Co do meritum sprawy należy wskazać, co następuje.
Nie jest trafny pogląd organu pierwszej instancji /zaakceptowany jak można mniemać z treści decyzji odwoławczej przez Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego, który tego nie kwestionuje/, że wykonanie robót budowlanych polegających na zmianie pokrycia dachu /wymiana dachówki na blachę dachówkopodobną/ nie wymaga zgłoszenia do właściwego organu.
Taki pogląd narusza przepisy art. 30 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 29 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane. Przepisy te stanowią, że zgłoszenia właściwemu organowi wymagają roboty budowlane polegające m.in. na remoncie istniejących obiektów budowlanych, jeżeli nie obejmują one zmian lub wymiany elementów konstrukcyjnych obiektu. W tym stanie rzeczy, w przedmiotowym wypadku bez jakichkolwiek wątpliwości w tym względzie, inwestor był zobowiązany do dokonania takiegoż zgłoszenia.
W postępowaniu administracyjnym wydanie prawidłowej decyzji w każdym przypadku powinno poprzedzać dokładne ustalenie stanu faktycznego istniejącego w sprawie, stosownie do art. 7 i art. 77 par. 1 Kpa.
Co się tyczy decyzji organów orzekających w sprawie należy wskazać, że jako dowolne należy traktować ustalenia faktyczne znajdujące wprawdzie potwierdzenie w materiale dowodowym, ale niekompletnym. Zarzut dowolności wykluczają dopiero ustalenia dokonane w całokształcie materiału dowodowego /art. 80 Kpa/, zgromadzonego i zbadanego w sposób wyczerpujący /art. 77 par. 1 Kpa/, a więc przy podjęciu wszelkich kroków niezbędnych dla dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego, jako warunku niezbędnego wydania decyzji o przekonującej treści /art. 7 Kpa/.
Należy także zauważyć, że z ustaleń poczynionych przez organy obu instancji nie wynika, czy nowo położone pokrycie dachowe zostało wykonane w takich samych granicach jak poprzednie pokrycie dachowe, gdyż w ten sposób jedynie można było stwierdzić, czy w przedmiotowym wypadku mamy do czynienia jedynie z wymianą pokrycia dachu sensu stricto /tzn. położeniem pokrycia dokładnie w tych samych granicach w jakich istniało ono poprzednio/, czy też zmieniony został w jakiejś mierze zakres robót budowlanych.
Należy bowiem wskazać, że roboty remontowe to tylko roboty odtwarzające jedynie poprzednio istniejący stan, bez jego zmian /w tym przypadku bez zmiany wielkości i powierzchni pokrycia dachu/.
W tym miejscu godzi się podkreślić, że z treści odwołania skarżącego z dnia 01 sierpnia 2000 r. wynika wprost, że w dachu znajdują się obecnie dwa okna, których wcześniej tam nie było. Okoliczność ta całkowicie umknęła organowi odwoławczemu i winna zostać zbadana w toku toczącego się postępowania.
Brak tych ustaleń uniemożliwia dokonanie prawidłowej oceny stanu faktycznego, a co za tym idzie wyciągnięcie właściwych wniosków.
Na zakończenie należy wskazać skarżącemu, że jego zarzut dotyczący naruszenia przez organy przepisu art. 79 par. 2 Kpa nie jest trafny, albowiem strona postępowania ma na mocy tegoż przepisu jedynie prawo do uczestniczenia w przeprowadzeniu dowodu - w tym wypadku w oględzinach, nie jest to zaś jej obowiązkiem. Dlatego też zarzut skarżącego, że w toku oględzin z uwagi na nieobecność sąsiada nie mógł mu zadawać pytań, nie może się ostać.
Uwzględniając powyższe i mając na uwadze, iż w świetle materiałów sprawy organy obu instancji naruszyły przepisy prawa procesowego w stopniu mogącym mieć istotny wpływ na wynik sprawy, Naczelny Sąd Administracyjny orzekł jak w sentencji wyroku na podstawie art. 22 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./, a w zakresie kosztów postępowania - na mocy art. 55 ust. 1.