Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Adam Jutrzenka-Trzebiatowski Sędziowie Sędzia WSA Michał Ruszyński (spr.) Sędzia WSA Krzysztof Dziedzic Protokolant st. sekr. sąd. Monika Walentynowicz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 kwietnia 2017 r. sprawy ze skargi D.F. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r. nr [...], II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz skarżącej D.F. kwotę 200 (dwieście) złotych, tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Decyzją z [...] kwietnia 1994 r. nr [...] Kierownik Urzędu Rejonowego - na podstawie art. 10 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczeniu nieruchomości (Dz.U. z 1991 r., nr 30, poz. 127, dalej: u.g.g.w.n.) - zatwierdził projekt podziału nieruchomości położonej we wsi [...], składającej się z działek nr [...] o ogólnej powierzchni 1,98 ha, stanowiącej własność T.T., zapisanej w księdze wieczystej nr [...], polegający na wydzieleniu działki nr [...] o powierzchni 0,01 ha z przeznaczeniem do przeniesienia prawa własności (pod poszerzenie istniejącej drogi). Organ orzekł, że działka nr [...] o powierzchni 0,16 ha wraz z pozostałą częścią nieruchomości pozostaje u dotychczasowego właściciela.
Uzasadniając decyzję organ wyjaśnił, że z wniosek o zatwierdzenie projektu podziału nieruchomości złożył właściciel ww. nieruchomości - T.T. (wniosek z [...].03.1994 r.). Organ wskazał ponadto, że zatwierdzenie projektu podziału nieruchomości była możliwe, bowiem opracowany projekt jest zgodny z miejscowym planem ogólnym zagospodarowania przestrzennego gminy, zatwierdzonym uchwałą Rady Gminy nr 1/I/93 z 28.01.1993 r.
Pismem z [...] maja 2016 r. D.F. - obecna, na podstawie umowy dożywocia, właścicielka działki nr [...] - w oparciu o art. 156 § 1 pkt 2 i art. 158 k.p.a zwróciła się do Samorządowego Kolegium Odwoławczego o stwierdzenie nieważności decyzji Kierownika Urzędu Rejonowego z [...] kwietnia 1994 r. nr [...]. Decyzji tej wnioskodawczyni zarzuciła naruszenie: a) art. 10 u.g.g.w.n., poprzez błędną wykładnię i jego zastosowanie w zaskarżonej decyzji pomimo, iż brak było ku temu przesłanek, bowiem przepis ten dotyczy budowy nowych ulic przeznaczonych do obsługi działek powstałych w wyniku tego podziału, zaś w niniejszej sprawie chodziło jedynie o poszerzenie istniejącej już drogi, a nadto brak wniosku i zgody ówczesnego właściciela działek na dokonanie ich podziału; b) art. 55 ust. 1 u.g.g.w.n., poprzez jego niezastosowanie i nie ustalenie odszkodowania za grunt, który miał rzekomo przejść na własność Gminy w związku z zatwierdzeniem projektu podziału, c) art. 10 k.p.a, poprzez przeprowadzenie czynności bez poinformowania wnioskodawczyni o tym fakcie, celem umożliwienia wzięcia w nich udziału.
Decyzją z [...] sierpnia 2016 r. nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze odmówiło stwierdzenia nieważności decyzji Kierownika Urzędu Rejonowego z [...] kwietnia 1994 r. nr [...]. W uzasadnieniu decyzji Kolegium wskazało, że zgodnie z art. 10 u.g.g.w.n., podział nieruchomości mógł nastąpić przy spełnieniu następujących przesłanek: zgodność z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, na wniosek właściciela, w celu wydzielenia pod budowę ulic z nieruchomości stanowiącej własność wnioskodawcy. Właścicielowi przysługiwało odszkodowanie ustalane według zasad obowiązujących przy wywłaszczaniu nieruchomości. W związku z powyższym Kolegium wskazało, że decyzja wydana została przez właściwy organ, którym był Kierownik Urzędu Rejonowego. Odnośnie braku wniosku właściciela jako dokumentu stanowiącego podstawę do wydania decyzji wypowiedział się Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 8 marca 2016 r. I OSK 1488/14 (Lex nr 2035978) stwierdzając, że nie można uznać, skoro wniosek nie został fizycznie odnaleziony to okoliczność ta sama w sobie stanowi o tym, iż decyzja została wydana bez takiego wniosku a więc z rażącym naruszeniem prawa. Kolegium wskazało ponadto, że bezspornie art. 10 ust. 5 u.g.g.w.n. wyraźnie dotyczył wydzielenia gruntów na cele budowy ulic, a nie na jej poszerzenie. Droga już istniała i istnieje nadal, decyzja dotyczyła 100m2 na jej poszerzenie. Organ wydający decyzję stwierdził, iż "opracowany projekt podziału jest zgodny z miejscowym planem ogólnym zagospodarowania przestrzennego gminy, zatwierdzonym uchwałą Rady Gminy nr 1/I/93 z 28.01.1993 r.". Obecnie Wójt Gminy zaświadczył, że nie posiada planu zagospodarowania przestrzennego dla nieruchomości gruntowej oznaczonej numerem ewidencyjnym działki [...]. Jednocześnie zaświadczył, że działka nr [...] o powierzchni 0,17 ha w zmianie do ogólnego planu zagospodarowania przestrzennego zatwierdzonej uchwałą Rady Gminy nr 1/I/93 z 28 stycznia 1993 r. oznaczona była symbolem 1MN - budownictwo mieszkaniowe. Dalej Kolegium wskazało, że grunty wydzielone pod budowę ulic z nieruchomości objętej na wniosek właściciela podziałem przechodzą na własność gminy z dniem, w którym decyzja lub orzeczenie o podziale stały się ostateczne lub prawomocne, za odszkodowaniem ustalonym według zasad obowiązujących przy wywłaszczaniu nieruchomości. Okolicznością bezsporną w sprawie jest, że odszkodowanie nie zostało wypłacone właścicielowi nieruchomości ani też następcy pranemu, jakim jest strona. Mając powyższe na uwadze Kolegium oceniło, że decyzja Kierownika Urzędu Rejonowego z [...] kwietnia 1994r. nr [...], nie została wydana z rażącym naruszeniem prawa.