Z uwagi na zasadniczy charakter cywilnoprawny najmu lokali użytkowych jak również charakter i formę działania organu gminy, uchwała zarządu miasta ustalająca stawki czynszu najmu lokali użytkowych nie została bezpośrednio skierowana do najemców lokali, lecz do jednostki budżetowej gminy i należy zakwalifikować ją jako akt kierownictwa wewnętrznego.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Jerzego P. na uchwałę Zarządu Miasta P. z dnia 2 lutego 2000 r. (...) w przedmiocie najmu lokali użytkowych stanowiących własność komunalną - oddala skargę.
Uchwałą nr 262/99 Rady Miejskiej w P. z dnia 30 grudnia 1999 r. podjętą na podstawie art. 40 ust. 2 pkt 3, art. 41 ust. 1, art. 42 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym /Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm./ oraz art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej /Dz.U. 1997 nr 9 poz. 43 ze zm./ w sprawie "najmu lokali użytkowych stanowiących własność komunalną z wyjątkiem lokali użytkowych w obiektach stanowiących siedziby gminnych jednostek organizacyjnych" - jako zasadę przyjęto, że lokale użytkowe zwalniane przez dotychczasowych najemców mogą być oddawane w najem w drodze przetargu /par. 1 ust. 1/, natomiast w trybie bezprzetargowym lokale użytkowe mogą być oddawane podmiotom wymienionym w par. 2 ust. 2 - w tym dotychczasowym najemcom "jako kontynuacja dotychczasowych umów", przy czym warunkiem przedłużenia dotychczasowych umów najmu "jest rzetelne wywiązywanie się najemców z zobowiązań wobec gminy" /par. 1 ust. 2 lit. "a" oraz ust. 3/. W odniesieniu do lokali wyszczególnionych w ust. 2 /w uchwale mylnie oznaczono ten ustęp jako "pkt 2"/ Rada Miejska upoważniła Zarząd Miasta do ustalenia stawek czynszu najmu lokali /par. 1 ust. 4/ a nadto do obniżenia "indywidualnej stawki czynszu do zwolnienia włącznie w szczególnie uzasadnionych przypadkach na wniosek zainteresowanego" przy zaznaczeniu, że takie zwolnienia nie dotyczą podmiotów prowadzących działalność gospodarczą /par. 4/. W uzasadnieniu do tej części uchwały Rady Miejskiej w P. stwierdzono, że "w związku z upływem terminu ważności umów najmu lokali użytkowych zachodzi konieczność urynkowienia stawek najmu oraz umożliwienia dotychczasowym najemcom kontynuowania najmu lokali bez konieczności organizowania nowego przetargu".
Działając na podstawie art. 30 ust. 1 i 2 pkt 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej oraz par. 1 ust. 4 i par. 2 uchwały Rady Miejskiej nr 262/99 z dnia 30 grudnia 1999 r. - Zarząd Miasta P. podjął w dniu 2 lutego 2000 r. uchwałę nr 193/74/2000 ustalającą w par. 1 stawki czynszu najmu lokali oddawanych w trybie bezprzetargowym "zgodnie z załącznikiem nr 1", w którym wyszczególniono: adresy lokali, charakter działalności, dotychczasową stawkę oraz "nową stawkę zł/m2 /miesiąc/ netto". Wykonanie tej uchwały Zarząd Miasta powierzył "Dyrektorowi AZK w P." /par. 5/ oraz ustalił, że wchodzi ona w życie z dniem podjęcia /par. 6/.
Jerzy P., będący mieszkańcem P. i mający przy ul. K. 17 Biuro Radnego Sejmiku Ś., pismem z dnia 12 czerwca 2000 r. zwrócił się na zasadzie art. 101 ustawy o samorządzie gminnym w imieniu własnym i Zrzeszenia Kupców P. do Zarządu Miasta P. o uchylenie uchwały nr 193/74/2000 z dnia 2 lutego 2000 r. "w części dotyczącej par. 1 tejże uchwały". Zarzucił Zarządowi Miasta, że ustalił w sposób dowolny stawki czynszu ujęte w załączniku nr 1 do tej uchwały, rozszerzając je także na tych najemców, którzy z najmu nie rezygnują i których może jedynie dotyczyć waloryzacja stawek czynszu określona w par. 3 uchwały nr 262/99. Nadmienił, że Rada Miejska nie ustaliła obiektywnych kryteriów ustalania stawek czynszu w lokalach zwalnianych przez dotychczasowych najemców.