II SA/Ka 460/01 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 20 listopada 2002 r. Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie Ośrodek Zamiejscowy w Katowicach w składzie następującym: Przewodniczący - sędzia NSA Łucja Franiczek (spr.) Sędziowie NS Zofia Borowicz, Roman Ciąglewicz Protokolant sekr. sąd. Alicja Sadowska po rozpoznaniu w dniu 20 listopada 2002 r. sprawy ze skargi W. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie zasiłku okresowego 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję Kierownika Działu Świadczeń Pomocy Społecznej Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w [...] z dnia [...] r. nr [...] 2. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] na rzecz skarżącej kwotę 10 (dziesięć) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Wskutek skargi W. W. wyrokiem z dnia 16 marca 2000 r. sygn. akt II SA/Ka 1056/99 Naczelny Sąd Administracyjny uchylił decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] r. nr [...] oraz poprzedzającą ją decyzję organu I instancji z dnia [...] r. w przedmiocie odmowy przyznania zasiłku okresowego. Sąd polecił, aby przy ponownym rozpoznaniu sprawy przeprowadzono wywiad środowiskowy celem ustalenia sytuacji majątkowej skarżącej, dokonanych przez nią inwestycji po dacie złożenia wniosku o przyznanie pomocy społecznej oraz środków na te inwestycje.
Po ponownym rozpatrzeniu wniosku W. W. Kierownik Działu Świadczeń Pomocy Społecznej Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w [...] decyzją z dnia [...] r. nr [...] odmówił powtórnie przyznania pomocy społecznej w postaci zasiłku okresowego.
Organ I instancji uznał bowiem, że pomoc ze strony osób drugich, udzielana W. W., przekraczała ustawowe kryterium dochodowości, które w kwietniu 1999 r. czyli dacie złożenia wniosku, wynosiło 351 zł.
Uwzględniając odwołanie W. W. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...] decyzją z dnia [...] r. nr [...] uchyliło powyższą decyzję organu I instancji, przekazując sprawę do ponownego rozpatrzenia. W motywach decyzji podano, że protokół wywiadu środowiskowego nie spełnia wymogów, bowiem brak w nim daty poczynienia ustaleń co do sytuacji finansowej wnioskodawczyni, a także jej podpisu. Nie poczyniono też ustaleń co do wysokości pomocy otrzymywanej od znajomych.
Następnie organ I instancji decyzją z dnia [...] r. nr [...] przyznał W. W. zasiłek okresowy w kwocie 51 zł tytułem różnicy między kryterium dochodowym w wysokości 351 zł a dochodem w postaci otrzymywanej pomocy finansowej w wysokości 300 zł.
Powyższa decyzja została jednak ponownie uchylona, a sprawę przekazano do ponownego rozpatrzenia przez organ I instancji na podstawie decyzji organu odwoławczego z dnia [...] r. nr [...], bowiem nie określono okresu, za który świadczenie zostało przyznane.
Po kolejnym rozpatrzeniu sprawy decyzją z dnia [...]r. nr [...] Kierownik Działu Świadczeń Pomocy Społecznej orzekł o przyznaniu W. W. zasiłku okresowego w kwocie 51 zł za miesiąc kwiecień 1999 r. Jako podstawę prawną rozstrzygnięcia organ I instancji powołał przepisy art. 43, art. 46 ust. 5 i 5a oraz art. 31 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej (t.j. Dz. U. z 1998 r. nr 64, poz. 414 ze zm.).
W uzasadnieniu podano, że wysokość świadczenia ustalono jako różnicę między ustawowym kryterium dochodowym w miesiącu kwietniu 1999 r. (351 zł) a dochodem, jaki stanowiła pomoc finansowa od znajomej w wysokości 300 zł, w postaci ponoszenia kosztów mieszkania (284,05 zł) oraz utrzymania.
W odwołaniu od decyzji W. W. zakwestionowała zarówno wysokość, jak i czasokres przyznanego zasiłku.
Załączając pisemne oświadczenie B. S., odwołująca się podniosła, iż z braku własnych dochodów, zmuszona była do zaciągania pożyczek od znajomych. Stąd też przysługiwał jej zasiłek okresowy w pełnej wysokości za okres od kwietnia do czerwca 1999 r.