Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dorota Chobian, Sędziowie Sędzia WSA Jacek Kuza,, Sędzia WSA Beata Ziomek (spr.), Protokolant Starszy sekretarz sądowy Monika Zielińska, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 15 kwietnia 2008r. sprawy ze skargi Parku Narodowego na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] znak: [...] w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego w sprawie o podział nieruchomości I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do chwili uprawomocnienia się wyroku.
Decyzją z dnia [...] znak: [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze po rozpatrzeniu odwołania Parku Narodowego na podstawie art. 97 ust 1 ustawy z dnia 21.08.1997r. o gospodarce nieruchomościami oraz art. 138 § 1 pkt 3 kpa umorzyło postępowanie odwoławcze od decyzji Wójta Gminy z dnia [...] znak: [...] zatwierdzającej przedstawiony na mapie przyjętej do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego w dniu [...] za [...] projekt podziału nieruchomości położonej w N gm. N oznaczonej w ewidencji gruntów nr działki [...] o pow. 347122 m2 stanowiącej własność Skarbu Państwa - Park Narodowy, wykazanej w Kw [...] na działki[...].
W motywach rozstrzygnięcia organ odwoławczy przedstawił następujący stan faktyczny i prawny:
Wnioskiem z dnia 13 września 2007r. Starosta działający w imieniu Skarbu Państwa wystąpił do Wójta Gminy o podział działki nr [..] położonej w N gmina N.
Decyzją z dnia [...] znak: [...] Wójt Gminy [...] po uzyskaniu pozytywnej opinii zatwierdził podział działki nr [...] zgodnie z przedstawionym na mapie projektem podziału. W uzasadnieniu podniesiono, że wydzielona działka nr [...] zabudowana jest Domem Z na Ś wraz z muzeum przyrodniczym. Działka nr [..] w projekcie podziału stanowi przedłużenie drogi powiatowej.
Od powyższej decyzji odwołał się Dyrektor Parku Narodowego wskazując, iż uzasadnienie zawiera nieścisłości oraz kwestionując mapę podziałową.
Rozpatrując odwołanie Kolegium stwierdziło, że nieruchomość objęta podziałem stanowi własność Skarbu Państwa, położona jest na terenie Parku Narodowego i znajduje się w trwałym zarządzie tego Parku. Uprawnienia Dyrektora Parku wykonującego zadania organu przyrody jakim jest Wojewoda określa art. 91 ustawy o ochronie przyrody, zaś jego uprawnienia w zakresie zarządzania mieniem parku narodowego w sferze stosunków cywilnoprawnych wynikają z art. 102 cyt. ustawy. Powyższe regulacje nie upoważniają dyrektora do reprezentowania Skarbu Państwa w stosunkach administracyjnoprawnych w zakresie zarządzanego mienia. Również przepis art. 43 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami określający uprawnienia zarządcy trwałego, do którego odsyła art. 10 ust. 3 ustawy o ochronie przyrody, nie daje dyrektorowi będącemu kierownikiem państwowej jednostki organizacyjnej jaką jest park narodowy podstaw do kwestionowania podziału nieruchomości w sposób zaproponowany przez właściciela nieruchomości.
Park Narodowy, w ocenie organu odwoławczego nie jest stroną w postępowaniu o podział nieruchomości w rozumieniu art. 28 kpa, albowiem nie posiada interesu prawnego, którego źródłem jest zawsze norma prawna, zaś sama decyzja zatwierdzająca podział nieruchomości nr 2039 nie wpłynie na prawa i obowiązki Parku Narodowego. Na poparcie swego stanowiska organ powołał się na poglądy prezentowane w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego wskazujące, że interes prawny w postępowaniu o podział nieruchomości ma właściciel nieruchomości oraz użytkownik wieczysty oraz osoba, której przysługuje ograniczone prawo rzeczowe, pod warunkiem, że wykaże swój interes prawny w rozumieniu art. 28 kpa.