Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marek Szumilas Sędziowie Sędzia WSA Aleksandra Wieczorek Sędzia WSA Sławomir Pauter (spr.) Protokolant sekr. sąd. Elżbieta Dzięcielewska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 listopada 2013 r. sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego na uchwałę Rady Miejskiej z dnia 27 kwietnia 2006 r., nr XXXVIII/16/06 w przedmiocie Regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie Gminy o statusie miejskim stwierdza nieważność § 2 pkt 3-24, § 3, § 4 ust. 1 pkt 1-5, § 5 pkt 1,2,3-8, 14, § 6, § 17 ust. 1, § 20 ust. 4, § 26, § 28, § 29 zaskarżonej uchwały.
W dniu 27 kwietnia 2006 r. Rada Miejska podjęła, na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r., Nr 142, poz. 1591, ze zm.) oraz art. 4 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 13 września 1996 r.
o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz. U. z 2005 r. Nr 236, poz. 2008) zwanej dalej jako "u.c.p.g.", uchwałę nr XXXVIII/16/06 w sprawie uchwalenia "Regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie Gminy o statusie miejskim". Uchwała została opublikowana w Dzienniku Urzędowym Województwa z 2006 r. Nr 44 pod poz. 1000 i weszła w życie z dniem 8 lipca 2006 r.
Uchwała powyższa została zaskarżona do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wlkp. przez Prokuratora Rejonowego, który wniósł o stwierdzenie jej nieważności w części obejmującej § 2 pkt 3-24, § 3, § 4 ust. 1 pkt 1-5, § 5 pkt 1-2, pkt 4-8, pkt 14, § 6, § 17 ust. 1, § 20 ust. 4, § 26, § 28 i § 29.
W uzasadnieniu skargi Prokurator wskazał, że regulamin utrzymania czystości i porządku na terenie gminy jest aktem prawa miejscowego i z tego względu należy do źródeł prawa powszechnie obowiązującego na obszarze działania organu, który je ustanowił (art. 87 ust. 2 Konstytucji RP). Tego rodzaju akt normatywny musi odpowiadać wszystkim wymogom, jakie prawo stawia w odniesieniu do zasad tworzenia i obowiązywania systemu źródeł prawa. Stosownie zaś do art. 94 Konstytucji RP organy samorządu terytorialnego ustanawiają akty prawa miejscowego obowiązujące na obszarze działania tych organów, na podstawie i w granicach upoważnień zawartych w ustawie. Tym samym ustawodawca wyznaczył aktom prawa miejscowego konkretne miejsce w hierarchii źródeł prawda: akty te mają charakter zależny od źródeł prawa wyższego rzędu, czego konsekwencją jest stanowisko, iż nie mogą normować materii uregulowanych aktami wyższego rzędu, nadto nie mogą wykraczać poza zakres delegacji ustawowej. Natomiast granice upoważnienia do wydania regulaminu czystości i porządku na terenie gminy wyznacza art. 4 ust. 2 u.c.p.g.
Prokurator podkreślił, że oceniając legalność regulaminu należy mieć również na uwadze przepisy rozporządzenia w sprawie techniki prawodawczej określającego sposób tworzenia aktów normatywnych m.in. aktów prawa miejscowego. Rada gminy uchwalając więc przepisy prawa miejscowego winna to czynić w zgodzie z postanowieniami wskazanego rozporządzenia, stanowiącego w myśl art. 87 ust. 1 Konstytucji RP źródło powszechnie obowiązującego prawa. Rada gminy powinna zatem uwzględniać regulacje § 115 i § 135 w zw. z § 143 załącznika do wskazanego rozporządzenia, z których wynika, że w akcie wykonawczym zamieszcza się tylko przepisy regulujące sprawy przekazane do unormowania w przepisie upoważniającym. Przepisy § 118 i § 137 w zw. z § 143 załącznika do rozporządzenia stanowią natomiast, że w akcie wykonawczym nie powtarza się tego, co zostało wcześniej przez prawodawcę unormowane w przepisie powszechnie obowiązującym. Naruszenie tego zakazu i wprowadzenie do uchwały przepisów innych aktów normatywnych powoduje nieważność tych zapisów.