Sprawa ze skargi na uchwałę Sejmiku Województwa w sprawie nadania statutu Wojewódzkiemu Ośrodkowi [...] I. stwierdza nieważność § 9 ust. 4 pkt 2 statutu Wojewódzkiego Ośrodka [...], stanowiącego załącznik do uchwały Sejmiku Województwa z dnia [...] r. nr XXV/245/12 w sprawie nadania statutu Wojewódzkiemu Ośrodkowi [...], II. stwierdza, że zaskarżona uchwała w zakresie wskazanym w punkcie I wyroku nie podlega wykonaniu.
Sentencja

Dnia 6 grudnia 2012 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jacek Jaśkiewicz Sędziowie Sędzia WSA Marek Szumilas Sędzia WSA Ireneusz Fornalik (spr.) Protokolant sekr. sąd. Małgorzata Zacharia-Gardzielewska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 grudnia 2012 r. sprawy ze skargi Wojewody na uchwałę Sejmiku Województwa z dnia [...] r. nr XXV/245/12 w sprawie nadania statutu Wojewódzkiemu Ośrodkowi [...] I. stwierdza nieważność § 9 ust. 4 pkt 2 statutu Wojewódzkiego Ośrodka [...], stanowiącego załącznik do uchwały Sejmiku Województwa z dnia [...] r. nr XXV/245/12 w sprawie nadania statutu Wojewódzkiemu Ośrodkowi [...], II. stwierdza, że zaskarżona uchwała w zakresie wskazanym w punkcie I wyroku nie podlega wykonaniu.

Uzasadnienie strona 1/6

Uchwałą Nr XXV/245/12 z dnia 11 czerwca 2012r., podjętą na podstawie przepisu art. 42 ust. 4 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz.U. Nr 112, poz. 654 ze zm.) w związku z art. 18 pkt 19 lit. f ustawy z dnia 5 czerwca 1998r. o samorządzie województwa (Dz.U. z 2001r. Nr 142, poz. 1590 ze zm.), Sejmik Województwa nadał statut Osrodkowi Medycyny [...]. W stanowiącym załącznik do uchwały statucie, Sejmik określił cele i zadania Ośrodka, jego organy, strukturę organizacyjną oraz prowadzoną przez Ośrodek formę gospodarki finansowej.

Powołując się na dyspozycję art. 82c ust. 1 ustawy o samorządzie województwa oraz art. 3 § 2 pkt 5 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012r., poz. 270 ze zm.), pismem z dnia [...] października 2012 r. skargę m.in. na wskazaną powyżej uchwałę - w części obejmującej § 9 ust. 4 pkt 2 statutu Ośrodka - wniósł Wojewoda.

W uzasadnieniu skargi Wojewoda wskazał, iż kwestię nadawania statutów podmiotom leczniczym niebędącym przedsiębiorcami reguluje przepis art. 42 ustawy o działalności leczniczej. W myśl ust. 1 tego przepisu ustrój podmiotu, a także inne sprawy dotyczące jego funkcjonowania nieuregulowane w ustawie określa statut. W statucie określa się m.in. organy i strukturę organizacyjną podmiotu, w tym zadania, czas trwania kadencji i okoliczności odwołania przed upływem kadencji członków rady społecznej, o której mowa w art. 48 (art. 42 ust. 2 pkt 4 ww. ustawy).

Odnosząc się do § 9 ust. 4 pkt 2 statutu, na mocy którego przed upływem kadencji każdy członek rady społecznej może zostać odwołany przez Zarząd Województwa na wniosek przewodniczącego rady lub kierownika podmiotu leczniczego, Wojewoda uznał, iż Sejmik - nie precyzując okoliczności takiego odwołania- istotnie naruszył przepis art. 42 ust. 2 pkt 4 ustawy.

W ocenie organu nadzoru powinność określenia w statucie okoliczności odwołania członków rady społecznej oznacza konieczność wskazania, w jakich sytuacjach, bądź też jakie wydarzenie musi nastąpić, aby można było skutecznie odwołać członka rady społecznej przed upływem kadencji. Okoliczności te muszą być jednoznacznie wymienione w statucie podmiotu leczniczego, tak żeby nie budziły wątpliwości interpretacyjnych, ani nie stwarzały możliwości swobodnego decydowania o odwołaniu członka rady przez Zarząd Województwa. Skarżący zaznaczył, iż w kwestionowanym statucie określone zostały okoliczności odwołania przed upływem kadencji członka rady społecznej w przypadku, gdy odwołanie to ma nastąpić na wniosek członka rady. Powyższe może nastąpić w przypadku zmiany miejsca zamieszkania, bądź zaistnienia ważnego powodu o charakterze osobistym. Sejmik Województwa nie określił natomiast okoliczności kiedy wniosek o odwołanie członka rady może nastąpić na wniosek przewodniczącego rady lub kierownika podmiotu leczniczego. W ocenie Wojewody nie można uznać, iż okolicznością odwołania członka rady społecznej jest samo złożenie wniosku przez przewodniczącego rady lub kierownika podmiotu leczniczego. Takie unormowanie powoduje, że przewodniczący rady społecznej lub kierownik podmiotu leczniczego mogą swobodnie decydować o okolicznościach odwołania członków rady. Tymczasem sformułowanie zawarte w arf. 42 ust. 2 ustawy o działalności leczniczej, iż "w statucie określa się" nie pozostawia organowi stanowiącemu żadnej dowolności w zakresie tworzenia prawa miejscowego w tym przedmiocie. Ponadto konsekwencją tak sformułowanego zapisu statutu jest to, że Sejmik Województwa przeniósł na wyżej wymienione podmioty swoją kompetencję w zakresie stanowienia o okolicznościach odwołania członków rady społecznej przed upływem kadencji.

Strona 1/6