Sprawa ze skargi na uchwałę Sejmiku Województwa w sprawie ustalenia wynagrodzenia Marszałka Województwa stwierdza nieważność § 1 ust. 2 zaskarżonej uchwały.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sławomir Pauter Sędziowie Sędzia WSA Jacek Jaśkiewicz (spr.) Asesor WSA Jarosław Piątek Protokolant st.sekr.sąd. Elżbieta Dzięcielewska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 grudnia 2018 r. sprawy ze skargi Wojewody na uchwałę Sejmiku Województwa z dnia 18 lipca 2018 r., nr XLVIII/753/18 w sprawie ustalenia wynagrodzenia Marszałka Województwa stwierdza nieważność § 1 ust. 2 zaskarżonej uchwały.

Uzasadnienie strona 1/4

1. Uchwałą z dnia 18 lipca 2018 r., nr XLVIII/753/18 Sejmik Województwa ustalił następujące składniki wynagrodzenia Marszałka Województwa:

- wynagrodzenie zasadnicze w kwocie 5.000,00 zł, dodatek funkcyjny w kwocie 2.500,00 zł, dodatek specjalny w wysokości 3.000,00 oraz dodatek za wieloletnią pracę w wysokości 20% wynagrodzenia zasadniczego w kwocie 1.000,00 zł (§ 1 ust. 1),

- dodatek specjalny w wysokości 1.000,00 zł w okresie od dnia 1 lipca 2018 r. do dnia 31 grudnia 2018 r. (§ 1 ust. 2).

Jako podstawy prawne tej uchwały wskazano art. 18 pkt 15 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa (tekst jedn. Dz. U. z 2018 r., poz. 913 ze zm., dalej u.s.w.), art. 10 ust. 2, art. 36 ust. 1-5, art. 37 ust. 3 i art. 38 ust. 1 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o pracownikach samorządowych (tekst jedn. Dz. U. z 2018 r. poz. 1260, dalej w skrócie u.p.s.) oraz § 3 pkt 1 oraz § 6 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 maja 2018 r. w sprawie wynagradzania pracowników samorządowych (Dz. U. z 2018 r. poz. 936) wraz z załącznikiem nr 1 tabeli nr I lit. B lp. 5 do tego rozporządzenia.

2. Na powyższą uchwałę skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wlkp. wniósł Wojewoda, wnosząc o stwierdzenie nieważności § 1 ust. 2 tej uchwały i zarzucając mu istotne naruszenie art. 10 ust. 2 i art. 36 ust. 5 u.ps. w związku z § 6 w sprawie wynagradzania pracowników samorządowych.

Zdaniem Wojewody przyznanie Marszałkowi Województwa dodatku specjalnego wskazanego w § 1 ust. 2 zaskarżonej uchwały wykracza poza przyznane w art. 18 pkt 15 u.s.w. w zw. z art. 10 ust. 2 u.p.s. uprawnienie do określania wynagrodzenia marszałkowi województwa. Zdaniem organu nadzoru ustawa o pracownikach samorządowych rozróżnia dwa rodzaje dodatków specjalnych. Pierwszym z nich jest dodatek specjalny określony w art. 36 ust. 3 u.p.s., stanowiący obligatoryjny składnik wynagrodzenia wójta (burmistrza, prezydenta miasta), starosty oraz marszałka województwa, którego sposób naliczania określony został w § 6 rozporządzenia. Drugim natomiast jest dodatek, o którym mowa w art. 36 ust. 5 u.p.s. Dodatek ten ma charakter fakultatywny, a warunkiem jego przyznania jest zaistnienie określonych przesłanek, tj. okresowego zwiększenia obowiązków służbowych lub powierzenia dodatkowych zadań.

Analiza porównawcza treści powyższych przepisów wskazuje, że dodatek specjalny, o którym mowa w art. 36 ust. 5 u.p.s. nie przysługuje marszałkowi województwa oraz pozostałym osobom, o których mowa w art. 36 ust. 3. Przysługuje im bowiem, z tytułu zajmowanego stanowiska i związanych z tym zadań, dodatek specjalny, o charakterze obligatoryjnym, którego sposób naliczania oraz minimalną i maksymalną wysokość określono w § 6 rozporządzenia.

Dodatkowo przyznanie przez dwóch dodatków specjalnych o łącznej wysokości przekraczającej kwotę maksymalną (przy założeniu zastosowania wskazanej w uchwale stawki wynagrodzenia, zasadniczego i dodatku funkcyjnego) stanowi wprost naruszenie § 6 rozporządzenia. Przepis ten określa bowiem minimalną i maksymalną kwotę dodatku specjalnego przysługującego osobom, o których mowa w art. 36 ust.3 u.p.s.

Strona 1/4