Gminy ustaliła liczbę punktów sprzedaży napojów alkoholowych zawierających powyżej 4,5% alkoholu (z wyjątkiem piwa) przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży jak i w miejscu sprzedaży oraz zasad usytuowania miejsc sprzedaży i podawania napojów alkoholowych na terenie tej gminy. Uchwała została opublikowana w Dzienniku Urzędowym Województwa z 2003 r. Nr 1 pod poz. 7 i weszła w życie z dniem 22 stycznia 2003 r.

Stosownie do treści § 2 ust. 1 tej uchwały punkty sprzedaży oraz sprzedaży i podawania napojów alkoholowych mogą być usytuowane w odległości nie mniejszej niż 100m od:

a) szkół,

b) przedszkoli,

c) obiektów sakralnych i cmentarzy.

2. Skargę na powyższą uchwałę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego złożył Prokurator Rejonowy wnosząc o stwierdzenie jej nieważności w części a mianowicie dotyczącej§ 2 ust. 1 zarzucając mu istotne naruszenia art. 12 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 26 października 1982 roku o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (tekst jedn. Dz.U. z 2012 r. poz. 1356) polegające na przekroczeniu delegacji ustawowej i powieleniu materii ustawowej.

3. W odpowiedzi na skargę Rada Gminy wniosła o jej uwzględnienie przyznając zasadność zarzutów skargi.

Pismem z dnia [...] lutego 2014 r. Prokurator Okręgowy zmodyfikował skargę w części dotyczącej zakresu zaskarżenia oraz wniosku w ten sposób, że zakresem zaskarżenia objął wyłącznie § 2 ust. 1 pkt c) (w ocenie sądu jest to lit. c) przedmiotowej uchwały, wnosząc o stwierdzenie jego nieważności.

W uzasadnieniu tego stanowiska podniósł, że określone w § 2 ust. 1 lit. a) i b) zasady usytuowania punktów sprzedaży oraz sprzedaży i podawania napojów alkoholowych są zgodne z prawem. Natomiast przepis § 2 ust. 1 lit. c), dotyczący obiektów sakralnych nie znajduje umocowania w ustawie o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi. Stanowisko to podtrzymano na rozprawie w dniu 19 lutego 2014 r.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

4. Stosownie do treści art. 1 § 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 roku Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269 ze zm.), sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości między innymi poprzez kontrolę działalności administracji publicznej. Kontrola taka sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej (art. 1 § 2 ustawy). Zakres kontroli administracji publicznej obejmuje także orzekanie w sprawach skarg na akty prawa miejscowego oraz inne akty organów jednostek samorządu terytorialnego (art. 3 § 1 w związku z § 2 pkt 5 i 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.; dalej p.p.s.a.).

Zaskarżona uchwała jest aktem prawa miejscowego, gdyż zawiera ona normy o charakterze generalnym i abstrakcyjnym, ustanowione przez ustawowo wskazany organ administracji. Zgodnie z art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn. Dz. U. z 2013 r. poz. 594 ze zm.), gminie przysługuje prawo stanowienia przepisów powszechnie obowiązujących na obszarze gminy na podstawie i wyłącznie w granicach określonych przez upoważnienie ustawowe. Stosownie do treści art. 12 ust. 2 ustawy o wychowaniu w trzeźwości (w wersji obowiązującej na dzień podjęcia zaskarżonej uchwały) rada gminy ustala, w drodze uchwały, zasady usytuowania na terenie gminy miejsc sprzedaży i podawania napojów alkoholowych.

Strona 1/2