Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Henryk Wach, Sędziowie NSA Tadeusz Michalik, Asesor WSA Małgorzata Walentek (spr.), Protokolant ref. Joanna Spadek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 marca 2004 r. przy udziale- sprawy ze skargi Z. S. na decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektor Sanitarnego w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej uchyla zaskarżoną decyzję.
Decyzją z dnia [...] r. nr [...] z powołaniem się na przepisy art.1 pkt 2, art.4 pkt 5 ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Inspekcji Sanitarnej (Dz.U. z 1998 r. Nr 90, poz.575 ze zm.) oraz §§ 1, 7, 10 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 listopada 1983 r. w sprawie chorób zawodowych (Dz.U. nr 65, poz.294 ze zm.) Powiatowy Inspektor Sanitarny w C. stwierdził brak podstaw do uznania u Z. S. choroby zawodowej raka krtani pochodzenia zawodowego, wymienionej w pozycji 9 wykazu chorób zawodowych, stanowiącego załącznik do powołanego rozporządzenia.
W uzasadnieniu podano, że Z. S. w latach 1985 -1993 był zatrudniony w "A" w C. na stanowisku elektryka pod ziemią w narażeniu na czynniki szkodliwe , m.in. czynnik rakotwórczy - radon i produkty rozpadu. Jednak nie można było wydać decyzji stwierdzającej chorobę zawodową, gdyż jednostki diagnostyczne, w których był badany był tj. Poradnia Chorób Zawodowych Wojewódzkiego Ośrodka Medycyny Pracy w S. i Przychodnia Chorób Zawodowych Instytutu Medycyny Pracy i Zdrowia Środowiskowego w S. orzekły o braku podstaw do przyjęcia zawodowej etiologii rozpoznanego schorzenia tj. raka krtani. Według opinii instytutu radon i produkty jego rozpadu nie mają działania rakotwórczego w odniesieniu do krtani. Na jej podstawie stwierdzono brak podstaw do uznania związku przyczynowego między schorzeniem, a warunkami pracy.
W odwołaniu od decyzji Z. S. nie zgodził się z rozstrzygnięciem. Stwierdził, że rak krtani jest jedną z najczęściej występujących chorób u osób pracujących w kopalniach pod ziemią i z tego powodu znajduje się wykazie chorób zawodowych. Podniósł, że warunki pracy w kopalniach pod ziemią są bardzo trudne i uciążliwe, oraz mają fatalny wpływ na stan zdrowia. Wskazał, że rak krtani nie jest jedyną jego chorobą, ponieważ cierpi na przewlekłe zapaleni oskrzeli oraz rozedmę płuc. Stwierdzi, że czuje się pokrzywdzony.
[...] Wojewódzki Inspektor Sanitarny w K. decyzją z dnia [...] r. nr [...] na zasadzie art. 138 § 1 pkt 1 kpa utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję. Uzasadniając swoje stanowisko organ odwoławczy stwierdził, że nie znalazł podstaw do zmiany zaskarżonej decyzji.
Dochodzenie epidemiologiczne wykazało, że Z. S. pracował w latach 1985 -1993 w "A" w C. na stanowisku elektryka pod ziemią w narażeniu na czynnik rakotwórczy - radon i produkty rozpadu.
Dalej wskazano, że odwołujący się był badany w Poradni Chorób Zawodowych Wojewódzkiego Ośrodka Medycyny Pracy w K. oraz Przychodni Chorób Zawodowych Instytutu Medycyny Pracy i Zdrowia Środowiskowego w S..
Obie placówki diagnostyczne w konkluzjach swoich orzeczeń z dnia [...] r. oraz [...] r. nie rozpoznały u niego zawodowej etiologii raka krtani. Za decydujący argument w tej sprawie organ uznał uzasadnienie Instytutu, według którego zgodnie z obecną wiedzą medyczną radon i produkty jego rozpadu nie mają działania rakotwórczego w odniesieniu do krtani. W konsekwencji brak było podstaw do uznania związku przyczynowego stwierdzonego schorzenia, a warunkami pracy.
W skardze do Naczelnego Sądu Administracyjnego Z. S. stwierdził, że czuje się pokrzywdzony tą decyzją. Podniósł ze pracował w narażeniu na czynnik rakotwórczy, toteż brak uznania zawodowego tła schorzenia jest dla niego niezrozumiałe tym bardziej, że nikt w jego rodzinie nie cierpiał na choroby nowotworowe . Nadto podniósł, że rozpoznając w 1985 r. prace w kopalni był zdrowym co potwierdzały przeprowadzane w każdym roku badania okresowe. Dopiero pracując w kopalni [...] "B" zaczął tracić głos, a następnie stwierdzono u niego raka krtani, którego w 1993 r. usunięto. Dalej stwierdził, ze od 1993 r. zabiega o uznanie zawodowego podłoża choroby. Wyraził przekonanie, że powodem odmownym decyzji było niewręczanie "łapówek-- W tym względzie odwołał się do przypadków uzyskania rent z tytułu choroby zawodowej za "łapówkę" o których czytał w prasie.