Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marek Szumilas Sędziowie Sędzia WSA Grażyna Staniszewska Sędzia WSA Adam Jutrzenka -Trzebiatowski (spr.) Protokolant sekr. sąd. Stanisława Maciejewska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 marca 2015 r. sprawy ze skargi M.H. o wznowienie postępowania sądowego zakończonego wyrokiem z dnia 9 lipca 2014 r., sygn. akt II SA/Go 143/14 w sprawie ze skargi M.H. na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie nakazu doprowadzenia obiektu budowlanego do stanu zgodnego z prawem oddala skargę.
Decyzją nr [...] z dnia [...] maja 2012 r. Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego ( określany dalej jako PINB ) - powołując się na przepisy art. 103 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2010 r., Nr 243, poz. 1623 ze zm. - określanej dalej jako u.p.b. ) w zw. z art. 40 ustawy z dnia 24 października 1974 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 1974 r., Nr 38, poz. 229 ze zm.) oraz art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r., Nr 98, poz. 1070 ze zm.- określanej dalej jako k.p.a. ), nakazał E sp. z o.o. (Oddział Dystrybucji) doprowadzenie - usytuowanego na stanowiącej własność M.H., działce nr [...] - obiektu budowlanego tj. sieci napowietrznej linii elektroenergetycznej SN 15kV o symbolu L-405, na odcinku o numeracji słupów nr [...] do stanu zgodnego z prawem przez "wypionowanie" słupów przelotowych o nr [...], oczyszczenie z korozji i zabezpieczenie farbami antykorozyjnymi elementów konstrukcyjnych słupów oraz zamontowanie na słupie nr [...] tabliczki ostrzegawczej w terminie 99 dni od dnia, w którym decyzja stanie się ostateczna.
W wyniku odwołania M.H. - działającego przez pełnomocnika G.D. - Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego (określany dalej jako WINB ) decyzją nr [...] z dnia [...] lipca 2012 r. utrzymał w mocy decyzję organu I instancji. Od decyzji organu odwoławczego skargę do WSA w Gorzowie wnieśli M.H. i - w imieniu własnym - G.D..
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wlkp. wyrokiem z dnia
6 listopada 2012 r., w sprawie sygn. akt II SA/Go 600/12, po rozpoznaniu obu skarg - w wyniku uwzględnienia skargi M.H. uchylił zaskarżoną decyzję WINB, natomiast skargę G.D. oddalił.
Sąd za trafne uznał stanowisko organów, że obowiązujące w ustalonej dacie wymiany słupów przepisy prawa tj. art. 28 ust. 1 Prawa budowlanego z 1974 r. oraz § 9 ust. 1 pkt 4 i § 19 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 20 lutego 1975 r. w sprawie nadzoru urbanistyczno - budowlanego (Dz. U. Nr 8, poz. 48 ze zm.), nakładały na inwestora obowiązek uzyskania dla tego typu inwestycji pozwolenia na budowę, którego następca prawny inwestora w toku niniejszej sprawy nie przedstawił. Stąd też prawidłowo organy przyjęły, że zastosowanie w sprawie ma art. 37 Prawa budowlanego z 1974 r.
Oddalając skargę G.D. Sąd stwierdził, iż w sprawie nie ma sporu, że nieruchomość (działka nr [...]) na której znajdują się słupy o jakich mowa w decyzji organu I instancji, stanowi własność M.H., wobec czego G.D., występujący w postępowaniu administracyjnym jako jego pełnomocnik stosownie do art. 33 k.p.a., nie wykazał żadnego tytułu prawnego do wskazanej nieruchomości, wobec czego nie wykazał swojego interesu prawnego we wniesieniu skargi do sądu administracyjnego.
Co do skargi M.H., posiadającego legitymację skargową jako właściciel nieruchomości na której znajduje się samowolnie wzniesiony obiekt budowlany, Sąd stwierdził, że oceniając możliwość legalizacji, organ II instancji prawidłowo zbadał, czy obiekt budowlany znajduje się na terenie, który zgodnie z przepisami o planowaniu przestrzennym nie jest przeznaczony pod zabudowę albo przeznaczony jest pod innego rodzaju zabudowę, tj. przesłanki rozbiórki z art. 37 ust. 1 pkt 1 Prawa budowlanego z 1974 r. Sąd wywiódł, iż postępowanie, prowadzone w razie stwierdzenia samowoli budowlanej, nakierowane jest na przywrócenie stanu zgodności danego przedsięwzięcia z ładem architektoniczno-budowlanym. Następuje to albo poprzez zalegalizowanie samowolnie wybudowanego obiektu, albo też poprzez orzeczenie nakazu jego rozbiórki. W sytuacji, w której nie można ustalić dokładnej daty wykonania samowoli (jej zakończenia), choć wiadomo, że miało to miejsce w latach 80-tych XX wieku przyjąć należy pogląd, zgodnie z utrwaloną linią orzeczniczą sądów administracyjnych, że przywrócenie porządku prawnego w zakresie zagospodarowania przestrzeni może nastąpić tylko w odniesieniu do obecnie istniejącego stanu prawnego. Organ zasadnie zatem przyjął, że przewidziana w przepisie art. 37 ust. 1 pkt 1 Prawa budowlanego z 1974 r. zgodność inwestycji z przepisami o planowaniu przestrzennym dotyczy daty podejmowania decyzji. Prawidłowo uznał również, że miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego nie musi przewidywać lokalizacji na działkach konkretnych słupów, stanowiących element linii energetycznej. Wystarczy bowiem, że zapisy planu miejscowego ustalają dla linii elektroenergetycznych korytarze techniczne, w których muszą być zlokalizowane wszystkie elementy sieci, a więc także należące do ich części składowych słupy.