Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Gminy w sprawie ustalenia dla Gminy liczby punktów sprzedaży napojów zawierających powyżej 4,5% alkoholu (z wyjątkiem piwa) przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży, jak i w miejscu sprzedaży oraz zasad usytuowania na terenie gminy miejsc sprzedaży i podawania napojów alkoholowych stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w części obejmującej § 3.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Grażyna Staniszewska Sędziowie Sędzia WSA Michał Ruszyński Sędzia WSA Sławomir Pauter (spr.) Protokolant st. sekr. sąd. Monika Walentynowicz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 listopada 2015 r. sprawy ze skargi Wojewody na uchwałę Rady Gminy z dnia 28 czerwca 2006 r. nr XXX/224/06 w sprawie ustalenia dla Gminy liczby punktów sprzedaży napojów zawierających powyżej 4,5% alkoholu (z wyjątkiem piwa) przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży, jak i w miejscu sprzedaży oraz zasad usytuowania na terenie gminy miejsc sprzedaży i podawania napojów alkoholowych stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w części obejmującej § 3.

Uzasadnienie strona 1/4

Rada Gminy w dniu 28 czerwca 2006 roku podjęła uchwałę nr XXX/224/06 w sprawie ustalenia dla Gminy liczby punktów sprzedaży napojów zawierających powyżej 4,5% alkoholu (za wyjątkiem piwa) przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży jak i w miejscu sprzedaży oraz zasad usytuowania na terenie gminy miejsc sprzedaży i podawania napojów alkoholowych.

Powyższa uchwała stała się przedmiotem skargi złożonej przez Wojewodę. W złożonej skardze Wojewoda w oparciu o przepis art. 2 i art. 94 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. z 1997 r., Nr 78, poz. 483) oraz § 143 w zw. z § 26 ust. 1 załącznika do rozporządzenia z dnia 20 czerwca 2002 roku w sprawie zasad techniki prawodawczej (Dz.U. z 200 2r., Nr 100, poz. 908 ze zm.). wniósł o stwierdzenie nieważności zaskarżonej uchwały w części dotyczącej § 3.

Jako postawę prawną podjęcia powyższej uchwały Rada Gminy podała m.in. art. 12 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 1982 roku o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (tj. Dz.U. z 2002 r., Nr 147, poz. 1231 ze zm.).

W § 1 uchwały ustalono liczbę punktów sprzedaży napojów alkoholowych zawierających powyżej 4,5% alkoholu (za wyjątkiem piwa) przeznaczonego do spożycia poza miejscem sprzedaży jak i przeznaczonych do spożycia w miejscu sprzedaży. W § 2 uchwały ustalono zasady usytuowania miejsc sprzedaży i podawania napojów alkoholowych stwierdzając w pkt 1 tegoż paragrafu, że miejsce sprzedaży napojów alkoholowych nie może być usytuowane bliżej niż 50 metrów w linii prostej od szkoły, przedszkola, domów kultury i innych placówek oświatowo-wychowawczych, obiektów kultu religijnego oraz placówek mających w zakresie działania profilaktykę i leczenie alkoholizmu. W pkt 2 tegoż paragrafu wskazano tereny, na których punkty sprzedaży napojów alkoholowych nie mogą być usytuowane. Natomiast w § 3 uchwały będącego przedmiotem skargi złożonej w niniejszej sprawie Rada Gminy postanowiła, że pomiaru odległości, o której mowa w § 2 pkt 1 dokonuje się w linii prostej na najkrótszym odcinku od wejścia do punktu sprzedaży napojów alkoholowych do wejścia do obiektu wymienionego w § 2 pkt 1. W § 4 stwierdzono, że traci moc uchwała Rady Gminy z dnia 11 września 2001 roku ustalająca poprzednio liczbę punktów sprzedaży napojów alkoholowych zawierających powyżej 4,5 % alkoholu (za wyjątkiem piwa) przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży, jak i w miejscu sprzedaży i warunków sprzedaży tych napojów, a w § 5 powierzono wykonanie uchwały Wójtowi Gminy. Natomiast w § 6 określona termin wejścia uchwały w życie.

Wnosząco o stwierdzenie nieważności § 3 powyższej uchwały Wojewoda podniósł w uzasadnieniu skargi, że ustawa o wychowaniu w trzeźwości w oparciu o postanowienia której podjęto uchwałę ma na celu stworzenie warunków ograniczających dostęp do alkoholu jak i ochronę obiektów uznanych za szczególnie istotne ze społecznego punktu widzenia. W ramach delegacji wynikającej z art. 12 ust. 2 ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi rada gminy jest upoważniona do ustalenia m.in. minimalnych odległości punktów sprzedaży napojów alkoholowych od niektórych obiektów, której zasady mierzenia winny być określone jednoznacznie. Takim kryterium nie jest ustalenie w § 3 zaskarżonej uchwały, że odległość ta tj. 50 metrów jest mierzona od wejścia do punktu sprzedaży napojów alkoholowych do punktu wejścia do obiektu chronionego wymienionego w § 2 pkt 1 uchwały. W uchwale nie zamieszczono definicji obiektu ani też nie odwołano się do innych aktów prawnych np. ustawy Prawo budowlane zawierające definicję pojęcia "obiekt budowlany". W konsekwencji istnieje możliwość interpretowania pojęcia obiekt jako budynek z instalacjami i urządzeniami technicznymi, czy też szerzej obejmującego również teren przyległy do obiektu budowlanego w rozumieniu prawa budowlanego. Przedstawione możliwości interpretacyjne mogą prowadzić do różnych rozstrzygnięć w zakresie przyznawania uprawnienia w przedmiocie lokalizacji punktów sprzedaży napojów alkoholowych. Przyjęcie węższego znaczenia pojęcia obiekt może prowadzić do sytuacji, że punkt sprzedaży napojów alkoholowych będzie mieścił się tuż przy granicy lub nawet w granicach terenu na którym znajduje się objęty ochroną budynek.

Strona 1/4