Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Grażyna Staniszewska Sędziowie Sędzia WSA Ireneusz Fornalik (spr.) Sędzia WSA Mirosław Trzecki Protokolant st. sekr. sąd. Monika Walentynowicz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 listopada 2013 r. sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego na uchwałę Rady Miejskiej z dnia 30 stycznia 2013 r. nr XXXI/238/2013 w sprawie regulaminu dostarczania wody i odprowadzania ścieków I. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w całości, II. określa, że zaskarżona uchwała nie podlega wykonaniu.
W dniu 30 stycznia 2013 r. Rada Miasta podjęła na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r., Nr 142, poz. 1591, ze zm.) oraz art. 3 ust. 1 i art. 19 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (t.j. Dz. U. z
2006 r. Nr 123, poz. 858, ze zm.) uchwałę nr XXXI/238/2013 w sprawie "Regulaminu dostarczania wody i odprowadzania ścieków" na terenie Gminy, który stanowi załącznik do uchwały.
Uchwała powyższa została zaskarżona do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wlkp. przez Prokuratora Rejonowego, w której to zarzucił obrazę art. 7 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej oraz art. 19 ust. 2 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków polegające na przekroczeniu granic upoważnienia ustawowego, przejawiającym się w powtarzaniu i modyfikowaniu przepisów ustawowych przy jednoczesnym zaniechaniu uregulowania zagadnień wyegzemplifikowanych w upoważnieniu ustawowym, skutkujące brakiem jego należytego wykonania. Na podstawie art. 147 § 1 p.p.s.a. skarżący wniósł o stwierdzenie nieważności uchwały w całości.
W uzasadnieniu skargi Prokurator wskazał, że lokalny prawodawca przekroczył zakres uprawnień nadanych mu przepisem art. 19 ust. 2 wskazanej wyżej ustawy podnosząc, że w Regulaminie przyjętym zaskarżoną uchwałą zawarta jest znaczna ilość powtórzeń zapisów ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków, często połączonych z modyfikacją norm ustawowych, gdy tymczasem uchwała rady gminy nie może regulować jeszcze raz tego, co jest już zawarte w obowiązującej ustawie (rozporządzeniu). Zdaniem skarżącego taka uchwała, jako istotnie naruszająca prawo, jest nieważna. Kwestionowane zapisy związane z zakazem powtarzania i modyfikowania postanowień aktów wyższego rzędu to:
1) § 2 Regulaminu stanowiącego załącznik do uchwały, który stanowi powtórzenie art. 16 ust. 1 ustawy,
2) przepis § 3 ust. 1 Regulaminu, wskazujący na obowiązki przedsiębiorstwa wodociągowo-kanalizacyjnego, jest powtórzeniem art. 5 ust. 1 ustawy,
3) treść § 9 Regulaminu stanowi niedopuszczalne powtórzenie unormowania zawartego w art. 6 ust. 1 ustawy,
4) treść § 11 Regulaminu, który w zakresie ust. 1 powtarza regulację zawartą w art. 6 ust. 2 ustawy, w zakresie ust. 2 - art. 6 ust. 4 ustawy, natomiast w zakresie ust. 3 - art. 6 ust. 6 ustawy,
5) § 21 i § 22 stanowią niedopuszczalne powtórzenie unormowania zawartego w art. 27 ust. 1 ustawy,
6) § 23 Regulaminu stanowi zmodyfikowane powtórzenie zapisów § 18 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Budownictwa w sprawie określenia taryf, wzoru wniosku o zatwierdzenie taryf oraz warunków rozliczeń za zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzanie ścieków, w którym całkowicie odmiennie uregulowano kwestię sposobu ustalania ilości zużytej wody w przypadku niesprawności wodomierza głównego (w szczególności zabrakło w ocenie strony skarżącej wskazania, jak uczyniła to Rada, minimalnych okresów niesprawności; lokalny prawodawca pominął nadto inne metody obliczania zużytej wody przewidziane w końcowej części przywołanego przepisu rozporządzenia),